Puszcza Rzepińska, Puszcza Lubuska, Bory Lubuskie – rozległy kompleks leśny i mezoregion w regionalizacji przyrodniczo-leśnej Polski o różnie ujmowanym zasięgu. Określany jest mianem puszczy ze względu dużą lesistość (przy różnym ujęciu granic określaną na ponad 40%[1], ponad 50%[2] lub 66,9%[3]), nie ma natomiast uzasadnienia historycznego[1].

Wschodnie obrzeża Puszczy Rzepińskiej na zachód od Sulechowa
Olszyna w dolinie Pliszki

W najszerszym ujęciu obejmuje obszar w zachodniej części województwa lubuskiego rozciągający się między doliną Odry od południa i zachodu, Warty od północy, ze wschodnią granicą biegnącą od Skwierzyny, poprzez Łagów, Świebodzin po Sulechów[4]. W węższym ujęciu regionalizacji przyrodniczo-leśnej Polski 2010 stanowi część Krainy Pomorsko-Wielkopolskiej o kodzie III.22, a jego powierzchnia wynosi 1509 km²[3]. W tym podziale zajmuje obszar w łuku doliny Odry, a na północy i wschodzie sięgający po Rzepin, Sulęcin, Łagów, Świebodzin i Sulechów[5].

Obszar cechuje się słabym zaludnieniem, brakiem większych miast oraz dominacją siedlisk borowych, przekraczających 90% udziału[1][2]. W efekcie panuje tu w drzewostanach sosna zwyczajna (osiąga ok. 80% udziału[6]) oraz brzoza brodawkowata. Żyźniejsze siedliska z bukiem zwyczajnym, dębami i olszą czarną związane są z dolinami rzek i sąsiedztwem jezior[1], większe kompleksy liściaste z buczynami występują na glinach zwałowych w rejonie Łagowa i Torzymia[2]. Małe zróżnicowanie drzewostanów czyni je podatnymi na gradacje patogenów, zwłaszcza w sytuacji, gdy panująca tu sosna osłabiana jest przez skutki globalnego ocieplenia – wysokie temperatury i powtarzające się susze[6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Ryszard Zaręba, Puszcze, bory i lasy Polski, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, s. 69-70.
  2. a b c Tadeusz Trampler i inni, Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990, s. 61.
  3. a b Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012, s. 102. ISBN 978-83-61633-62-4.
  4. Puszcze polskie. [w:] Bank Danych o Lasach [on-line]. Lasy Państwowe. [dostęp 2022-12-19].
  5. Regionalizacja przyrodniczo-leśna. [w:] Bank Danych o Lasach [on-line]. Lasy Państwowe. [dostęp 2022-12-19].
  6. a b Krzysztof Adamowicz: Czy Puszcza Rzepińska zamiera?. Nadleśnictwo Rzepin. [dostęp 2022-12-19].