Roślinność alpejska

Roślinność alpejska – zbiorowiska roślinne występujące w górach powyżej górnej granicy lasu i zarośli (np. kosodrzewiny), złożone z roślin zielnych i krzewinek. Dominują gatunki wieloletnie o krótkim okresie wegetacyjnym, zwykle o silnie rozbudowanym systemie korzeniowym i krępej części pędowej. W Tatrach roślinność alpejska występuje na wysokości 1800–2300 m n.p.m.[1] Przykłady roślin alpejskich we florze Polski: rogownica jednokwiatowa, goryczka przezroczysta, skalnica bazaltowa, rdest żyworodny, jaskier lodnikowy, wierzba zielna, sit skucina, kostrzewa pstra, skalnica naradkowata[2].

Goryczka przezroczysta – jedna z najbardziej wysokogórskich roślin kwiatowych

Niektóre gatunki roślinności alpejskiej w Polsce występują także w Beskidach (na Babiej Górze) i Sudetach (szczytowe partie Karkonoszy).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  2. Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Piękoś-Mirkowa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.