Wikipedia

Robert Johansson

norweski skoczek narciarski
(Przekierowano z Robert Johansson (skoczek narciarski))
Robert Johansson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1990
Lillehammer[1]

Klub

Søre Ål IL

Wzrost

181 cm[2]

Debiut w PŚ

29 listopada 2013 w Ruce (13. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

29 listopada 2013 w Ruce (13. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

4 stycznia 2017 w Innsbrucku (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

18 marca 2018 w Vikersund

Rekord życiowy

252,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2017)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 duża druż.
brąz Pjongczang 2018 normalna
brąz Pjongczang 2018 duża
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 druż. miesz.
srebro Oberstdorf 2021 duża
brąz Seefeld 2019 druż. miesz.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Oberstdorf 2018 drużynowo
złoto Planica 2020 drużynowo
Igrzyska europejskie
srebro Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
brąz 3. miejsce
2017/2018
Raw Air
srebro 2. miejsce
2018
brąz 3. miejsce
2019
Inne
złoto Skok Roku
2018
złoto Skok Roku
2021
Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Høneren Johansson (ur. 23 marca 1990 w Lillehammer) – norweski skoczek narciarski, zawodnik klubu Søre Ål IL. Dwukrotny brązowy medalista olimpijski (na skoczni normalnej i dużej), a także złoty medalista w drużynie z 2018. Indywidualny srebrny medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym na skoczni dużej z 2021, srebrny medalista z 2021 oraz brązowy z 2019 w drużynie mieszanej. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 i 2020, były rekordzista świata w długości skoku narciarskiego. Drużynowy srebrny medalista Igrzysk Europejskich 2023. Medalista mistrzostw kraju.

Jego rekord życiowy, wynoszący 252 metry, ustanowiony 18 marca 2017, jest równocześnie rekordem Norwegii w długości skoku narciarskiego[3]. W chwili ustanowienia był to również rekord świata.

Przebieg kariery edytuj

Lata 2006–2011 edytuj

2 września 2006 zadebiutował w zawodach FIS Cup, zajmując 19. miejsce na skoczni w Örnsköldsvik[4]. W marcu 2008 po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym. Na olimpijskiej skoczni Whistler Olympic Park Ski Jump zajął 23. pozycję[5]. 15 marca 2009 wziął udział w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Vikersund. Zajął w nich 45. miejsce i nie uzyskał awansu do konkursu głównego[6].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. Indywidualnie zarówno w 2009, jak i w 2010, zajął 29. pozycję. W drużynie w pierwszych zawodach był czwarty, a w drugich – jedenasty[7].

Lata 2011–2016 edytuj

W sezonie 2011/2012 regularnie startował w Pucharze Kontynentalnym. Czterokrotnie zajął miejsce na podium: 11 marca 2012 w Kuopio zwyciężył, był też drugi i dwukrotnie trzeci[8]. Zajął 8. pozycję w klasyfikacji generalnej[9]. W 2013, startując jako przedskoczek podczas zawodów Pucharu Świata w lotach na Vikersundbakken w Vikersund ustanowił rekord życiowy wynoszący 225 metrów[10].

29 listopada 2013 w swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 13. miejsce w konkursie w Ruce. Poza tymi zawodami punkty Pucharu Świata 2013/2014 zdobywał jeszcze w konkursach w Japonii[11]. W sezonie 2014/2015 raz zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce w Lillehammer, również raz stanął na podium Pucharu Kontynentalnego, zawody w Brotterode kończąc na 2. pozycji[12]. W lutym 2016 wystąpił na zawodach lotów narciarskich w Vikersund rozgrywanych w ramach Pucharu Świata. W najlepszym z trzech startów zajął 18. miejsce[13]. W czasie treningów i kwalifikacji do tych zawodów poprawił swój rekord życiowy, najpierw do 231 m, a następnie do 243,5 m[14][15].

