Rezerwat przyrody Mechowisko Radość
Rezerwat przyrody Mechowisko Radość – torfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Lipnica w powiecie bytowskim (województwo pomorskie).
| rezerwat torfowiskowy | |
| Typ |
biocenotyczny i fizjocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp |
biocenoz naturalnych i półnaturalnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
20 lipca 2013 |
| Akt prawny |
Dz. Urz. Woj. Pom. 2013.2737 |
| Powierzchnia |
9,59 ha |
| Powierzchnia otuliny |
59,84 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Lipnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  | |
 54°01′23″N 17°29′54″E/54,023056 17,498333
| |
Powołanie edytuj
Obszar chroniony utworzony został 20 lipca 2013 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Radość” (Dz. Urz. Woj. Pom. 2013.2737)[1]. Utworzono go na skutek wniosku Klubu Przyrodników jako pierwszy rezerwat w ramach prowadzonego przez nich projektu „Ochrona torfowisk alkalicznych (7230) w młodoglacjalnym krajobrazie Polski północnej”[2].
Położenie edytuj
Rezerwat obejmuje 9,59 ha powierzchni na terenie obrębu ewidencyjnego Luboń (część działki ewidencyjnej nr 44/3), jest otoczony przez otulinę o powierzchni 59,84 ha (do 2014 miała powierzchnię 69,36 ha)[1][3]. Leży na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Osusznica[2], przy zachodnim brzegu jeziora Kielsk[4].
Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie dwóch obszarów sieci Natura 2000: siedliskowego „Ostoja Zapceńska” PLH220057 oraz ptasiego „Bory Tucholskie” PLB220009[4].
Charakterystyka edytuj
Celem ochrony jest „zachowanie ekosystemu torfowiska alkalicznego z unikatową florą mchów i roślin naczyniowych”[5]. Chronione jest torfowisko alkaliczne, wykształcone w zatoce lądowiejącego, mezotroficznego ramienicowego jeziora Kielskiego. Część przyjeziorna i środkowa są niemal płaskie, całość jest od kilkudziesięciu lat niewykorzystywana rolniczo[2].
Występują tu licznie takie gatunki, jak skalnica torfowiskowa (Saxifraga hirculus) i lipiennik Loesela (Liparis loëseli) oraz inne gatunki rzadkie i chronione, m.in. kruszczyk błotny (Epipactis palustris), gwiazdnica grubolistna (Stellaria crassifolia), turzyca strunowa (Carex chordorhhiza), turzyca dwupienna (Carex dioica), ponikło skąpokwiatowe (Eleocharis quinqueflora)[6].
Na mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2016 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[5][4]. Działania ochronne skupiają się głównie na wycinaniu zarastających drzew, krzewów, a także powstrzymywaniu ekspansji trzciny[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Radość”. gdansk.uw.gov.pl, 5 lipca 2013. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ a b c d Powstał pierwszy rezerwat w ramach projektu!. kp.org.pl. [dostęp 2018-12-19].
- ↑ Zarządzenie Nr 5/2014 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 25 lutego 2014 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Radość”. gdansk.uw.gov.pl, 11 marca 2014. [dostęp 2018-12-19].
- ↑ a b c Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 17 lutego 2016 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Mechowisko Radość”. [w:] Dz. Urz. Województwa Pomorskiego poz. 1089 [on-line]. 2016-03-15. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ a b Centralny rejestr form ochrony przyrody. crfop.gdos.gov.pl. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ Lista rezerwatów przyrody województwa pomorskiego. gdansk.rdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-19].