Rafał Wiśniewski

polski dyplomata

Rafał Wiśniewski (ur. 22 lutego 1965 w Łodzi) – polski dyplomata, hungarysta, dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie (1992–1997), ambasador na Węgrzech (2001–2005) i w Danii (2010–2015), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2005–2007), dyrektor generalny służby zagranicznej (2007–2010, od 2023), szef służby zagranicznej (od 2023).

Rafał Wiśniewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1965
Łódź

Dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie
Okres

od 1992
do 1997

Poprzednik

Konrad Sutarski

Następca

Barbara Wiechno

Ambasador RP na Węgrzech
Okres

od 2001
do 2005

Poprzednik

Grzegorz Łubczyk

Następca

Joanna Stempińska

Podsekretarz stanu w MSZ
Okres

od 2005
do 2007

Dyrektor generalny służby zagranicznej
Okres

od 2007
do 2010

Poprzednik

Piotr Wojtczak

Następca

Jarosław Czubiński

Ambasador RP w Danii
Okres

od 2010
do 2015

Poprzednik

Adam Halamski

Następca

Henryka Mościcka-Dendys

Szef służby zagranicznej
Okres

od 2023

Poprzednik

Piotr Rychlik

Dyrektor generalny służby zagranicznej
Okres

od 2023

Poprzednik

Maciej Karasiński

Odznaczenia
Odznaka Honorowa „Bene Merito” Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny)

Życiorys edytuj

W 1989 ukończył studia hungarystyczne na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W latach 1988–1991 pracował na tym wydziale, specjalizując się w historii politycznej i kulturze Węgier XX wieku. Był też głównym specjalistą ds. Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Międzynarodowych w Kancelarii Senatu. Do 1989 zajmował się także tłumaczeniem i pisaniem dla niezależnej prasy katolickiej oraz wydawnictw drugoobiegowych. Po 1989 publikował m.in. w „Polsce w Europie”, „Res Publice”, „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, a także w prasie węgierskiej[2].

Następnie do 1997 pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza oraz radcy ambasady RP w Budapeszcie, od 1992 był równocześnie dyrektorem Instytutu Polskiego w Budapeszcie[3]. Od 1997 do 2001 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił m.in. funkcje naczelnika Wydziału Europy Środkowej i pełnomocnika ds. promocji kultury polskiej. Był wówczas zaangażowany w powstanie instytutów polskich w takich miastach jak: Kijów, Nowy Jork, Bukareszt, Tel Awiw, Sankt Petersburg, Madryt i Bruksela[4].

W latach 2001–2005 zajmował stanowisko ambasadora Polski na Węgrzech[5][6]. Od 3 listopada 2005 do 30 sierpnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 16 listopada 2007 został powołany na dyrektora generalnego służby zagranicznej, gdzie koordynował prace związane z włączeniem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w strukturę MSZ oraz odpowiadał za modernizację informatyczną resortu[4]. W 2010 odwołano go z pełnionej funkcji, by powołać na ambasadora w Danii[7]. Zakończył urzędowanie w 2015[8]. Następnie ambasador tytularny w MSZ[9]. W grudniu 2023 objął stanowiska szefa służby zagranicznej oraz p.o. dyrektora generalnego, a następnie dyrektora generalnego służby zagranicznej[10][11].

Życie prywatne edytuj

Żonaty, ojciec dwóch córek[9]. Zna język angielski i węgierski[12].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rafał Wiśniewski, Polityka III RP wobec Polaków na Wschodzie, omp.org.p, 30 listopada 1999 [zarchiwizowane 2013-03-29].
  2. a b Rafał Wiśniewski, kopenhaga.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-05].
  3. Rafał Wiśniewski, 75lengyelkultura.hu [zarchiwizowane 2018-05-18].
  4. a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3917/VI [online], sejm.gov.pl, 25 czerwca 2010 [dostęp 2018-05-17].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lutego 2001 r. nr Z. 110-10-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 8, poz. 133).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 sierpnia 2005 r. nr Z. 110-71-2005 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 701).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 września 2010 r. nr 110-44-2010 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 886).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2015 r. nr 110.37.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 695).
  9. a b Rafał Wiśniewski, coleurope.eu [zarchiwizowane 2021-04-19] (ang.).
  10. Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 13 grudnia 2023 [zarchiwizowane 2023-12-13].
  11. Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 29 grudnia 2023 [zarchiwizowane 2023-12-30].
  12. Rafał Wiśniewski, gov.pl [zarchiwizowane 2024-01-22] (ang.).
  13. Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej, msz.gov.pl, 17 listopada 2010 [zarchiwizowane 2012-11-02].

Bibliografia edytuj