Wikipedia

Radosław Wojtaszek

polski szachista

Ikona głośnika Radosław Wojtaszek i (ur. 13 stycznia 1987 w Elblągu)[3] – polski szachista, arcymistrz od 2005. Mąż arcymistrzyni Aliny Kaszlinskiej.

Radosław Wojtaszek
Ilustracja
Radosław Wojtaszek, Kruszwica 2022
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1987
Elbląg

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (2005)

Ranking FIDE

2686 (12.12.2022)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[2]

FIDE Top 100

51

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera szachowaEdytuj

 
Radosław Wojtaszek i Alina Kaszlinska (Dortmund 2017)

Poznał szachy w wieku czterech lat. Jego pierwszym trenerem był Marian Wodzisławski. Mając sześć lat, zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski. Od tego czasu był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i reprezentantem kraju w mistrzostwach świata i Europy juniorów w różnych grupach wiekowych. W 2002 zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy juniorów do lat 16, zaś w kolejnym – srebrny medal w kategorii do lat 18 (Budva 2003). W tym samym roku zdobył w Balatonlelle dwa medale na drużynowych mistrzostwach Europy do lat 18 (srebrny wraz z drużyną oraz złoty za indywidualny wynik na II szachownicy). W obfitującym w sukcesy 2004 zdobył tytuły mistrza świata i mistrza Europy w kategorii do 18 lat. Trzykrotnie zwyciężał w mistrzostwach Polski do 20 lat (2002, 2004, 2005).

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Polski, zdobywając 10 medali: pięć złotych (2005, 2014, 2016, 2021, 2022), dwa srebrne (2009, 2010) oraz trzy brązowe (2006, 2008, 2011).

W styczniu 2005 zwyciężył w rozgrywanym systemem szwajcarskim międzynarodowym turnieju Cracovia (edycja 2004/05). W 2006 zwyciężył (wspólnie z Peterem Heine Nielsenem) w openie w Salonikach[4]. Na przełomie 2007 i 2008 podzielił I m. w Sztokholmie (turniej Rilton Cup, wspólnie z m.in. Pią Cramling, Tomi Nybackiem i Vasiliosem Kotroniasem i Jewgienijem Agrestem). Pod koniec 2008 zdobył w Warszawie tytuł mistrza Europy w szachach szybkich[5], natomiast na przełomie 2008 i 2009 ponownie podzielił I m. (wspólnie z Sebastianem Bognerem) w kolejnym turnieju Rilton Cup w Sztokholmie. W 2009 podzielił II m. (za Borysem Graczewem, wspólnie z Michaelem Roizem) w Lublinie oraz zwyciężył w rozegranym w Warszawie memoriale Mieczysława Najdorfa. W 2010 zwyciężył (wspólnie z Bartłomiejem Macieją) w V Międzynarodowym Turnieju Szachowym Klubu „Polonia” we Wrocławiu, podzielił również I m. (wspólnie z Laurentem Fressinetem) w turnieju IV Torneo Internacional A.D.San Juan w Pampelunie. W 2011 zdobył w Aix-les-Bains tytuł indywidualnego wicemistrza Europy. Oprócz tego odniósł samodzielne zwycięstwo w memoriale György Marxa w Paksie[6] oraz wystąpił w turnieju o Puchar Świata, w I rundzie pokonując Armana Paszikjana, ale w II przegrywając z Baadurem Dżobawą[7]. Zdobył również (w Warszawie) brązowy medal mistrzostw Europy w szachach błyskawicznych[8]. W 2013 wystąpił w rozegranym w Tromsø turnieju o Puchar Świata, w I rundzie przegrywając z Alexandrem Fierem[9], zdobył w Rodos Klubowy Puchar Europy (w barwach czeskiego zespołu G-Team Novy Bor)[10] oraz zwyciężył w turnieju Christmas Open w Zurychu[11]. W 2014 zwyciężył w turnieju Hilton Basel Chess Festival w Bazylei[12] oraz zajął II m. (za Maxime Vachierem-Lagrave'em) w Biel[13].

