Rezerwat przyrody Stawy Milickie

Rezerwat przyrody Stawy Milickiefaunistyczny (ornitologiczny) rezerwat przyrody znajdujący się na terenie Doliny Baryczy, wchodzący w skład Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy. Jest położony na terenie gmin Milicz i Żmigród w województwie dolnośląskim[1].

Stawy Milickie
Ilustracja
Stawy Milickie – widok na Staw Słoneczny Górny
rezerwat faunistyczny
Typ

faunistyczny[1]

Podtyp

ptaków[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Mezoregion

Kotlina Milicka

Data utworzenia

1963

Akt prawny

M.P. z 1963 r. nr 57, poz. 292

Powierzchnia

5298,15 ha

Ochrona

czynna i krajobrazowa

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stawy Milickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stawy Milickie”
Ziemia51°31′24″N 17°06′18″E/51,523333 17,105000
Staw Grabownica wczesną wiosną
Szuwar nad stawem Golica
Stawy Milickie

Zasięg edytuj

Osobny artykuł: Stawy Milickie.

Obejmuje pięć niezależnych kompleksów stawów, które położone są w środkowej i wschodniej części Parku Krajobrazowego. Są to:

Utworzony 8 lipca 1963 roku na miejscu dużo większego obszaru ochrony częściowej leśno-wodnych kompleksów Doliny Baryczy. Powierzchnia rezerwatu wynosi 5298,15 ha[1] (akt powołujący podawał 5302,40 ha). Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej i krajobrazowej[1].

Awifauna edytuj

Tereny gniazdowe dla ok. 120 gatunków ptaków, a ok. 50 gatunków pojawia się w trakcie przelotów. Niektóre z gatunków zaobserwowanych na terenie rezerwatu:

W roku 1995 rezerwat Stawy Milickie został wpisany na listę terenów chronionych w ramach konwencji ramsarskiej.

Flora edytuj

W roku 2000 rezerwat Stawy Milickie znalazł się w programie Living Lakes jako jeden z unikatowych obszarów wodnych na świecie. Jest to jedno z trzynastu miejsc w Polsce wpisanych na tę listę, obejmującą łącznie ponad dwa tysiące obszarów.

Najbardziej rozpowszechnionym zespołem roślinnym rejonu stawów jest zespół szuwarowy zbudowany z wielkich bylin błotnych z dominującą trzciną pospolitą. Inne jego komponenty to: pałka szerokolistna, skrzyp bagienny, łączeń baldaszkowy, strzałka wodna, różne gatunki sitów (np. sit rozpierzchły, sit skupiony, sit członowaty), jaskier wielki i rdest ziemnowodny. Na powierzchni wody i w pobliżu brzegów rosną: grzybień biały, grążel żółty, żabiściek pływający, mozga trzcinowata, kropidło wodne, jeżogłówka gałęzista, jeżogłówka pojedyncza, manna mielec, szczaw lancetowaty, kosaciec żółty, jaskier wodny i pływacz zwyczajny. Dna porastają częstokroć podwodne łąki rdestnic. Występuje tam też rogatek sztywny oraz wywłócznik okółkowy. Na podmokłych brzegach masowo występuje knieć błotna, a mniej licznie jaskier płomiennik. W miejscach suchszych obecne są: smółka pospolita, firletka poszarpana, jaskier ostry, chaber łąkowy i trzcinnik lancetowaty. W wodach Stawów Milickich bytuje też około 250 gatunków glonów[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Rezerwat przyrody Stawy Milickie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-03].
  2. Stanisław Macko, Roślinność Doliny Baryczy, w: Czasopismo Geograficzne, PTG, Wrocław, tom XIX, zeszyt 1-4/1948, s.187-188

Linki zewnętrzne edytuj