Rezerwat przyrody Torfowisko Borówki

Torfowisko Borówki (potocznie określany również mianem Torfowisko Borówki – Wierzbowa) – torfowiskowy rezerwat przyrody, utworzony w dniu 26 stycznia 1994 roku, położony w obrębie leśnym Wierzbowa, na bagnach Borów Dolnośląskich. Jest to rezerwat o dużej ilości gatunków roślin chronionych, przez co jest cennym stanowiskiem florystycznym[1].

Torfowisko Borówki
Ilustracja
rezerwat torfowiskowy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Mezoregion

Równina Legnicka

Data utworzenia

1994

Akt prawny

M.P. z 1994 r. nr 16, poz. 114

Powierzchnia

37,42 ha

Plan Torfowisko Borówki
Plan rezerwatu
Położenie na mapie gminy Gromadka
Mapa konturowa gminy Gromadka, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Torfowisko Borówki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Torfowisko Borówki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Torfowisko Borówki”
Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego
Mapa konturowa powiatu bolesławieckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Torfowisko Borówki”
Ziemia51°22′24″N 15°43′26″E/51,373333 15,723889

Położenie edytuj

Rezerwat położony jest na bagnach leżących pomiędzy wsiami Borówki (stąd nazwa rezerwatu) i Wierzbowa, w gminie Gromadka, w pow. bolesławieckim, w woj. dolnośląskim[2]. Geodezyjnie obszar rezerwatu leży w większości w obrębie miejscowości Wierzbowa, i w mniejszej części w obrębie wsi Borówki[3].

Pod względem geograficznym, leży w mezoregionie Równinie Legnickiej, w V Śląskiej Krainie Przyrodniczo-leśnej, i w I Dzielnicy Równiny Dolnośląskiej. Obszar rezerwatu w całości znajduje się w zakresie Nadleśnictwa Chocianów – obręb Wierzbowa, Przemkowskiego Parku Krajobrazowego oraz obszaru Natura 2000 PLB020005 Bory Dolnośląskie OSO[4].

Obszar edytuj

Całość powierzchni rezerwatu wynosi 37,42 ha[2][5], w tym 2,98 ha obejmują stawy po wyrobiskach torfowych[1]. Przez wiele dziesięcioleci, przed urządzeniem w tych miejscach rezerwatu, obszar ten nazywany był Siedmioma lub Sześcioma Stawami.

Przyroda edytuj

Ze względu na różny stopień zawilgocenia, teren rezerwatu składa się z różnych zbiorowisk roślinnych, w tym chroniących rośliny rosnące tylko na kilku stanowiskach w obrębie Dolnego Śląska. Na zbiornikach dystroficznych rośnie grzybień północny (w płatach), pływacz średni oraz mchy wodne. Grzybień północny występuje też na torfiankach (Sześć stawów, już poza teren rezerwatu). Przy brzegach rośnie rosiczka pośrednia, a na bezleśnych torfowiskach - przygiełka biała i wełnianka wąskolistna. Wyższe partie torfowisk porasta bór bagienny (sosna zwyczajna, świerk). W tym zbiorowisku występują: żurawina błotna, żurawina drobnoowocowa i wełnianka pochwowata. Między borem bagiennym, a bezleśnym torfowiskiem, jak również w podszycie boru, istnieją stanowiska bagna zwyczajnego. Poza borem bagiennym rosną lasy z brzozą omszoną, kruszyną i orlicą. W granicach rezerwatu występują też zbiorowiska bagiennego lasu olchowego z czermienią błotną[6].

Galeria edytuj

Tablice informacyjne
Drewniany pomost turystyczny

Przypisy edytuj

  1. a b Jakubowski K., Sulich A., Flora torfowiska w rezerwacie Torfowisko Borówki w Gminie Gromadka [w:] „Interdyscyplinarne Problemy Inżynierii Środowiska”, pod red. Teodory M. Traczewskiej i Bartosza Kaźmierczaka, Wrocław 2014, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej s.821-828; Pełny artykuł
  2. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu Nr 13 z dnia 2 października 2012 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Torfowisko Borówki” (Dz. Urz. Woj. Doln. z dnia 3 października 2012 r. poz. 3299). [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 czerwca 2018)].
  3. Rezerwaty przyrody [online], Nadleśnictwo Chocianów – Lasy Państwowe [dostęp 2019-04-26].
  4. Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2019-04-26].
  5. Rezerwat przyrody Torfowisko Borówki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-26].
  6. tablica informacyjna in situ