Rezerwat przyrody Tarkowo

Rezerwat przyrody Tarkoworezerwat florystyczny o powierzchni 0,25 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Nowa Wieś Wielka[1]. Został utworzony w 1958 roku[1].

Tarkowo
Ilustracja
Tablica informacyjna rezerwatu
rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Kotlina Toruńska

Data utworzenia

15 września 1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 75, poz. 447

Powierzchnia

0,25 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Wielka
Mapa konturowa gminy Nowa Wieś Wielka, na dole znajduje się punkt z opisem „Tarkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Tarkowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Tarkowo”
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Tarkowo”
Ziemia52°57′19″N 18°06′13″E/52,955278 18,103611

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[1].

Lokalizacja edytuj

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska, na południowym skraju Puszczy Bydgoskiej. Obiekt znajduje się ok. 1,5 km na południe od wsi Nowa Wieś Wielka, zaś od zachodu sąsiaduje z linią kolejową Bydgoszcz-Inowrocław.

Charakterystyka edytuj

Przedmiotem ochrony w rezerwacie jest bór świeży ze stanowiskiem kserotermicznej wiśni karłowatej[2]. Roślina ta występuje głównie w południowej części rezerwatu, a na pozostałym terenie jej skupienia są mniej liczne i rozproszone. Wzrost pojedynczych egzemplarzy wynosi od 40 do 80 cm, rzadko osiągając 1 m[3].

Na przestrzeni dziesięcioleci obserwowano tendencję spadkową liczebności populacji tego gatunku, jednak obecnie stan populacji jest stabilny i obserwuje się naturalne odnowienia[2]. Główne zagrożenie dla wiśni karłowatej stanowią ekspansywne gatunki podszytowe[2].

Flora rezerwatu jest dość uboga ze względu na występujące tu warunki siedliskowe. Występujące tu zbiorowisko ma charakter przejściowy pomiędzy kontynentalnym borem mieszanym a dąbrową świetlistą. Drzewostan tworzy ok. 160-letnia sosna zwyczajna z udziałem dębu i brzozy. W podszycie występuje dąb, klon, jarząb pospolity, zaś w runie między innymi sasanka łąkowa[3].

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Rezerwat przyrody Tarkowo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-19].
  2. a b c Opracowanie ekofizjograficzne gminy Nowa Wieś Wielka
  3. a b Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972

Bibliografia edytuj

  • Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8