Richard E. Grant, właśc. Richard Grant Esterhuysen (ur. 5 maja 1957 w Mbabane) – brytyjski aktor, scenarzysta i reżyser.

Richard E. Grant
Ilustracja
Richard E. Grant (2014)
Imię i nazwisko

Richard Grant Esterhuysen

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1957
Mbabane, Suazi

Zawód

aktor, scenarzysta, reżyser, prezenter

Współmałżonek

Joan Washington
(1986–2021; jej śmierć)

Lata aktywności

od 1980

Strona internetowa

Laureat Independent Spirit Awards i Nagrody Satelity dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Jacka Hocka w dramacie kryminalnym Marielle Heller Czy mi kiedyś wybaczysz? (Can You Ever Forgive Me?, 2018)[1], za którą był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, Złotego Globu, nagrody BAFTA i Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych[2].

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się i dorastał w Mbabane w Suazi (obecnie Eswatini) w rodzinie wywodzącej się z Anglii, Holandii / Afrykanerzy i Niemiec[3] jako syn Leonne i Henrika Esterhuysena. Wychowywał się z młodszym bratem, Stuartem. Jego ojciec był szefem resortu edukacji z ramienia brytyjskiego rządu Protektorat[4]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy Grant miał jedenaście lat; pod wpływem cudzołóstwa matki z najlepszym przyjacielem ojca, którego epizodu Grant był świadkiem[5]. Grant pozostał z ojcem, który został poproszony o pozostanie na stanowisku ministra edukacji po odzyskaniu niepodległości przez Swazi w 1969, ale zaczął nadużywać alkoholu tak bardzo, że kiedyś strzelił z pistoletu w Granta[5]. Jego ojciec w końcu zmarł na raka w 1981 w wieku 51 lat, wkrótce po tym, jak Grant ukończył Waterford Kamhlaba United World College of Southern Africa (WKUWCSA) oraz studia dramatu i języka angielskiego na Uniwersytecie Kapsztadzkim w Południowej Afryce[6], gdzie był także współzałożycielem grupy teatralnej.

Kariera

edytuj

29 kwietnia 1982 przybył do Anglii, aby spróbować swoich sił jako aktor[7]. Po przeprowadzce przyjął pseudonim i zarejestrował się w Equity. Pracował jako kelner w Covent Garden. Następnie rozpoczął pracę w jednym z londyńskich teatrów. Wystąpił w telewizji jako Anton w sitcomie BBC One Słodka szesnastka (Sweet Sixteen, 1983) u boku Victora Spinettiego i satyrze BBC (1986, 1989) z Garym Oldmanem. Na dużym ekranie zadebiutował w tytułowej roli w komediodramacie Bruce’a Robinsona Withnail i ja (Withnail & I, 1987)[8], gdzie wspólnie z Paulem McGannem stworzył duet niespełnionych aktorów uzależnionych od alkoholu, marihuany i LSD.

Grant grywał potem zazwyczaj role drugoplanowe, w tym w melodramacie Martina Scorsese Wiek niewinności (1993)[9] u boku Daniela Daya-Lewisa, Michelle Pfeiffer i Winony Ryder oraz czarnej komedii Roberta Altmana Prêt-à-Porter (1994)[10]. Jako Darwin Mayflower w komedii kryminalnej Hudson Hawk (1991) z Bruce’em Willisem był nominowany do Złotej Maliny w kategorii „najgorszy aktor drugoplanowy”.

W 2009 wziął udział w akcji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody – ochrony ryb w wodach europejskich[11][12].

Filmografia

edytuj

Dubbing

edytuj

Seriale telewizyjne

edytuj

Dubbing

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Hadley Freeman, Richard E Grant: 'Ha ha! This is the ride of my life!', „The Guardian”, 8 lutego 2019 [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-05] (ang.).
  2. Richard E. Grant Awards. AllMovie. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  3. Richard E. Grant Biography. Yahoo!. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (pol.).
  4. Dominik Jedliński (2019-02-27): Richard E. Grant: tajemnice zaklęte w oczach. Onet.pl. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (pol.).
  5. a b Carlo Cavagna: Profile & Interview: Richard E. Grant. AboutFilm.Com. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-05)]. (ang.).
  6. Grant, Richard E. 1957- (Richard Esterhuysen). Encyclopedia.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  7. John Preston, Hay Festival 2011: Wywiad z Richardem E. Grantem, „The Daily Telegraph”, 22 maja 2011 [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-05] (ang.).
  8. Richard E. Grant. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-03-03]. (ang.).
  9. Richard E. Grant Facts, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-12-29] (ang.).
  10. Rebecca Flint Marx: Richard E. Grant Biography. AllMovie. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  11. Jay Rayner (2009-06-15): Celebrity full frontal assaults. „The Guardian”. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  12. Stars get naked for the love of fish. Deutsche Welle. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  13. Nazwiska postaci według tłumaczenia Stanisława Barańczaka

Bibliografia

edytuj
  • Richard E. Grant: With Nails: The Film Diaries of Richard E. Grant. Abrams Press, 1999. ISBN 978-0879519353.
  • Richard E. Grant: The Wah-Wah Diaries: The Making of a Film. Pan Macmillan, 2006. ISBN 0-330-44196-5.
  • Richard E. Grant: A Pocketful of Happiness: A Memoir. Gallery, 2022. ISBN 978-1398519473.

Linki zewnętrzne

edytuj