Ramadan Çitaku
Ramadan Çitaku (ur. 1914 w Mitrowicy, zm. 4 lub 5 kwietnia 1990) – minister finansów Albanii w latach 1944–1948, ambasador Albańskiej Republiki Ludowej w Belgradzie w latach 1947-1948.
 Ramadan Çitaku (najbardziej z lewej, 1944) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1914 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 lub 5 kwietnia 1990 |
| Minister finansów Albanii | |
| Okres |
od 22 października 1944 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Ambasador Albańskiej Republiki Ludowej w Belgradzie | |
| Okres |
od 1947 |
Życiorys edytuj
Uczył się w Szkole Technicznej im. Harry’ego Fultza w Tiranie[1].
W sierpniu 1942 utworzono jeden z oddziałów Armii Narodowo-Wyzwoleńczej, w którym Çitaku pełnił funkcje komisarza[2]. Był również jednym ze współzałożycieli Komunistycznej Partii Albanii[3], w marcu 1943 wybrano go członkiem Komitetu Centralnego[4][5]. Już w następnym roku został wydalony z Komitetu Centralnego, jednak od 22 października 1944[6] do 6 lutego 1948 pełnił funkcję ministra finansów[5][7][8]. W tym czasie skonfiskowano 350 ton złota będącego własnością prywatną albańskich obywateli[5].
W latach 1945–1950 był deputowanym do albańskiego parlamentu[9]. W 1946 roku został pierwszym przewodniczącym powstałego w Tiranie Towarzystwa Przyjaźni Albańsko-Jugosłowiańskiej[5].
W 1947 roku został ambasadorem Albańskiej Republiki Ludowej[10] w Belgradzie, jednak w październiku 1948 roku wrócił do Albanii z powodu zerwania przez Albanię relacji z Jugosławią[5]. Çitaku nie został ukarany za postawę pro-jugosłowiańską, nawet pełnił funkcję ambasadora Albanii w innych krajach oraz był długoletnim dyrektorem jednego z albańskich banków[5].
Zmarł dnia 4 lub 5 kwietnia 1990 roku; pogrzeb odbył się 6 kwietnia[11]. Na jego pogrzebie byli m.in. członkowie Komitetu Centralnego Albańskiej Partii Pracy: Rita Marko i Manush Myftiu oraz kandydaci na członka Komitetu Centralnego: Pirro Kondi, Kiço Mustaqi i Llambi Gegprifti[11].
Upamiętnienia edytuj
Imieniem Ramadana Çitaku nazwano jedną z ulic w tirańskiej dzielnicy Paskuqan[12].
Przypisy edytuj
- ↑ Pepa 2003 ↓, s. 299.
- ↑ Dervishi 2016 ↓, s. 180.
- ↑ Wolff 1974 ↓, s. 219.
- ↑ Plasari 1996 ↓, s. 34.
- ↑ a b c d e f 10 kosovarët që i kanë bërë më së shumti dëme Shqipërisë në 100 vite. old.zeri.info, 2014-03-07. [dostęp 2016-03-04]. (alb.).
- ↑ Oxford University Press 1946 ↓, s. 125.
- ↑ The Governments of the Socialist People’s Republic of Albania 1944-1991. elisanet.fi. [dostęp 2005-11-24]. (ang.).
- ↑ Ministries, etc.. rulers.org. (ang.).
- ↑ Elsie 2013 ↓, s. 86.
- ↑ Janë afro 114 ambasadorë shqiptarë që kanë përfaqësuar Shqipërinë në arenën ndërkombëtare nga viti 1944 deri në vitin 2007.. proletari.com, 2009-09-15. [dostęp 2014-05-29]. (alb.).
- ↑ a b Daily Report 1990 ↓, s. 15.
- ↑ Projektet që do të investohen në minibashkitë 5, 6, 7 dhe 11. ekspres.al, 2012-12-08. [dostęp 2016-03-04]. (alb.).
Bibliografia edytuj
- Oxford University Press, The World Today, Volume 2, 1946.
- Robert Lee Wolff, The Balkans in Our Time, 1974, ISBN 978-0-674-06050-0.
- Daily Report: East Europe, Issues 61-70, 1990.
- Ndreçi Plasari, Politike antikombëtare e Enver Hoxhes: Plenumi i 2të i KQ të PKSH, Berat, 23-27 nëntor 1944 : dokumente, 1996, OCLC 80908302.
- Pjetër Pepa, The Criminal File of Albania’s Communist Dictator, 2003, ISBN 978-99927-54-27-6.
- Robert Elsie, A Biographical Dictionary of Albanian History, 2013, ISBN 978-1-78076-431-3.
- Kastriot Dervishi, Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së, 2016, ISBN 978-9928-106-38-4.