Renata Nowakowska-Siuta

polska pedagog

Renata Nowakowska-Siuta (ur. 11 listopada 1970[1]) – polska pedagog, profesor w zakresie nauk społecznych[2], doktor habilitowana nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, profesor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[3]. Od 2016 dziekan Wydziału Nauk Społecznych (do 2019 roku Wydziału Pedagogicznego) Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[3][4].

Renata Nowakowska-Siuta
Data urodzenia

11 listopada 1970

profesor nauk
społecznych
Specjalność:
pedagogika
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

21 kwietnia 1998 – pedagogika
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

18 listopada 2009 – pedagogika
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie

Profesura

11 maja 2020

Polska Akademia Nauk
Status

specjalista Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

Okres zatrudn.

od 2010

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

od 1994

Dziekan
Wydział

Wydział Pedagogiczny Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Okres spraw.

2016–2020

Poprzednik

Tadeusz Jacek Zieliński

Prodziekan
Wydział

Wydział Pedagogiczny Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Okres spraw.

2012–2016

Następca

Rafał Bodarski

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Działalność naukowa i dydaktyczna edytuj

Absolwentka Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego (1994). Doktorat z nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki obroniła w 1998 na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, na podstawie rozprawy System szkolny Polski i Niemiec 1945–1991. Fakty i oceny[5]. Habilitowała się w 2009, na podstawie rozprawy Uniwersytet w systemie szkolnictwa wyższego Niemiec na europejskim tle porównawczym w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie[5]. 11 maja 2020 uzyskała nominację profesorską w zakresie nauk społecznych[2].

Zajmuje się pedagogiką porównawczą oraz dydaktyką ogólną i pedagogiką szkolną[3].

Od 1998 wykłada na Uniwersytecie Warszawskim, początkowo na Wydziale Pedagogicznym (do 2007)[3], a od 2002 do 2022 również w Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej[3][6][7]. Uczestniczy w polskich i międzynarodowych konferencjach naukowych, w ramach programu Erasmus wykładała na uniwersytetach w Hamburgu (2001) oraz w Madrycie (2005). Od 2000 jest ekspertem Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, gdzie oceniała projekty edukacyjne w programach Comenius, Leonardo da Vinci oraz Fundusz Stypendialny i Szkoleniowy, a obecnie ocenia projekty w ramach programu Erasmus+. Była autorem raportów dla Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz Najwyższej Izby Kontroli. Recenzent czasopism naukowych m.in. Studiów Edukacyjnych, Kultura – Społeczeństwo – Edukacja. Jest ekspertem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBR). Od roku 2016[8][9] jest ekspertem Komisji Europejskiej w programie Horizon 2020 Maria Skłodowska-Curie Actions Individual Fellowships (H2020-MSCA-IF). Od 2020 roku specjalista Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk[10] oraz przewodnicząca Zespołu Międzynarodowych Badań Porównawczych w ramach tego Komitetu[11].

10 maja 2012 została wybrana prodziekanem Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie na kadencję 2012–2016[12]. 10 marca 2016 została wybrana na funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej na kadencję 2016–2020[4]. W 2020 objęła ponownie stanowisko dziekana Wydziału Nauk Społecznych Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej na 4-letnią kadencję[13].

W latach 2010-2014 sekretarz czasopisma Studia z Teorii Wychowania, następnie w latach 2014-2023 zastępca redaktora naczelnego tego czasopisma[7].

W 2014 roku została laureatką plebiscytu Samorządu Studentów Uniwersytetu Warszawskiego „Nauczyciel Akademicki Roku” w kategorii Nauki społeczne[2].

W 2015 otrzymała nominację do nagrody w konkursie EDUinspirator zorganizowanym przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji, w kategorii Szkolnictwo wyższe[3].

Podczas XXXII Podsumowania Ruchu Innowacyjnego w Edukacji organizowanego przez Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego otrzymała tytuł honorowy Promotora Rozwoju Edukacji przyznany przez kapitułę pod przewodnictwem konsula honorowego Wielkiej Brytanii[14].