Sezon 2016/2017 edytuj

W lipcu 2016 Johansson zadebiutował w Letnim Grand Prix, dwukrotnie zdobywając punkty. We wrześniu 2016 stawał na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. Startował w grudniowych zawodach Pucharu Świata 2016/2017, w najlepszym swoim występie zajmując 14. miejsce[16]. 4 stycznia 2017 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce w jednoseryjnym, loteryjnym konkursie w Innsbrucku w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni[17].

Po konkursie w Innsbrucku Johansson regularnie zdobywał punkty kolejnych zawodów Pucharu Świata. W większości konkursów rozgrywanych w styczniu i lutym zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Był również 9. w Wiśle, a w połowie lutego konkursy rozgrywane w Azji trzy razy z rzędu kończył wśród najlepszych dziesięciu zawodników. Na rozgrywanych pod koniec lutego Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 wystąpił jedynie w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 16. miejsce[16].

12 marca 2017 zajął 6. pozycję w konkursie Pucharu Świata w Oslo, najlepszą w sezonie w zawodach składających się z dwóch serii[16]. 18 marca podczas pierwszej serii konkursowej drużynowych zawodów Raw Air 2017 na Vikersundbakken skokiem na 252 metry ustanowił nowy rekord świata w długości skoku narciarskiego. W trakcie tych samych zawodów wynik Johanssona poprawił na 253,5 metra Stefan Kraft[18]. Reprezentacja Norwegii wygrała ten konkurs, podobnie jak rozgrywane tydzień później zawody w Planicy, w których Johansson dwukrotnie oddał ponad 240-metrowe skoki. W konkursach indywidualnych zajmował 10. miejsce w Vikersund oraz 8. i 7. w Planicy[16]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata Johansson zakończył sezon na 14. miejscu z 424 punktami[19].

Sezon 2017/2018 edytuj

We wszystkich występach w Letnim Grand Prix 2017 zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce, w najlepszym zajmując 7. miejsce. W grudniowych zawodach Pucharu Świata 2017/2018 najwyżej sklasyfikowany był na 5. pozycji, w konkursie w Titisee-Neustadt, a w styczniowych – na 4. miejscu w Tauplitz. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie zajął 9. miejsce, a w konkursie drużynowym zdobył złoty medal[20].

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu Johansson trzykrotnie stawał na podium – indywidualnie zdobył brąz zarówno na normalnej, jak i dużej skoczni, a w drużynie wywalczył złoty medal. Po powrocie do startów w Pucharze Świata, zajmował 3. miejsca w rozgrywanych w ramach Raw Air 2018 konkursach w Lillehammer i Trondheim, a w kończących turniej zawodach w Vikersund odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach PŚ[20]. Cały Raw Air ukończył na 2. pozycji[19]. Na zakończenie sezonu dwukrotnie zajął 4. miejsce w Planicy[20]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2017/2018 ukończył na 5. miejscu z 840 punktami, a w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2017/2018 zajął 2. miejsce[19].

Sezon 2018/2019 edytuj

W Letnim Grand Prix 2018 wystąpił w dwóch konkursach, w obu zajmując 8. miejsce. W listopadowych i grudniowych zawodach sezonu 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie w Niżnym Tagile. W styczniu 2019 dwukrotnie stawał na podium cyklu: był 2. w Zakopanem i 3. w pierwszym konkursie w Sapporo. W lutym 2019 zajął 3. miejsce w konkursie w Lahti[21].

Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył brązowy medal w konkursie drużyn mieszanych. Indywidualnie był 8. na skoczni dużej i 16. na normalnej, a w drużynie męskiej zajął 5. pozycję. Zwyciężył w otwierającym Raw Air 2019 konkursie Pucharu Świata w Oslo, a w kolejnym, w Lillehammer, zajął 2. miejsce[21]. Cały turniej ukończył na 3. pozycji. W klasyfikacji generalnej sezonu 2018/2019 Pucharu Świata znalazł się na 6. miejscu z 974 punktami[19].

