Równina Wrzesińska

mezoregion Pojezierza Wielkopolskiego

Równina Wrzesińska (315.56) – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowo-zachodniej Polsce, stanowiący południową część Pojezierza Wielkopolskiego. Region graniczy od północy i wschodu z Pojezierzem Gnieźnieńskim, od zachodu z Poznańskim Przełomem Warty a od południa z Kotliną Śremską i Doliną Konińską. Równina Wrzesińska leży w całości na obszarze województwa wielkopolskiego.

Równina Wrzesińska
Ilustracja
Krajobraz typowy dla Równiny Wrzesińskiej
Mapa regionu
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Pojezierza Południowobałtyckie

Makroregion

Pojezierze Wielkopolskie

Mezoregion

Równina Wrzesińska

Powierzchnia
• ogółem
• w Polsce


2 149 km²
2 149 km²

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. wielkopolskie

Mezoregion jest na ogół bezjeziorną równiną morenową z niewielkimi sandrowo-kemowymi wzniesieniami. Jeziora występują jedynie pod Kórnikiem. Gleby Równiny Wrzesińskiej stanowią m.in. bielicoziemy, brunatnoziemy i czarne gleby bagienne, wykorzystywane głównie dla potrzeb rolnictwa.

Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Poznań (wschodnie dzielnice), Swarzędz, Września, Środa Wielkopolska, Słupca, Kostrzyn, Witkowo, Kórnik, Miłosław, Nekla, Pyzdry i Czerniejewo, ponadto wsie Strzałkowo, Zaniemyśl, Niechanowo, Kołaczkowo, Dominowo i Kleszczewo.

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1, OCLC 830377558.
  • Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska (red.), Iwona Swenson (red.), Zofia Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866.