Region karpacki
Region karpacki (5) – megaregion fizycznogeograficzny Europy Środkowej. Obejmuje górskie i podgórskie struktury fałdowe powstałe w orogenezie alpejskiej, leżące na wschód od Alp i na północ od Półwyspu Bałkańskiego. W jego skład poza właściwymi Karpatami wchodzi pierścień obniżeń otaczających je od zewnątrz (Podkarpacie i Równiny Południoworumuńskie) oraz zespół obniżeń leżących wewnątrz łańcucha karpackiego (Kotlina Panońska wraz z kotlinami Wiedeńską i Tullneńską).
| ||
![]() Megaregion karpacki I. Podkarpacie II. Równiny Południoworumuńskie III. Kotlina Panońska IV. właściwe Karpaty | ||
Megaregion | Region karpacki | |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Austria Czechy Polska Słowacja Węgry Ukraina Rumunia Serbia Chorwacja Słowenia |
Powierzchnia regionu karpackiego wynosi 555 tys. km², w tym:
- obniżenia zewnętrzne - 174 tys. km²
- właściwe Karpaty - 209 tys. km²
- obniżenia wewnętrzne - 172 tys. km²
Regiony fizycznogeograficzne megaregionu karpackiego:
- 51 Karpaty Zachodnie
- 52 Karpaty Wschodnie
- 521 Podkarpacie Wschodnie
- 522, 524-526 Zewnętrzne Karpaty Wschodnie
- 522 Beskidy Wschodnie
- 524-525 Karpaty Mołdawsko-Munteńskie
- 526 Subkarpaty Wschodnie
- 523 Wewnętrzne Karpaty Wschodnie
- 53 Karpaty Południowe
- 54 Góry Zachodniorumuńskie i Wyżyna Transylwańska
- 55 Kotlina Panońska
- 56 Równiny Południoworumuńskie
- 561 Nizina Wołoska
- 562 Dobrudża
- 563 Delta Dunaju
BibliografiaEdytuj
- Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3