Ratusz w Osnabrücku

Ratusz w Osnabrücku – jeden z głównych zabytków miasta Osnabrück w Dolnej Saksonii w Niemczech, miejsce negocjacji i podpisania pokoju westfalskiego, kończącego wojnę trzydziestoletnią. Ratusz położony jest przy zachodniej pierzei rynku Starego Miasta obok kościoła farnego pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny.

Ratusz
Rathaus
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Dolna Saksonia

Miejscowość

Osnabrück

Typ budynku

ratusz

Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ratusz''Rathaus''”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz''Rathaus''”
Ziemia52°16′38,8″N 8°02′28,3″E/52,277444 8,041194
Ratusz – miejsce podpisania pokoju westfalskiego
Sala Pokoju w ratuszu
Puchar cesarski z przełomu XIII/XIV w.

Historia edytuj

Obecny ratusz jest drugim tego typu budynkiem w obrębie rynku. Stary ratusz istniał do 1836. Obecnie na tym miejscu znajduje się dom o konstrukcji szkieletowej. Inicjatorem budowy nowego gmachu była Rada Miejska, prace rozpoczęto w 1487, a w 1505 miało miejsce uroczyste zawieszenie wiechy. Podczas wojny trzydziestoletniej w latach 1643–1648, kiedy przebieg konfliktu przybrał niekorzystny obrót dla armii cesarskiej i jej sprzymierzeńców, miały miejsce rokowania pokojowe pomiędzy przedstawicielami Świętego Cesarstwa i Szwecji, co zaowocowało podpisaniem pokoju 15 stycznia 1648. 24 października 1648, w ratuszu w Münsterze podpisano pokój pomiędzy Cesarstwem i Francją. Jest to data ostatecznego zakończenia wojny trzydziestoletniej.

W latach 1846–1880 i na początku XX w. dokonano gruntownej restauracji ratusza, przywracając jego historyczny wygląd. Podczas II wojny światowej, w obawie przed nalotami wojsk alianckich, ewakuowano wyposażenie Sali Pokoju oraz muzealia. 13 września 1944 w wyniku bombardowań ratusz spłonął. Ocalały jedynie jego ściany boczne. Odbudowa ratusza przebiegała pomyślnie i z okazji trzechsetnej rocznicy ostatecznego podpisania pokoju westfalskiego dnia 24 października 1948 dokonano uroczystego otwarcia gmachu wraz z Salą Pokoju.

Architektura i wystrój wnętrz edytuj

Ratusz jest zbudowany w stylu późnogotyckim na planie prostokąta. Zwartą, kubiczną bryłę zdobi sześć wieżyczek o cylindrycznej formie ze stożkowymi hełmami. Cztery wieżyczki akcentują naroża, dwie wznoszą się pośrodku dłuższych boków. Gmach nakryty jest wysokim dachem czterospadowym, z lukarnami pomieszczeń poddasza. Składa się z czterech kondygnacji – niskiego przyziemia, parteru, piętra i poddasza. Znajdujące się od strony rynku główne wejście poprzedzone jest dwubiegowymi schodami, które są daleko wysunięte przed lico fasady. Podest z maswerkową balustradą ozdobiony jest poligonalnym wykuszem usytuowanym na osi portalu wejściowego. Fasadę zdobi dziewięć monumentalnych figur królów usytuowanych powyżej portalu oraz pomiędzy prostokątnymi oknami. Każda z figur nakryta jest wielobocznym baldachimem w formie wieżyczki. Niegdyś fasadę zdobiły figury Dziewięciu Bohaterów, według XIV-wiecznego toposu rycerskiego były to trzy triady – pogańska (Hektor, Aleksander Macedoński, Juliusz Cezar), żydowska (Juda Machabeusz, Jozue, Dawid) i chrześcijańska (król Artur, Karol Wielki, Gotfryd z Bouillon). Obecne, neogotyckie figury są darem króla Prus i rodziny cesarskiej. Przedstawiają one św. Zygmunta, Rudolfa I Habsburga, Fryderyka II Hohenstaufa, Wilhelma I Hohenzollerna, Karola Wielkiego (pośrodku), Fryderyka I Rudobrodego, Arnulfa z Karyntii, Maksymiliana I Habsburga oraz Ludwika IV Bawarskiego.

Obecnie ratusz pełni funkcję muzeum. Znajdująca się na parterze Sala Pokoju ozdobiona jest drewnianą boazerią, ławami; na ścianach wiszą 42 portrety uczestników kongresu, zakończonego traktatem pokojowym 15 stycznia 1648. Wśród obrazów portrety m.in. królowej Szwecji Krystyny, króla Francji Ludwika XIV i cesarza Ferdynanda III Habsburga. Na drewnianym stropie wisi XVI wieczny świecznik w formie korony z bogatą dekoracją, wśród nich tarcze z herbami miasta. Na parterze znajduje się także pomieszczenie skarbca, z dziełami związanymi ze sfragistyką, dyplomatyką numizmatyką, złotnictwem, m.in. złoty gotycki puchar cesarski z przełomu XIII-XIV w., repliki dokumentów m.in. pokoju westfalskiego czy przywilej cesarza Fryderyka I Rudobrodego nadający Osnabrück prawo do własnej jurysdykcji. Na drugim piętrze umieszczono model-rekonstrukcję miasta Osnabrück przedstawiający wygląd miasta w XVII w.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Heinrich Witte, Rathaus und Markt Osnabrück, München 1987

Linki zewnętrzne edytuj