Radomyśl (Ukraina)
Radomyśl (ukr. Радомишль, dawniej Myczesk) – miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu radomyskiego.
| |||
| |||
| |||
| Państwo |  Ukraina
| ||
| Obwód |  żytomierski
| ||
| Rejon | radomyski | ||
| Burmistrz | Oleksandr Tkaczuk | ||
| Powierzchnia | 6,5 km² | ||
| Wysokość | 162 m n.p.m. | ||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
14 607[1] | ||
| Nr kierunkowy | +380 4132 | ||
| Kod pocztowy | 12200 | ||
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 50°29′35″N 29°15′29″E/50,493056 29,258056
| |||
| Strona internetowa | |||
Portal  Ukraina
| |||
HistoriaEdytuj
.jpg)
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1150. W późnym średniowieczu w granicach Litwy, a od 1569 w granicach Polski. W XVII w. działała tu papiernia.
Był miastem duchownym Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2].
Po II rozbiorze Polski centrum administracyjne powiatu radomyskiego w guberni kijowskiej w zaborze rosyjskim.
W 1919 w ukraińskich pogromach zginęło 400-1000 Żydów[3]. W 1921 spłonęła tutejsza synagoga.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 przez Radomyśl przechodziły wojska polskie. Po wojnie miasto przynależało do ZSRR.
Od 9 lipca 1941 r. do 26 grudnia 1943 roku miasto było pod okupacją niemiecką.
W 1989 liczyło 16 999 mieszkańców[4].
W 2013 liczyło 14 943 mieszkańców[5].
ZabytkiEdytuj
- kompleks historyczno-kulturalny Zamek Radomyśl z Muzeum Ukraińskich Ikon Domowych – jedynym tego rodzaju w całej Europie[6]. Zbiory muzealne zachowują m.in. 8 obrazów Matki Boskiej Częstochowskiej.
- Cerkiew św. Mikołaja z lat 1877–1882, której malowidła wykonywał m.in. Wilhelm Kotarbiński
Urodzeni w RadomyśluEdytuj
- Władysław Kunicki – polski nauczyciel i działacz samorządowy
- Mieczysław Oborski – polski pułkownik
- Oleksandr Zinchenko – ukraiński piłkarz
GaleriaEdytuj
Rzeźba św. Michała przy Zamku Radomyśl
Cerkiew św. Mikołaja
Wieża ciśnień
Park Miejski
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona internetowa kompleksu historyczno-kulturalnego Zamek Radomyśl
- Radomyśl, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 428.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.30
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 231.
- ↑ Y. Arad: The Holocaust in the Soviet Union. Jad Waszem, 2009, s. 14. [dostęp 2013-02-12]. (ang.) Y. Slutsky: Radomyshl (ang.). Jewish Virtual Library, 2008. [dostęp 2013-02-12].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.69
- ↑ Bogomolets O. Radomysl Castle-Museum on the Royal Road Via Regia”. – Kyiv, 2013 ISBN 978-617-7031-15-3