Rick Rubin
Rick Rubin, właśc. Frederick Jay Rubin (ur. 10 marca 1963[1]) – amerykański producent muzyczny żydowskiego pochodzenia[2][3], współzałożyciel wytwórni Def Jam Recordings, założyciel i właściciel wytwórni American Recordings oraz jeden z prezesów wytwórni Columbia Records, zajmujący się przede wszystkim muzyką z gatunku hip-hop i heavy metal. Należał do rockowego zespołu Hose, z którym w 1983 wydał album o nazwie Hose. W latach 80. był pierwszym DJ-em hip-hopowego zespołu Beastie Boys, występując na scenie pod pseudonimem DJ Double R[4].
 Rubin we wrześniu 2006 | |
| Imię i nazwisko |
Frederick Jay Rubin |
|---|---|
| Pseudonim |
DJ Double R |
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1963 |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
rock, hip-hop, heavy metal, country, pop, blues, world music |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1982 |
| Wydawnictwo | |
| Zespoły | |
| Hose (1982–1986) Beastie Boys (1984–1986) | |
W 1984 roku w Nowym Jorku założył wytwórnię Def Jam, a w wyniku niezgodności ze wspólnikiem, Russellem Simmonsem, przeniósł się do Los Angeles, gdzie w 1989 r. stworzył Def American. W 1993 r. wytwórnia ta zmieniła nazwę na American Recordings.
W 2007 roku magazyn Time umieścił go na liście 100 Najbardziej Wpływowych Osób Świata[5].
Zespoły i artyści współpracujący do tej pory z Rubinem to m.in. Adele, Beastie Boys, Aerosmith, The Cult, Danzig, Slayer, Johnny Cash, Public Enemy, Run-D.M.C., AC/DC, Red Hot Chili Peppers, Rage Against the Machine, The Black Crowes, The Mars Volta, System of a Down, Limp Bizkit, Slipknot, Linkin Park, Metallica, Gossip, U2, Black Sabbath, Jay-Z, Kanye West, Eminem, Lady Gaga oraz Imagine Dragons.
Przyjaźni się z Owenem Wilsonem[6] i Chrisem Rockiem[7]. Jest buddystą[8], wielbicielem wrestlingu[6] i surfingu. Był wegetarianinem, później zaczął stosować dietę składająca się wyłącznie z mięsa[9].
Dyskografia edytuj
Nagrody edytuj
- 2007 – Grammy Award for Producer of the Year, Non-Classical
- 2009 – Grammy Award for Producer of the Year, Non-Classical
Filmografia edytuj
- Sound City (2013, film dokumentalny, reżyseria: Dave Grohl)[10]
- Sonic Highways (2014, serial dokumentalny, reżyseria: Dave Grohl)
Literatura przedmiotu edytuj
- Jake Brown, Rick Rubin: In the Studio, ECW Press, 2009, ISBN 978-1-55022-875-5[11]
Przypisy edytuj
- ↑ Alex Ogg: The men behind Def Jam: the radical rise of Russell Simmons and Rick Rubin. Omnibus Press, 2002, s. 22. ISBN 978-0-7119-8873-6.
- ↑ Jew Watch – Jewish Entertainment. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Rick Rubin – Photos, News, Music Reviews. [dostęp 2010-09-20]. (ang.).
- ↑ Beastiemania.com – Who Is Who – Rick Rubin. [dostęp 2010-10-04]. (ang.).
- ↑ Full List – The TIME 100 – TIME. [dostęp 2010-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
- ↑ a b Rick Rubin, music’s rock – USATODAY.com. [dostęp 2010-10-04]. (ang.).
- ↑ Rick Rubin: Hit Man – TIME. [dostęp 2010-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-24)]. (ang.).
- ↑ Rick Rubin book: In The Studio. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Rick Rubin. Guru kreatywności, www.forumdwutygodnik.pl, 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
- ↑ Sound City (2013). imdb.com. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
- ↑ METALLICA, SLAYER Featured In 'Rick Rubin: In The Studio’ Book – Feb. 18, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-12]. (ang.).