Radiografia izotopowa zbiorników podstawy czaszki

Radiografia izotopowa zbiorników podstawy czaszki (scyntygrafia przestrzeni płynowej, ang. radionuclide cisternography) – radioizotopowa obrazowa technika diagnostyczna, służąca do oceny przestrzeni płynowej i krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

Opis metody

Radiografia izotopowa zbiorników podstawy czaszki polega na wprowadzeniu do przestrzeni płynowej ośrodkowego układu nerwowego znakowanej izotopem ¹³¹I albuminy albo ¹⁶⁹Y-DTPA lub ¹¹¹In-DTPA z nakłucia lędźwiowego lub podpotylicznego. Następnie pacjent jest umieszczony pod gamma-kamerą, co pozwala zarejestrować zmiany radioaktywności płynu mózgowo-rdzeniowego.

Interpretacja

W warunkach prawidłowych po 1-2 godzinie izotop pojawia się w zbiornikach podstawy mózgu, po 4-6 godzinach nad sklepieniem mózgu, a po 24 godzinach w zatoce strzałkowej górnej. Komory mózgu nie są normalnie widoczne. W przypadku wodogłowia izotop dyfunduje w kierunku przeciwnym do zwolnionego przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego i pojawia się w komorach mózgu.

Wskazania

• podejrzenie wodogłowia
• ustalenie zasadności założenia zastawki przedsionkowo-komorowej w wodogłowiu
• kontrolowanie funkcjonowania zastawki przedsionkowo-komorowej
• podejrzenie przetoki płynu mózgowo-rdzeniowego do jamy nosowej (diagnostyka płynotoku).

Bibliografia

• Marco Mumenthaler, Heinrich Mattle Neurologia. Wydanie III polskie, Urban & Partner, Wrocław 2001 ISBN 3-13-380010-8.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.