Remona Fransen
Remona Fransen (ur. 25 listopada 1985 w Dordrechcie[1]) – holenderska lekkoatletka specjalizująca się w wielobojach lekkoatletycznych.
 Remona Fransen, 2010 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
W 2011 niespodziewanie zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw Europy w pięcioboju. Uczestniczka mistrzostw świata w Daegu (2011) oraz mistrzostw Europy w Helsinkach (2012).
Medalistka mistrzostw kraju oraz reprezentantka Holandii w meczach międzypaństwowych, pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych i drużynowym czempionacie Starego Kontynentu.
Rekordy życiowe: pięciobój – 4665 pkt. (4 marca 2011, Paryż); siedmiobój – 6198 pkt. (17 lipca 2011, Ratingen); skok wzwyż (hala) – 1,92 m (4 marca 2011, Paryż), ten ostatni rezultat był do 2014 roku rekordem Holandii[2].
Osiągnięcia edytuj
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Hengelo |
siedmiobój | 25. miejsce | 4983 pkt. |
| 2005 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Bydgoszcz |
siedmiobój | 26. miejsce | 5238 pkt. |
| 2008 | Superliga pucharu Europy w wielobojach | Hengelo |
siedmiobój | 21. miejsce | 5249 pkt. |
| 2009 | I liga drużynowych mistrzostw Europy |  Bergen |
skok wzwyż | 11. miejsce | 1,75 |
| 2009 | Superliga pucharu Europy w wielobojach | Szczecin |
siedmiobój | 21. miejsce | 5665 pkt. |
| 2010 | I liga pucharu Europy w wielobojach | Hengelo |
siedmiobój | 1. miejsce | 5993 pkt. |
| 2011 | Halowe mistrzostwa Europy |  Paryż |
pięciobój |  3. miejsce |
4665 pkt. |
| 2011 | Superliga pucharu Europy w wielobojach | Toruń |
siedmiobój | 3. miejsce | 5962 pkt. |
| 2011 | Mistrzostwa świata |  Daegu |
siedmiobój | 18. miejsce | 6027 pkt. |
| 2012 | Mistrzostwa Europy |  Helsinki |
siedmiobój | 11. miejsce | 5964 pkt. |
| 2013 | Halowe mistrzostwa Europy |  Göteborg |
pięciobój | 4. miejsce | 4571 pkt. |
Przypisy edytuj
- ↑ a b Remona FRANSEN. iaaf.org. [dostęp 2018-08-08]. (ang.).
- ↑ HME W PARYŻU: Poranek ze zmiennym szczęściem [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-03-04] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Remona Fransen w bazie World Athletics (ang.).
- Remona Fransen, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).