Równina Tarnobrzeska

Równina Tarnobrzeska (512.45) (Równina Rozwadowska) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-wschodniej Polsce, północna część Kotliny Sandomierskiej. Graniczy od zachodu i północnego zachodu z Niziną Nadwiślańską, od wschodu i północnego wschodu z Doliną Dolnego Sanu, od południa z Płaskowyżem Kolbuszowskim, a od południowego zachodu na niewielkim odcinku z Doliną Dolnej Wisłoki[1].

Równina Tarnobrzeska
Mapa regionu
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym

Podprowincja

Podkarpacie Północne

Makroregion

Kotlina Sandomierska

Mezoregion

Równina Tarnobrzeska

Powierzchnia
• ogółem
• w Polsce


1 411 km²
1 411 km²

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. podkarpackie

Region jest równiną zbudowaną z piasków rzecznych, obecnie zwydmionych. W podłożu Równiny Tarnobrzeskiej zalegają utwory mioceńskie z pogipsową serią siarkonośną[1] – bogate złoża siarki przyczyniły się do przemysłowego (gospodarczego) rozwoju regionu, w okresie pomiędzy 1953 rokiem (odkrycie złóż siarki) a latami 90. XX wieku. Wiązało się to z powstaniem Tarnobrzeskiego Zagłębia Siarkowego i Tarnobrzeskiego Okręgu Przemysłowego[2][3].

Na terenie Równiny Tarnobrzeskiej znajdują się pozostałości Puszczy Sandomierskiej w postaci dużych obszarów leśnych (sosna, dąb); dominują bory sosnowe, chociaż spotyka się również lasy mieszane, łęgowe (topole, wierzby) i liściaste[4].

Głównymi rzekami regionu są Trześniówka i Łęg (dopływy Wisły). Najważniejszym miastem (od którego pochodzi nazwa regionu) jest Tarnobrzeg, ponadto na pograniczu regionu leży Stalowa Wola[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Tarnobrzeska, Równina, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-02].
  2. Historia Zakładów, technologie wydobycia, ludzie » Turystyczna "Ścieżka Siarkowa" [online], Turystyczna "Ścieżka Siarkowa" [dostęp 2023-06-02] (pol.).
  3. Tarnobrzeg wspomina czasy rozkwitu przemysłu siarkowego [online], www.portalsamorzadowy.pl [dostęp 2023-06-02] (pol.).
  4. Augustyn Świst, Baranów Sandomierski i okolice, Krajowa Agencja Wydawnicza w Rzeszowie, 1981, s. 4-5.