Raymond Chevreuille

Raymond Chevreuille
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1901 ; Watermael-Boitsfort
Pochodzenie	belgijskie
Data i miejsce śmierci	9 maja 1976 ; Montigny-le-Tilleul
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Raymond Chevreuille (ur. 17 listopada 1901 w Watermael-Boitsfort w Brukseli^[1], zm. 9 maja 1976 w Montigny-le-Tilleul^[2]) – belgijski kompozytor.

Życiorys edytuj

W zakresie kompozycji był w znacznej mierze autodydaktą, odbył jedynie krótki kurs w Conservatoire royal de Music w Brukseli^[1]^[2]. W latach 1933–1959 pracował jako inżynier dźwięku w Radiu Belgijskim^[2]. Zdobył Prix de l’Art populaire (1944), Prix Italia za baśń radiową D’un diable de briquet (1950) i nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. królowej Elżbiety Belgijskiej za II Koncert fortepianowy (1952)^[1]. Wielokrotnie reprezentował Belgię na festiwalach Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej^[1].

Początkowo pozostawał pod wpływem Richarda Straussa i Igora Strawinskiego, ok. 1935 roku zaadaptował technikę dodekafoniczną^[1]. Jego twórczość ma cechy politonalnego synkretyzmu^[2]. Łączył środki tonalne, atonalne i modalne, które podporządkowywał myśleniu harmonicznemu^[1]. Muzyka Chevreuille’a cechuje się szeroką skalą ekspresji, dramatyzmem i intensywnością form wyrazu^[1]. Muzykolog Paul Collaer porównywał jego twórczość z twórczością Luigiego Dallapiccoli, Oliviera Messiaena i Dmitrija Szostakowicza^[1].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

3 koncerty fortepianowe (1937, 1952, 1968)
Mouvements symphoniques (1938)
I symfonia (1939)
II symfonia „Symphonie des souvenirs” na kwartet wokalny, recytatora i orkiestrę (1944)
III symfonia (1951)
IV symfonia „Short Symphony” (1952)
V symfonia „Symphonie printanière” (1954)
VI symfonia (1957)
VII symfonia (1964)
VIII symfonia (1970)
2 koncerty wiolonczelowe (1940, 1965)
3 koncerty skrzypcowe (1941, 1953, 1965)
koncert na obój, klarnet, fagot i orkiestrę (1943)
koncert podwójny na fortepian, saksofon lub altówkę i orkiestrę (1946)
Concerto na orkiestrę (1947)
Divertissement na orkiestrę kameralną (1948)
Barbe-Bleue (1949)
koncert na róg (1950)
koncert na trąbkę (1954)
Récréaction de midi na smyczki (1955)
suita Mouvements na instrumenty dęte (1956)
suita Carnaval à Ostende (1959)
Presto Giocoso (1961)
Concerto grosso na 2 trąbki i orkiestrę (1961)
koncert na flet i orkiestrę kameralną (1961)
suita Breugel, peintre des humbles (1963)
koncert na klarnet, smyczki i perkusję (1968)
2 Airs (1971)

Le fléau na narratora, mezzosopran, baryton, bas, chór i orkiestrę (1930)
Le cantique du soleil, L’éléphant et le papillon, La dispute des orgues na chór i orkiestrę (1941)
Evasions na sopran i orkiestrę kameralną (1942)
Saisons na baryton i orkiestrę kameralną (1943)
Prière pour les condamnés à mort na narratora i orkiestrę kameralną (1944)
Complainte pour l’orgue de la nouvelle barbarie na alt, baryton, chór i altówkę do słów Louisa Aragona (1948)
Vox belgarum na chór i fortepian (1952)
Histoires plaisantes na baryton i orkiestrę smyczkową (1952)
D’un monde imaginaire na baryton i orkiestrę (1960)
Assonances na narratora i orkiestrę do słów Paula Verlaine’a (1962)
Consonances na narratora i orkiestrę (1962)
Rapsodia na mezzosopran i orkiestrę (1969)

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 100–101. ISBN 83-224-0223-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 632. ISBN 0-02-865526-5.

Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1901 Watermael-Boitsfort
Pochodzenie	belgijskie
Data i miejsce śmierci	9 maja 1976 Montigny-le-Tilleul
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor