Rejon wołodarski (obwód kijowski)

Rejon wołodarskijednostka administracyjna w składzie obwodu kijowskiego Ukrainy.

Rejon wołodarski
Rejon
Ilustracja
Pałac Branickich w Rudym Siele
Flaga
Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kijowski

Siedziba

Wołodarka

Powierzchnia

649 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


17 474[1]

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Powstał w 1923. Ma powierzchnię 649 km² i liczy około 18 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Wołodarka.

W skład rejonu wchodzą 1 osiedlowa rada oraz 21 silskich rad, obejmujących 35 wsi i 1 osadę.

Miejscowości rejonu edytuj

  • Berezna (Березна)
  • (Біліївка)
  • Czepiżeńce (Чепіжинці)
  • (Дружба)
  • Hajworon (Гайворон)
  • (Гайок)
  • (Гайворон)
  • (Городище-Косівське)
  • (Городище-Пустоварівське)
  • Kapustyńce(inne języki)[2] (Капустинці)
  • (Кленове)
  • (Коржиха)
  • Kosówka[3][4] (Косівка)
  • Łychaczycha (Лихачиха)
  • Łobaczów (Лобачів)
  • (Логвин)
  • Mormolijówka(inne języki)[5] (Мармуліївка)
  • (Матвіїха)
  • (Михайлівка)
  • (Надросівка)
  • (Нове Життя)
  • (Пархомівка)
  • Pietraszówka[6] (Петрашівка)
  • (Ожегівка)
  • (Рачки)
  • (Ратуш)
  • (Рогізна)
  • Rubczenki (Рубченки)
  • Rude Sieło (Руде Село)
  • (Шевченкове)
  • (Тадіївка)
  • (Тарасівка)
  • (Тарган)
  • (Веснянка)
  • Wołodarka (Володарка)
  • (Володимирівка)
  • (Завадівка)
  • Zrajki (Зрайки)

Przypisy edytuj

  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 червня 2017 року // Головне управління статистики у Київській області
  2. o w. Kapustyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 680.
  3. Kosówka 2.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 468.
  4. Kosówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 135.
  5. Mormolijówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 680.
  6. Pietraszówka, wś, kilka wiorst od Wołodarki, powiat skwirski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 114.