Rejon ordżonikidzewski (Jekaterynburg)
Rejon ordżonikidzewski w Jekaterynburgu (ros. Орджоники́дзевский район) – jeden z rejonów rosyjskiego miasta Jekaterynburg. Jest on zamieszkany przez największą liczbę mieszkańców.
| Rejon miasta Jekaterynburga | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miasto | |
| W granicach Jekaterynburga |
1934 |
| Powierzchnia |
102 km² |
| Populacja (2012) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna |
+7 343 |
Położenie na mapie Jekaterynburga
| |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Rejon ordżonikidzewski położony jest na północnych rubieżach Jekaterynburga, zajmuje on powierzchnię 102 kilometrów kwadratowych i obecnie liczy 293 804 mieszkańców[1]. Pomysły rozwoju tego obszaru miasta pojawiły się już w latach dwudziestych XX wieku, gdy został on uwzględniony w miejskim planie pięcioletnim[2]. Miała to być dzielnica typowo przemysłowa, na której terenie koncentrować się miały zakłady produkujące maszyny i części maszynowe, a 6 września 1927 roku postanowiono zlokalizować tu fabrykę sprzętu wojskowego[2]. Przez następne lata zbudowano tu wielkie kombinaty, m.in. Urałmasz, co wymagało stworzenia zaplecza dla tych fabryk, w ten sposób ogromne środki przeznaczono na rozwój budownictwa mieszkaniowego[2]. Nazwy ulic rejonu odwzorowywały nową sowiecką rzeczywistość miasta i Rosji, były to m.in. ulice Siergieja Kirowa, Wiaczesława Mołotowa, Włodzimierza Lenina, Józefa Stalina, Aleksieja Stachanowa czy Czerwonych Przodowników[2]. W 1931 roku powstającej dzielnicy nadano imię Józefa Stalina[2]. Dystrykt ten jako samodzielny podmiot utworzono w 1934 roku w wyniku podziału stalinowskiego rejonu, a decyzja ta została oficjalnie zatwierdzona 17 maja 1935 roku[2]. Nazwany został na cześć jednego z bolszewickich działaczy, Sergo Ordżonikidzego[3]. Agresja Niemiec na ZSRR sprawiła, że rejon zaczął się intensywnie rozwijać. Ewakuowano tu kilkanaście zakładów z zachodnich rubieży Związku Radzieckiego, a sama dzielnica stała się centrum przemysłu wojskowego w mieście, produkowano tu mnóstwo sprzętu, m.in. czołgi, a także słynne katiusze[2]. W czasie wojny do rejonu napłynęło 26 tysięcy ewakuowanych z zachodu robotników, a także ludności cywilnej. Ogółem 24 tysiącom mieszkańców rejonu nadano Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”[2]. Po wojnie dzielnica w dalszym ciągu dynamicznie się rozwijała, co miało związek z wielkimi zakładami przemysłowymi zlokalizowanymi na jej obszarze. W 1948 roku została ona włączona do jekaterynburskiej sieci tramwajowej[2]. W 1953 roku zbudowano Pałac Kultury, a w 1959 roku w jej obręb włączono rejon kujbyszewski[2]. W latach sześćdziesiątych powstają linie trolejbusowe, a w latach 1971-1975 oddano do użytku prawie 120 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni mieszkaniowej[2]. Po rozpadzie Związku Radzieckiego spadła dynamika inwestycji przemysłowych, ale dzielnica w dalszym ciągu się przeżywała okres rozwoju, oddano do użytku m.in. kolejne stacje jekaterynburskiego systemu metra. W 1998 roku uruchomiona została prawosławna cerkiew Narodzenia Pańskiego[2].
Charakterystyka edytuj
Rejon ordżonikidzewski jest najgęściej zaludnioną dzielnicą miasta[3]. Liczba ludności w rejonie w ostatnich latach rośnie. W 1989 roku żyło tutaj 287 445 ludzi[4]. Kryzys końca epoki sowieckiej, a następnie trudne czasy transformacji jakie Federacja Rosyjska przechodziła w latach dziewięćdziesiątych doprowadziły do spadku i sprawiły, że w 2002 roku liczba ta wynosiła 261 985[5]. W 2010 roku żyło tutaj 290 204 i 290 484 osób, a w 2012 roku liczba ta wynosi 293 804 mieszkańców[1]. Rejon ordżonikidzewski dysponuje własną administracją rejonową, która ma za zadanie służyć lokalnej społeczności dzielnicowej[6]. Na obszarze rejonu funkcjonuje wiele placówek kulturalnych, m.in. 10 bibliotek, 5 szkół muzycznych i artystycznych, 2 kina oraz 6 muzeów[7]. W segmencie edukacyjnym swe siedziby mają 3 instytuty wyższej edukacji, 72 oddziały opieki przedszkolnej, 8 szkół specjalnych oraz 44 szkoły publiczne[8]. Dzielnica dysponuje 17 placówkami opieki zdrowotnej, w tym szpitalami, przychodniami i specjalistycznymi klinikami[9]. Znajdują się tu także obiektu kultu religijnego, m.in. cerkiew Narodzenia Pańskiego oraz św. Kseni z Petersburga, która położona jest na cmentarzu Wschodnim.
Transport edytuj
Dzielnica znajduje się w strukturze nowosybirskich sieci tramwajowej oraz autobusowej. Na obszarze ordżonikidzewskiego rejonu znajdują się trzy stacje Jekaterynburskiego Metra.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Domnedv.ru: Административное деление Екатеринбурга и органы власти. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Ordek.ru: Орджоники́дзевский район: История. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Rieltkazna.ru: Орджоники́дзевский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)]. (ros.).
- ↑ Demoscope.ru: Всесоюзная перепись населения 1989 г.. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Demoscope.ru: Всероссийская перепись населения 2002 г.. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Ordek.ru: Структура администрации. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Ordek.ru: Учреждения культуры. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Ordek.ru: Учреждения образования. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Ordek.ru: Медицинские учреждения. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).