Członkostwo w organizacjach edytuj

Aktualne edytuj

Wcześniejsze edytuj

Wybrane publikacje edytuj

  • O edukacji w Finlandii. Studium z pedagogiki porównawczej, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2021, ISBN 978-83-60273-62-3
  • Odwaga odpowiedzialności. Demokratyczne przemiany życia społecznego w refleksji pedagogicznej (redakcja naukowa wspólnie z Tadeuszem J. Zielińskim), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2019, ISBN 978-83-60273-52-4
  • Romantyczny i pragmatyczny. Idea niemieckiego uniwersytetu neohumanistycznego i jej społeczne implikacje, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2018, ISBN 978-83-60273-47-0
  • Bliżej siebie. Edukacja i dialog w grupie niejednorodnej kulturowo (Closer to Each Other. Education and Dialogue in a Culturally Composite Group), Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, Warszawa 2015, ISBN 978-83-60273-34-0 (książka pod redakcją)
  • Racjonalność procesu kształcenia. Studium z polityki oświatowej i pedagogiki porównawczej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2015, ISBN 978-83-7850-934-9 (wspólnie z Bogusławem Śliwerskim)
  • Edukacja alternatywna na rzecz demokratyzacji procesu kształcenia, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2014, ISBN 978-83-7850-780-2 (książka pod redakcją)
  • Pedagogika porównawcza. Problemy, stan badań i perspektywy rozwoju, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2014 ISBN 978-83-7587-912-4
  • Szkolnictwo wyższe w wybranych krajach Europy Zachodniej po II wojnie światowej, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 2007, ISBN 978-83-87925-89-5
  • Kształcenie zawodowe w krajach UE. Dla uczniów 2- i 3-letnich zasadniczych szkół zawodowych, Centralna Komisja Egzaminacyjna, Warszawa 2006, ISBN 83-7400-208-5
  • Uniwersytet w systemie szkolnictwa wyższego Niemiec na europejskim tle porównawczym, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2005 ISBN 83-235-0150-5
  • Licencjat w uczelni i na rynku pracy, Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego – Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2002 ISBN 83-916095-1-0 (wspólnie z Elżbietą Drogosz-Zabłocką i Barbarą Minkiewicz)
  • Szkolnictwo w Polsce i Niemczech 1945–2001. Wybrane aspekty porównawcze, „Żak”, Warszawa 2002, ISBN 83-88149-71-7[15][16]

Odznaczenia edytuj

W 2004 roku odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[17].

18 sierpnia 2014 została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej[18].

Przypisy edytuj

  1. Renata Nowakowska-Siuta, Romantyczny i pragmatyczny. Idea niemieckiego uniwersytetu neohumanistycznego i jej społeczne rekonstrukcje, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, 2018, ISBN 978-83-60273-47-0.
  2. a b c Biogram na stronie Uniwersyteckiego Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Angielskiego Uniwersytetu Warszawskiego [online] [dostęp 2020-07-18].
  3. a b c d e f g Biogram na stronie Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie [online] [dostęp 2018-03-23].
  4. a b Władze Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie na witrynie uczelni [online] [dostęp 2018-03-23].
  5. a b Dr hab. Renata Nowakowska-Siuta, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-06-11].[martwy link]
  6. Wyszukiwanie: Renata Nowakowska-Siuta w: Spis pracowników Uniwersytetu Warszawskiego [online] [dostęp 2016-03-12].
  7. a b Renata Nowakowska-Siuta, [w:] ORCiD, ORCiD [dostęp 2023-02-23].
  8. Lista ekspertów European Commission Horizon 2020 Maria Skłodowska Curie Actions [online] [dostęp 2018-08-30].
  9. Informacja na temat Renaty Nowakowskiej-Siuty w roli eksperta H2020 na stronie Wydziału Pedagogicznego ChAT [online] [dostęp 2018-08-30].
  10. Lista specjalistów Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk [online], Komitet Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, 29 czerwca 2020 [dostęp 2020-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-19].
  11. Zespół Międzynarodowych Badań Porównawczych [online] [dostęp 2023-02-23].
  12. Historia Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej [online] [dostęp 2018-03-28].
  13. Nowa kadencja kierownictwa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. chat.edu.pl, 10 września 2020. [dostęp 2020-09-15].
  14. Lista nagrodzonych podczas XXXII Podsumowania Ruchu Innowacyjnego w Edukacji, „Dobre Praktyki. Innowacje w Edukacji”, 22, Łódź: Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego, wiosna 2018, s. 3-4, ISSN 2299-8926 (pol.).
  15. Bibliografia w katalogu elektronicznym Biblioteki Narodowej. (pol.).
  16. Wyszukiwanie: Renata Nowakowska-Siuta w bazie Polska Bibliografia Naukowa [online] [dostęp 2018-04-22].
  17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2004 o nadaniu orderów i odznaczeń [online] [dostęp 2016-03-12].
  18. Informacja z 13. posiedzenia Rady Wydziału Pedagogicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej (strona archiwalna) [online] [dostęp 2018-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-06].

Bibliografia edytuj