Rakymżan Koszkarbajew

radziecki żołnierz

Rakymżan Koszkarbajew (kaz. Рақымжан Қошқарбаев, ros. Рахимжан Кошкарбаев, ur. 19 października 1924 we wsi Tajtöbe w guberni akmolińskiej (obecnie w obwodzie akmolińskim), zm. 10 sierpnia 1988 w Ałma-Acie) – radziecki żołnierz, który 30 kwietnia 1945 jako pierwszy zawiesił flagę ZSRR nad Reichstagiem, pośmiertnie wyróżniony tytułem Narodowego Bohatera Kazachstanu (1999).

Rakymżan Koszkarbajew
Рақымжан Қошқарбаев
starszy porucznik starszy porucznik
Data i miejsce urodzenia

19 października 1924
Tajtöbe, gubernia akmolińska

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1988
Ałma-Ata

Przebieg służby
Lata służby

1942–1947

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

647 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Narodowy Bohater Kazachstanu
Order „Ojczyzna” (Kazachstan) Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran pracy”

Życiorys edytuj

W wieku 4 lat stracił matkę, a gdy miał 13 lat, jego ojciec wskutek oszczerczego donosu został aresztowany i osadzony w łagrze podczas wielkiego terroru, w związku z czym on sam znalazł się w domu dziecka[1]. Później uczył się w szkole fabryczno-zawodowej w Bałchaszu[2]. W 1942 jako 18-latek został powołany do Armii Czerwonej i następnie skierowany do szkoły piechoty w Tambowie, którą ukończył z wyróżnieniem w październiku 1944. W stopniu młodszego porucznika skierowano go na front wojny z Niemcami. Jako dowódca plutonu 647 pułku piechoty na 1 Froncie Białoruskim brał udział w walkach na terytorium Polski i następnie Niemiec, w tym w wyzwalaniu Warszawy i forsowaniu Odry, następnie w forsowaniu Sprewy (29 kwietnia 1945)[3]. Podczas bitwy o Berlin 30 kwietnia 1945 wraz z szeregowym Grigorijem Bułatowem wszedł na budynek Reichstagu i zawiesił na nim flagę ZSRR[4]. W 1945 został przyjęty do WKP(b). W 1947 został zdemobilizowany, później pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako instruktor komitetu wykonawczego obwodu akmolińskiego, inspektor ds. migracji i dyrektor hotelu w Ałma-Acie. Zmarł w 1988[5]. Po rozpadzie ZSRR, 7 maja 1999 prezydent Kazachstanu Nursułtan Nazarbajew pośmiertnie nadał mu tytuł Narodowego Bohatera Kazachstanu wraz ze Złotą Gwiazdą i Orderem Otan.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj