Rezerwat przyrody Skorocice
Rezerwat przyrody Skorocice – rezerwat stepowy na terenie Nadnidziańskiego Parku Krajobrazowego[2] w gminie Wiślica, w powiecie buskim, w województwie świętokrzyskim[3].
- Powierzchnia: 7,15 ha[3] (akt powołujący podawał 7,70 ha[4])
- Rok utworzenia: 1960
- Dokument powołujący: Zarządz. MLiPD z 21.01.1960; MP. 17/1960, poz. 85[4]
- Numer ewidencyjny WKP: 024
- Charakter rezerwatu: częściowy (podlega ochronie czynnej[3])
- Przedmiot ochrony: wąwóz wyerodowany w gipsach trzeciorzędowych z urwistymi, malowniczymi ścianami oraz bardzo interesujące formy krasowe w postaci jaskiń, naturalnych korytarzy, mostów skalnych, lejów i zapadlisk; ponadto naturalne stanowiska roślinności stepowej (step ostnicowy oraz step łąkowy) i entomofauny
 Wnętrze zapadliska krasowego w rezerwacie Skorocice | |
| rezerwat stepowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
21 stycznia 1960 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
7,15 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Wiślica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
 50°25′11″N 20°40′17″E/50,419722 20,671389
| |
W rezerwacie znajduje się 26 jaskiń, m.in. Jaskinia Skorocicka, Jaskinia w Skorocicach u Ujścia Doliny, Jaskinia Dzwonów, Jaskinia Ucho Olki, Jaskinia Stara, Jaskinia Górna, Jaskinia z Potokiem i Tunel w Skorocicach[5].
Na dnie wąwozu występują łąki i pastwiska. Z roślin rzadkich zasługują na uwagę: ostnica włosowata, miłek wiosenny, sesleria błotna, sierpik różnolistny (jedyne stanowisko w Polsce) oraz jaskier iliryjski.
Przez rezerwat przechodzi 
niebieski szlak turystyczny z Pińczowa do Wiślicy.
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 268. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Formy ochrony przyrody. [w:] Nadnidziański Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-01-14].
- ↑ a b c Rezerwat przyrody Skorocice. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-14].
- ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 21 stycznia 1960 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1960 r. nr 17, poz. 85)
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-17] (pol.).