Renzo Furlan
Renzo Furlan (ur. 17 maja 1970 w Conegliano) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
| ||
| Państwo |  Włochy
| |
| Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1970 Conegliano | |
| Wzrost | 175 cm | |
| Masa ciała | 70 kg | |
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | |
| Status profesjonalny | 1988 | |
| Zakończenie kariery | 2004 | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 2 | |
| Najwyżej w rankingu | 19 (15 kwietnia 1996) | |
| Australian Open | 4R (1996) | |
| Roland Garros | QF (1995) | |
| Wimbledon | 3R (1996) | |
| US Open | 3R (1995) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 193 (17 czerwca 1991) | |
| Australian Open | 1R (1995) | |
Spis treści
Kariera tenisowaEdytuj
Karierę tenisową Furlan rozpoczął w 1988 roku, a zakończył w 2004 roku.
W grze pojedynczej wygrał dwa turnieje kategorii ATP World Tour, oba w 2004 roku, najpierw w San José, a potem w Casablance. Dodatkowo był uczestnikiem pięciu finałów zawodów o randze ATP World Tour.
W grze podwójnej Furlan osiągnął jeden finał z cyklu ATP World Tour.
W latach 1993–1997, 2000 reprezentował Włochy w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres dziewiętnaście meczów singlowych, z których w dziesięciu zwyciężył.
Furlan dwukrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. Najpierw wystąpił w 1992 roku w Barcelonie, awansując do 3 rundy turnieju singlowego. W 1996 roku w Atlancie dotarł do ćwierćfinału.
W rankingu gry pojedynczej Furlan najwyżej był na 19. miejscu (15 kwietnia 1996), a w klasyfikacji gry podwójnej na 193. pozycji (17 czerwca 1991).
Finały w turniejach ATP World TourEdytuj
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (2–5)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 maja 1992 | Bolonia | Ceglana |  Jaime Oncins
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 14 czerwca 1992 | Florencja | Ceglana |  Thomas Muster
|
3:6, 6:1, 1:6 |
| Finalista | 3. | 15 sierpnia 1993 | San Marino | Ceglana | Thomas Muster
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 6 lutego 1994 | San José | Twarda (hala) |  Michael Chang
|
3:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 20 marca 1994 | Casablanca | Ceglana |  Karim al-Alami
|
6:2, 6:2 |
| Finalista | 4. | 22 października 1995 | Pekin | Dywanowa (hala) | Michael Chang
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 5. | 23 marca 1997 | Petersburg | Dywanowa (hala) |  Thomas Johansson
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (0–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana |  Jordi Arrese
|
 Neil Broad Greg Van Emburgh
|
4:6, 6:7 |
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie ATP (ang.). atptour.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 30 sierpnia 2013].