Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn
Reprezentacja Chin w piłce nożnej należy do FIFA od 1931 roku. W 1958, a więc dziewięć lat po proklamowaniu przez Mao Zedonga Chińskiej Republiki Ludowej, wystąpiła z tej organizacji. Przez ponad dwadzieścia lat Chiny były piłkarską białą plamą, nie grały w eliminacjach ani do mistrzostw świata ani do mistrzostw Azji.
Flaga Chińskiej Republiki Ludowej | |||
Przydomek |
Drużyna Smoków (chiń. 龙之队, Lóngzhī Duì) | ||
---|---|---|---|
Związek | |||
Trener |
Branko Ivanković | ||
Skrót FIFA |
CHN | ||
Ranking FIFA |
88. (1275.22 pkt.)[a] | ||
Miejsce w rankingu Elo |
88. (17 kwietnia 2019) (1479 pkt.) | ||
Zawodnicy | |||
Kapitan | |||
Najwięcej występów |
Li Weifeng (112) | ||
Najwięcej bramek |
Hao Haidong (41) | ||
Mecze | |||
Pierwszy mecz Filipiny – Chiny 0-1 (Filipiny; 1.02.1913) | |||
Najwyższe zwycięstwo Chiny – Guam 19-0 (Ho Chi Minh, Wietnam; 26.01.2000) | |||
Najwyższa porażka Brazylia – Chiny 8-0 (Recife, Brazylia; 10.09.2012) | |||
Medale | |||
Mistrzostwa Azji | |||
| |||
Strona internetowa | |||
|
W 1979 roku, trzy lata po śmierci Mao i chińskim otwarciu na świat, drużyna narodowa znów została przyjęta do FIFA. Od tej pory regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar kontynentu. Dwukrotnie – w 1984 i 2004 roku – dotarła do finału. Najpierw uległa Arabii Saudyjskiej, a dwadzieścia lat później dała się ograć Japonii. W finałach mistrzostw świata wystąpiła tylko raz. W 2002 roku zespół prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia odpadł już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie mecze, nie strzelając ani jednej bramki (0:2 z Kostaryką, 0:4 z Brazylią, 0:3 z Turcją).
W Chinach piłka nożna cieszy się umiarkowanym zainteresowaniem. Jeśli już, to oczy kibiców zwrócone są w stronę żeńskiej reprezentacji, która należy do ścisłej światowej czołówki. W 1996 roku Chinki zdobyły srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich, a trzy lata później grały w finale mistrzostw świata.
Od początku XXI wieku coraz więcej chińskich piłkarzy zaczęło występować w klubach europejskich. Kilku z nich można spotkać w drugich ligach Niemiec i Włoch, a także w Premiership. Kilka lat temu w barwach Crystal Palace grał były kapitan reprezentacji, rekordzista pod względem liczby gier w kadrze Fan Zhiyi. Pomocnik Li Tie był zawodnikiem Evertonu, a 24-letni Dong Fangzhuo trenował kilka lat w Manchesterze United. Były stoper Sun Jihai w latach 2002–2008 występował w Manchesterze City.
Po Mundialu 2002 z funkcji selekcjonera zrezygnował Milutinović. Jego następca, Holender Arie Haan, mimo dobrego wyniku w Pucharze Azji 2004 (drugie miejsce), przegrał eliminacje do kolejnych mistrzostw świata i został zdymisjonowany. Od początku 2005 roku trenerem kadry był 57-letni Zhu Guanghu. We wrześniu 2007 roku pałeczkę po nim przejął Serb Vladimir Petrović. Funkcję tę sprawował do 2008 roku. Później chińską kadrę prowadzili kolejno: Chińczycy Yin Tiesheng i Gao Hongbo, Hiszpan José Antonio Camacho, rodak Tieshenga i Hongbo Fu Bo, Francuz Alain Perrin, oraz ponownie Hongbo. Następnie selekcjonerem reprezentacji Chin został Włoch Marcello Lippi. Prowadził zespół od 2016 do 2019 r. i zrezygnował z funkcji po Pucharze Azji 2019.
Udział w Mistrzostwach Świata
edytujUdział w Pucharze Azji
edytujTrenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku
edytuj- 2000-02 – Bora Milutinović
- 2002-04 – Arie Haan
- 2005-07 – Zhu Guanghu
- 2007-08 – Vladimir Petrović
- 2008-09 – Yin Tiesheng (tymczasowy)
- 2009-11 – Gao Hongbo
- 2011-13 – José Antonio Camacho
- 2013-14 – Fu Bo (tymczasowy)
- 2014-16 – Alain Perrin
- 2016 – Gao Hongbo
- 2016-19 – Marcello Lippi
- 2019 – Fabio Cannavaro
- 2019 – Marcello Lippi
- 2019-21 – Li Tie
- 2021–22 – Li Xiaopeng
- 2022–24 – Aleksandar Janković
- od 2024 – Branko Ivanković
Linki zewnętrzne
edytuj- Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn w bazie FIFA (ang.)
- Oficjalna witryna związku. thecfa.cn. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-10)].
- RSSSF – archiwum wyników