Rezerwat przyrody Pionki

Pionki
	; Droga Szlakówka (kwiecień 2023)
	rezerwat leśny
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Data utworzenia	1982-03-26
Akt prawny	M.P. z 1982 r. nr 10, poz. 74 §6
Powierzchnia	81,9020 ha
Powierzchnia otuliny	43,4916 ha
Ochrona	czynna
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Pionki Pionki
	Położenie na mapie Polski Pionki
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Pionki
	Położenie na mapie powiatu radomskiego Pionki
	51°28′54″N 21°25′50″E/51,481667 21,430556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Pionki – rezerwat przyrody, leśny, częściowy, leżący w Puszczy Kozienickiej, w granicach Kozienickiego Parku Krajobrazowego. Położony jest po obu stronach drogi wojewódzkiej nr 787, na terenie gminy wiejskiej Pionki oraz zachodniej części miasta Pionki.

Został utworzony w 1982 na powierzchni 83,20 ha^[1]. W 2017 zmniejszono go do 81,9020 ha^[2]. Wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o powierzchni 43,4916 ha^[2]. Rezerwat jest objęty ochroną czynną^[3].

Walory przyrodnicze edytuj

Rezerwat przyrody Pionki został utworzony w celu ochrony pięknych, starych drzewostanów grabowo-sosnowo-jodłowo-dębowych, w których dużą siłę lasotwórczą ma jodła. Drzewostany rezerwatu są bardzo zróżnicowane pod względem wieku i struktury. Wiek występującego tu dębu szypułkowego szacowany jest na 110–220 lat, wiele drzew ma pomnikowe rozmiary. Obszar rezerwatu jest powierzchnią prawie płaską, urozmaiconą wzniesieniami wydmowymi, ustabilizowaną roślinnością drzewiastą. Występują tu także torfowiska niskie i wysokie. Z roślin chronionych występują tu widłak jałowcowaty i widłak goździsty oraz lilia złotogłów. W rezerwacie gniazduje wiele ptaków, m.in. grzywacz, turkawka, płochacz pokrzywnica i gil.

Turystyka edytuj

Na terenie rezerwatu wyznaczono i oznakowano dwie ścieżki dydaktyczne. Celem ich powstania jest pokazanie różnorodności występujących tu drzew i krzewów, ukształtowania terenu a także roli zadrzewień i zróżnicowania siedlisk. Ważnym zadaniem jest również przybliżenie zasad ochrony przyrody i gospodarki w lesie oraz prawidłowych zasad turystyki.

Przypisy edytuj

↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1982 r. nr 10, poz. 74)
↑ ^a ^b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Pionki. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 3971 [on-line]. 2017-04-20. [dostęp 2019-03-17].
↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 27 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Pionki. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 71 [on-line]. 2019-01-03. [dostęp 2019-03-17].

Bibliografia edytuj

Karol Piasecki: Puszcza Kozienicka. Warszawa: 1990. ISBN 83-7005-252-5.
Kozienicki Park Krajobrazowy, mapa 1:73 000, DTPsystem Kozienice, 2008, ISBN 83-917680-0-7

Linki zewnętrzne edytuj

Rezerwat przyrody „Pionki”. [w:] Kozienicki Park Krajobrazowy [on-line]. Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-03-17].
Rezerwat przyrody Pionki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-03-17].

[mp-1] Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1982 r. nr 10, poz. 74)

[z2017-2] Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Pionki. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 3971 [on-line]. 2017-04-20. [dostęp 2019-03-17].

[po-3] Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 27 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Pionki. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 71 [on-line]. 2019-01-03. [dostęp 2019-03-17].

[1]

[2]

[3]