Ratatuj
Ratatuj (ang. Ratatouille, 2007) – amerykański pełnometrażowy film animowany, wyprodukowany przez wytwórnie: Pixar i Walt Disney Pictures w technice trójwymiarowej. Film otrzymał pięć nominacji do Oscara za rok 2007, z czego zwyciężył w kategorii „najlepszy pełnometrażowy film animowany”.
.jpg)
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
22 czerwca 2007 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
111 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Brad Bird |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Robert Anderson |
| Scenografia | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
Pixar Animation Studios |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
150 mln USD (szacowany) |
| Przychody brutto |
627 mln USD (szacowany) |
| Nagrody | |
| 1 Oscar (z 5 nominacji) | |
FabułaEdytuj
Antropomorficzny szczur Remy mieszka na wsi w szczurzej kolonii, jednak nie pasuje do swojej rodziny – ma węch absolutny i wyrafinowany smak, w związku z czym nie chce jeść odpadków jak inne szczury. Swymi kulinarnymi zapędami naraża się ojcu. Pewnego dnia zapędza się do kuchni właścicielki domu, w którym mieszka kolonia, i przypadkowo ujawnia lokalizację kolonii, przez co szczurza rodzina jest zmuszona do ucieczki. Podczas ewakuacji kanałami oddziela się od reszty i trafia do kanału pod ulicami Paryża.
Podczas spaceru po mieście w wyobraźni Remy’ego pojawia się duch Gusteau, najsłynniejszego kucharza na świecie, a zarazem idola szczurka. Zjawa pokazuje Remy’emu drogę do swojej restauracji, gdzie do pracy na stanowisku pomywacza zostaje zatrudniony Linguini, nieznający się na gotowaniu syn byłej partnerki Gusteau. Chłopak przez nieuwagę rozlewa gotujący się sos i, starając się go naprawić, dodaje przypadkowe składniki, robiąc z niego zupę. Remy, widząc to, wchodzi do kuchni i poprawia danie, które ostatecznie zdobywa uznanie gości, dzięki czemu Linguini – wzięty za autora potrawy – zostaje kucharzem. Chłopak nawiązuje współpracę z Remym, który pomaga mu w gotowaniu.
Pracy kucharza przypatruje się szef kuchni, Szponder, który chce przejąć lokal po zmarłym Gusteau. Przeszkadza mu w tym zapis w testamencie właściciela, na którego mocy restauracja ma trafić w posiadanie dziedzica Gusteau. Okazuje się nim być Linguini, który przejmuje lokal. Na konferencję prasową stawia się znany krytyk kulinarny Anton Ego, który zleca Linguiniemu ugotowanie wyjątkowego dania. Szczurek Remy przygotowuje ratatuję, która przypomina krytykowi smak z dzieciństwa.
ObsadaEdytuj
- Patton Oswalt – Remy
- Ian Holm – Szponder
- Lou Romano – Linguini
- Brian Dennehy – Django
- Peter Sohn – Emile
- Peter O’Toole – Anton Ego
- Brad Garrett – Gusteau
- Janeane Garofalo – Colette
- Will Arnett – Horst
- Julius Callahan – Lalo / Francois
- James Remar – Larousse
- John Ratzenberger – Mustafa
Wersja polskaEdytuj
- Zbigniew Zamachowski – Remy
- Tomasz Karolak – Emile
- Marian Opania – Szponder
- Cezary Kosiński – Linguini
- Jerzy Kryszak – Django
- Aleksander Bednarz – Anton Ego
- Krzysztof Kowalewski – Auguste Gusteau
- Agnieszka Grochowska – Colette
- Marcin Troński – Horst
- Krzysztof Banaszyk – Lalo
- Wojciech Machnicki – Francois
- Sylwester Maciejewski – Larousse
- Andrzej Blumenfeld – Mustafa
- Andrzej Ferenc – Talon
- Paweł Szczesny – Pompidou
- Mirosław Zbrojewicz – Git
- Zbigniew Konopka – Ambrister Minion
ProdukcjaEdytuj
Pomysłodawcą przedstawionej historii był Jan Pinkava związany wówczas od dłuższego czasu z wytwórnią Pixar. Na krótki czas przed rozpoczęciem zdjęć zastąpił go Brad Bird (możliwe, że Pinkava sam stwierdził, że historia go przerasta). Bird wprowadził poważne zmiany w scenariuszu, w tym m.in. przerobił sylwetki szczurków, które według Pinkavy były bardzo antropomorficzne, a Bird nadał im postać zbliżoną do naturalnej. Ekipa grafików przez miesiąc obserwowała zachowania pary szczurów, ich reakcje i to jak poruszają nosami, wąsami i uszami. Filmowcy przebywali także na rekonesansie w Paryżu, gdzie poznali architekturę i topografię miasta, jak również odwiedzali restauracje w celach kulinarnych i organizacyjnych. Zatrudniono konsultantów do spraw kulinarnych oraz specjalistów z zakresu organizacji pracy w dużych kuchniach. Cała ekipa grafików przeszła krótki kurs gotowania[1].
Tytuł filmu pochodzi od prowansalskiej, warzywnej potrawy ratatouille[1].
OdbiórEdytuj
Box officeEdytuj
Budżet filmu jest szacowany na 150 milionów dolarów. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie film zarobił ponad 206 mln USD. W innych krajach przychody wyniosły ponad 420 mln, a łączny przychód z biletów blisko 627 milionów dolarów[2].
Krytyka w mediachEdytuj
W serwisie Rotten Tomatoes 96% z 250 recenzji zostało uznane za pozytywne, a średnia ważona ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8,47/10[3]. Na portalu Metacritic średnia ważona ocen wystawionych na podstawie 37 recenzji wyniosła 96 punktów na 100[4].
Nagrody Akademii FilmowejEdytuj
| Status | Nagroda | Nominowany |
|---|---|---|
| Wygrana | Najlepszy Film Animowany | Brad Bird |
| Nominacja | Najlepszy Scenariusz Oryginalny | Brad Bird |
| Nominacja | Najlepsza Muzyka | Michael Giacchino |
| Nominacja | Najlepszy Dźwięk | Randy Thom, Michael Semanick i Doc Kane |
| Nominacja | Najlepszy Montaż Dźwięku | Randy Thom i Michael Silvers |
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Elżbieta Ciapara, Ratatuj, w: Film, nr 7/2007, s.11, ISSN 0137-463X
- ↑ Ratatouille. The Numbers. [dostęp 2020-05-20]. (ang.).
- ↑ Ratatouille. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-05-20]. (ang.).
- ↑ Ratatouille. Metacritic. [dostęp 2020-05-20]. (ang.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Ratatuj w bazie IMDb (ang.)
- Polska strona filmu