Rankowskie
wieś w województwie lubelskim
Rankowskie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Urzędów[4][5].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2015) |
484[2] |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
23-250[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LKR |
| SIMC |
0392649 |
Położenie na mapie gminy Urzędów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego  | |
 51°00′13″N 22°09′23″E/51,003611 22,156389[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Urzędów[2].
Historia edytuj
W przeszłości miejscowość ta stanowiła integralną część miasta Urzędów i stanowiła jedną z czterech przedmieści Urzędowa: Benczyn na północnym zachodzie, Mikuszewskie na zachodzie, Rankowskie na północnym wschodzie i Góry na północ od Urzędowskiego rynku. Przedmieścia te rozłożyły się na wzgórzach okalających dolinę, którą płynie rzeka Urzędówka, przypływająca od wschodu ze wsi Skorczyce[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114705
- ↑ a b Jednostki pomocnicze gminy Urzędów. Urząd Gminy Urzędów. [dostęp 2016-02-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1073 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Urzędów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 823.