Rick Rubin

amerykański producent muzyczny

Rick Rubin, właśc. Frederick Jay Rubin (ur. 10 marca 1963[1]) – amerykański producent muzyczny żydowskiego pochodzenia[2][3], współzałożyciel wytwórni Def Jam Recordings, założyciel i właściciel wytwórni American Recordings oraz jeden z prezesów wytwórni Columbia Records, zajmujący się przede wszystkim muzyką z gatunku hip-hop i heavy metal. Należał do rockowego zespołu Hose, z którym w 1983 wydał album o nazwie Hose. W latach 80. był pierwszym DJ-em hip-hopowego zespołu Beastie Boys, występując na scenie pod pseudonimem DJ Double R[4].

Rick Rubin
Ilustracja
Rubin we wrześniu 2006
Imię i nazwisko

Frederick Jay Rubin

Pseudonim

DJ Double R

Data i miejsce urodzenia

10 marca 1963
Lido Beach, Nowy Jork

Pochodzenie

Nowy Jork

Instrumenty

gitara elektryczna, fortepian, sampler

Gatunki

rock, hip-hop, heavy metal, country, pop, blues, world music

Zawód

producent muzyczny

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

Def Jam Recordings
American Recordings
Columbia Records

Zespoły
Hose (1982–1986)
Beastie Boys (1984–1986)

W 1984 roku w Nowym Jorku założył wytwórnię Def Jam, a w wyniku niezgodności ze wspólnikiem, Russellem Simmonsem, przeniósł się do Los Angeles, gdzie w 1989 r. stworzył Def American. W 1993 r. wytwórnia ta zmieniła nazwę na American Recordings.

W 2007 roku magazyn Time umieścił go na liście 100 Najbardziej Wpływowych Osób Świata[5].

Zespoły i artyści współpracujący do tej pory z Rubinem to m.in. Adele, Beastie Boys, Aerosmith, The Cult, Danzig, Slayer, Johnny Cash, Public Enemy, Run-D.M.C., AC/DC, Red Hot Chili Peppers, Rage Against the Machine, The Black Crowes, The Mars Volta, System of a Down, Limp Bizkit, Slipknot, Linkin Park, Metallica, Gossip, U2, Black Sabbath, Jay-Z, Kanye West, Eminem, Lady Gaga oraz Imagine Dragons.

Przyjaźni się z Owenem Wilsonem[6] i Chrisem Rockiem[7]. Jest buddystą[8], wielbicielem wrestlingu[6] i surfingu. Był wegetarianinem, później zaczął stosować dietę składająca się wyłącznie z mięsa[9].

Dyskografia edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Ricka Rubina.

Nagrody edytuj

Grammy Awards
  • 2007 – Grammy Award for Producer of the Year, Non-Classical
  • 2009 – Grammy Award for Producer of the Year, Non-Classical

Filmografia edytuj

Literatura przedmiotu edytuj

Przypisy edytuj

  1. Alex Ogg: The men behind Def Jam: the radical rise of Russell Simmons and Rick Rubin. Omnibus Press, 2002, s. 22. ISBN 978-0-7119-8873-6.
  2. Jew Watch – Jewish Entertainment. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  3. Rick Rubin – Photos, News, Music Reviews. [dostęp 2010-09-20]. (ang.).
  4. Beastiemania.com – Who Is Who – Rick Rubin. [dostęp 2010-10-04]. (ang.).
  5. Full List – The TIME 100 – TIME. [dostęp 2010-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  6. a b Rick Rubin, music’s rock – USATODAY.com. [dostęp 2010-10-04]. (ang.).
  7. Rick Rubin: Hit Man – TIME. [dostęp 2010-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-24)]. (ang.).
  8. Rick Rubin book: In The Studio. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
  9. Rick Rubin. Guru kreatywności, www.forumdwutygodnik.pl, 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
  10. Sound City (2013). imdb.com. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  11. METALLICA, SLAYER Featured In 'Rick Rubin: In The Studio’ Book – Feb. 18, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-12]. (ang.).