Rezerwat przyrody Owczary

Rezerwat przyrody Owczaryrezerwat słonoroślowy na terenie Szanieckiego Parku Krajobrazowego[2] we wsi Owczary, gminie Busko-Zdrój, w powiecie buskim, w województwie świętokrzyskim[3]. Jedyny słonoroślowy rezerwat na terenie Niecki Nidziańskiej[2].

  • Powierzchnia: 0,52 ha[3] (akt powołujący podawał 0,61 ha)
  • Rok utworzenia: 1959
  • Dokument powołujący: Zarządz. MLiPD z 5.05.1959; MP. 53/1959, poz. 254
  • Numer ewidencyjny WKP: 018
  • Przedmiot ochrony: źródło solankowe z występującą w pobliżu unikatową florą i fauną halofilną
Owczary
Ilustracja
Rezerwat przyrody Owczary, 6.06.2011 r.
rezerwat słonoroślowy
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Mezoregion

Niecka Solecka[1]

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 53, poz. 254

Powierzchnia

0,52 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój
Mapa konturowa gminy Busko-Zdrój, w centrum znajduje się punkt z opisem „Owczary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Owczary”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Owczary”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Owczary”
Ziemia50°26′46,2″N 20°45′20,2″E/50,446167 20,755611
Widok na rezerwat od zachodu

Teren rezerwatu zajmuje śródpolne zagłębienie o płaskim nierównym dnie, ograniczone zboczami. W jego północno-zachodnim rogu, pod stromą skarpą znajduje się wyraźne słone źródło. Rezerwat stanowi jedyne w Polsce centralnej stanowisko flory i fauny halofilnej. Porastają go charakterystyczne rośliny słonolubne, halofity, wśród nich rupia morska, zamętnica błotna[4], muchotrzew solniskowy, łoboda oszczepowata, nostrzyk ząbkowany, mannica odstająca[2].

Faunę reprezentuje chrząszcz Pogonus persicus[2], mający tu jedyne stanowisko swojego gatunku w Polsce.

Na południowych stokach rezerwatu rozwinęła się murawa kserotermiczna[2].

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[5]. Największym zagrożeniem dla roślinności halofilnej rezerwatu jest ekspansja trzciny pospolitej[4], toteż prowadzi się tu regularne koszenie i usuwanie biomasy[6].

Przypisy edytuj

  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 268. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b c d e Formy ochrony przyrody. [w:] Szaniecki Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-02-03].
  3. a b Rezerwat przyrody Owczary. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-03].
  4. a b Ryszard Kostuch, Andrzej Misztal. Zmiany warunków siedliskowych i roślinności rezerwatu halofitów „Owczary”. „Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus”. 5 (1), s. 113–122, 2006. 
  5. Zarządzenie Nr 1/2013 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia 27 marca 2013 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Owczary". [w:] Dz. Urz. Województwa Świętokrzyskiego poz. 1478 [on-line]. 2013-03-28. [dostęp 2019-02-03].
  6. Czynna ochrona rezerwatu Owczary. Towarzystwo Badań i Ochrony Przyrody, 2012. [dostęp 2019-02-03].