Rezerwat przyrody Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim
Rezerwat przyrody Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim – rezerwat leśny znajdujący się na terenie powiatu mieleckiego, w gminie Mielec[1], jak również w granicach Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[2].
| rezerwat leśny | |
| Typ |
fitocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp |
zbiorowisk leśnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
23 maja 1960 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
20,08 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Mielec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu mieleckiego  | |
 50°15′11″N 21°35′55″E/50,253056 21,598611
| |
Rezerwat powołany został w 1960 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych zbiorowiska leśnego typu przejściowego między ubogą formą buczyny karpackiej a lasem dębowo-grabowym[1][3]. Obszar chroniony obejmuje 20,08 ha drzewostanu stanowiącego niewielki fragment większego kompleksu leśnego stanowiącego część Puszczy Sandomierskiej. Granice rezerwatu przebiegają około 300 m na południe od miejscowości Przyłęk Górny[2].
Drzewostan rezerwatu tworzy mozaikę i formy przejściowe dwóch zespołów, a jednocześnie chronionych siedlisk przyrodniczych: żyznej buczyny karpackiej i grądu subkontynentalnego[4]. Spis flory obszaru chronionego obejmuje ponad 60 taksonów roślin naczyniowych, w tym gatunki chronione: kłokoczka południowa, buławnik mieczolistny, podkolan zielonawy i czosnek niedźwiedzi[5].
Poszczególne części rezerwatu podlegają ochronie ścisłej lub czynnej[6].
Teren rezerwatu został udostępniony do zwiedzania poprzez wyznaczenie szlaku pieszego[7] – ścieżki dydaktycznej „Poznaj Las”[8]. W sąsiedztwie obszaru chronionego przebiega szlak zielony im. gen. Władysława Sikorskiego[9].
Uwagi edytuj
Niektóre źródła podają nazwę Rezerwat przyrody Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim im. prof. Władysława Szafera[4][5], jednak akt prawny ustanawiający formę ochrony, a także aktualne rozporządzenie ustalające zadania ochronne podają krótszą nazwę rezerwatu[3][6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rezerwat przyrody Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody [online], crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2018-03-03].
- ↑ a b Geoserwis GDOŚ [online], geoserwis.gdos.gov.pl [dostęp 2019-05-06].
- ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 6 kwietnia 1960 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2018-03-03] (pol.).
- ↑ a b Grzegorz Rąkowski, Małgorzata Walczak, Małgorzata Smogorzewska, Rezerwaty przyrody w Polsce Południowej : monografia, Warszawa: Dział Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, 2007, ISBN 978-83-60312-75-9, OCLC 749690872.
- ↑ a b Plan Urządzenia Lasu. Program Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Tuszyma wg stanu na dzień 1 stycznia 2013 r. [online], s. 36.
- ↑ a b Zarządzenie Nr 19/16 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 1 czerwca 2016, w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim [online], bip.rzeszow.rdos.gov.pl [dostęp 2018-03-03] (pol.).
- ↑ Zarządzenie nr 14/10 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie wyznaczenia szlaku ruchu pieszego w rezerwacie przyrody "Buczyna w Cyrance na Plaskowyzu Kolbuszowskim" [online], archiwumbip.rzeszow.rdos.gov.pl [dostęp 2018-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04].
- ↑ Plan Urządzenia Lasu. Program Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Tuszyma wg stanu na dzień 1 stycznia 2013 r. [online], s. 171.
- ↑ Plan Urządzenia Lasu. Program Ochrony Przyrody dla Nadleśnictwa Tuszyma wg stanu na dzień 1 stycznia 2013 r. [online], s. 174.