Wielokrotnie reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in. ośmiokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2006, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2022), w 2012 zdobywając srebrny medal za indywidualny wynik na I szachownicy[14] oraz czterokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2005, 2007, 2009, 2011)[15].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze (stan na wrzesień 2017) osiągnął 1 stycznia 2017, z wynikiem 2750 punktów zajmował wówczas 18. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród polskich szachistów[16].

W październiku 2008 został pierwszym polskim szachistą, który znalazł się wśród współpracowników mistrza świata podczas meczu o mistrzostwo świata. Do swojego zespołu zaprosił go wówczas Viswanathan Anand, który kilkakrotnie spotkał Wojtaszka w czasie meczów w niemieckiej Bundeslidze[17]. Również w kolejnym meczu o mistrzostwo świata, w 2010 w Sofii, znalazł się w zespole Viswanathana Ananda[18]. Pełnił także rolę sekundanta Ananda w rozegranym w 2012 meczu z Borysem Gelfandem oraz w dwóch meczach z Magnusem Carlsenem (2013, 2014).

W styczniu 2015 pokonał mistrza świata Norwega Magnusa Carlsena w 3. rundzie turnieju Tata Steel Masters w Wijk aan Zee[19][20], a w 5. rundzie zwyciężył drugiego w rankingu światowym Fabiano Caruanę[21]. W powojennej historii polskich szachów takie zdarzenie (zwycięstwo nad aktualnym mistrzem świata) miało miejsce po raz pierwszy[22][23].

W lipcu 2017 Wojtaszek odniósł największy sukces w swojej karierze poprzedzającej tę datę: zwyciężył w superturnieju w Dortmundzie, zdobywając 4,5/7 pkt i wyprzedzając o pół punktu Władimira Fiedosiejewa i Maxime'a Vachier-Lagrave'a oraz o jeden punkt Władimira Kramnika[24].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Top 100 Players December 2022 - Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 12 grudnia 2022. [dostęp 2022-06-01].
  2. ↑ Period: June 2022. Rank Poland. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-01].
  3. ↑ Fragment karty zawodniczej w Kartotece Centralnej PZSzach. [dostęp 2010-11-07].
  4. ↑ 3rd International Chess Open Kalamarias 2006
  5. ↑ VIII Międzynarodowy Turniej Szachowy Amplico AIG Life 2008
  6. ↑ IX. György Marx Memorial men 2011
  7. ↑ PZSzach.org: Puchar Świata 2011
  8. ↑ R.Wojtaszek: brązowy medal ME!
  9. ↑ 2013 World Cup
  10. ↑ ECC Concludes in Rhodes
  11. ↑ Radoslaw Wojtaszek grabs the trophy in Zurich Christmas Open
  12. ↑ Radoslaw Wojtaszek dominates in Hilton Basel Chess Festival
  13. ↑ Maxime Vachier-Lagrave supreme in Biel
  14. ↑ OlimpBase
  15. ↑ OlimpBase
  16. ↑ Top lists records: Wojtaszek, Radoslaw. [dostęp 2009-08-31].
  17. ↑ WCC Bonn 2008: Press conference before the event
  18. ↑ PZSzach: Wywiad z Radosławem Wojtaszkiem. [dostęp 2010-05-23].
  19. ↑ Tata Steel Rd3: Too many pieces
  20. ↑ Radosław Wojtaszek vs Magnus Carlsen, Tata Steel (2015)
  21. ↑ Radosław Wojtaszek — Fabiano Caruana, Tata Steel (2015)
  22. ↑ Polak pokonał szachowego mistrza świata
  23. ↑ Radosław Wojtaszek zwyciężył mistrza świata w szachach
  24. ↑ Wojtaszek zwycięzcą w superturnieju w Dortmundzie!. Chess.com, 2017. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radosław_Wojtaszek&oldid=69920114”