Rachowo

wieś w województwie warmińsko-mazurskim

Rachowo (dawniej: Cronsnest, Kransnest, Crohnest) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Markusy, na obszarze Żuław Elbląskich, przy trasie nieistniejącej już linii kolejowej Elbląg-Myślice. Znajduje się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Rachowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

elbląski

Gmina

Markusy

Liczba ludności (2011)

201

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-325[2]

Tablice rejestracyjne

NEB

SIMC

0152193

Położenie na mapie gminy Markusy
Mapa konturowa gminy Markusy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rachowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Rachowo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rachowo”
Położenie na mapie powiatu elbląskiego
Mapa konturowa powiatu elbląskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Rachowo”
Ziemia54°01′41″N 19°23′51″E/54,028056 19,397500[1]

Na terenie dawnego karczowiska ok. 1590 roku osadzono osadników holenderskich z Fryzji. Rachowo jako osada wiejska odnotowana w źródłach od 1609 roku. W 1820 r. wieś liczyła 292 mieszkańców, w tym 73 mennonitów. W 1776 r. wzmiankowane były nazwiska mennonitów: Dircksen, Engbrecht, Froese, Fraetz, Kaettler, Kleewer, Kneihoff, Martens, Penner, Quiring, Unger.

W 1868 roku kilkunastu menonickich gospodarzy z Rachowa pod przewodnictwem sołtysa wsi Johanna Froese, wystosowało do władz pruskich petycję w sprawie zwolnienia kilku młodych mennonitów z poboru do armii pruskiej.

We wsi zachowały się oryginalne przykłady budownictwa holenderskiego. Zachowane zabytkowe zagrody holenderskie z XVIII wieku zlokalizowane pod numerami 1, 2, 22, 24.

W 1885 r. wieś liczyła 45 włók, 56 domów oraz 355 mieszkańców, w tym 68 mennonitów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113648
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1068 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia edytuj

  • Kizik Edmund, Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej poł. XVII i w XVIII wieku : studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej / Edmund Kizik. – Gdańsk: Wyd. Gdańskie, 1994. ISBN 83-85843-10-8
  • Klasen Peter, Ojczyzna dla przybyszów : wprowadzenie do historii mennonitów w Polsce i Prusach / Peter Klassen; tł. [z ang.] Aleksandra Borodin. – Wyd. uzup. – Warszawa: ABORA 2002
  • Szafran Przemysław, Żuławy gdańskie w XVII wieku : studium z dziejów społecznych i gospodarczych Przemysław Szafran. – Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1981
  • http://holland.org.pl/art.php?kat=obiekt&id=424

Zobacz też edytuj

Rachów