Sezon 2019/2020 edytuj

W sierpniu 2019 po raz pierwszy stanął na podium zawodów Letniego Grand Prix, zajmując 2. miejsce w konkursie w Courchevel. W Pucharze Świata 2019/2020 regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując lokaty w drugiej dziesiątce, w żadnym indywidualnym występie nie stanął jednak na podium. W swoim najlepszym starcie, w rozgrywanym w marcu pierwszym konkursie w Lillehammer w ramach Raw Air 2020, zajął 5. pozycję[22]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 17. miejscu z 503 punktami[19].

Sezon 2020/2021 edytuj

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniowych zawodach indywidualnych cyklu dwukrotnie stawał na podium – w konkursach w Niżnym Tagile zajął kolejno 3. i 2. pozycję. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie zajął na nich 5. lokatę, zaś w drużynie zdobył złoty medal. W styczniu 2021 w Pucharze Świata na podium stanął dwukrotnie: był 3. w zawodach Zakopanem, zaś w Lahti zwyciężył. W lutym ponownie zajął 3. miejsce w konkursie w Zakopanem[23].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zdobył srebrny medal na skoczni dużej, a na normalnej zajął 6. pozycję. Srebrny medal zdobył również w drużynie mieszanej, a w zespole męskim zajął 6. miejsce. Wszystkie marcowe konkursy Pucharu Świata, rozgrywane w Planicy, kończył w pierwszej dziesiątce[23]. Sezon ukończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu z 884 punktami[19].

Po zakończeniu sezonu 2020/2021 przeszedł operację pleców[24].

Sezon 2021/2022 edytuj

W ramach Letniego Grand Prix 2021 zajął 2. miejsce w jednym z konkursów w Szczuczyńsku[25].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata zajmował głównie pozycje w pierwszej i drugiej dziesiątce. Dwukrotnie stanął na podium indywidualnych konkursów cyklu: 29 grudnia 2021 w otwierającym 70. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie oraz 5 marca 2022 w zawodach w Oslo rozgrywanych w ramach Raw Air 2022; w obu przypadkach zajął 3. miejsce[25]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 12. lokacie w klasyfikacji generalnej z 531 punktami[19].

Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 20. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej, w drużynie mieszanej był 8., a w zespole męskim zajął 4. pozycję[25]. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Po pierwszym dniu zawodów indywidualnych zajmował 6. miejsce, jednak z powodu bólu pleców wycofał się z dalszej części mistrzostw[26], a następnie zakończył sezon[27]. W maju 2022 ponownie przeszedł operację pleców[28].

Sezon 2022/2023 edytuj

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej kończył zawody w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był w marcowym konkursie Raw Air 2023 w Vikersund, gdzie zajął 6. miejsce[29]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 21. pozycji z 387 punktami[19]. Znalazł się w składzie reprezentacji Norwegii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym konkursie[29][30].

Mistrzostwa Norwegii edytuj

Johansson stawał na podium mistrzostw Norwegii. Indywidualnie zdobył złoty medal w 2018[31] oraz latem 2019[32], a w 2019 był drugi na skoczni normalnej i trzeci na dużej[33][34]. W drużynie męskiej, reprezentując okręg Oppland, zwyciężył w 2012[35] oraz zimą[36] i latem 2019[32], był drugi latem 2016[37] oraz trzeci w 2008[38], 2010[39], 2011[40], 2015[41] i latem 2021[42]. W drużynie mieszanej zdobył srebrny medal latem 2021[42].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2018 Korea Południowa Pjongczang – brązowy medal (K-98), brązowy medal (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 20. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2018 Korea Południowa Pjongczang – złoty medal[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou – 8. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], 4. miejsce[c]

Starty R. Johanssona na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 100,5 m 113,5 m 249,7 pkt 9,6 pkt Andreas Wellinger
3. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 137,5 m 134,5 m 275,3 pkt 10,4 pkt Kamil Stoch
1. 19 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 137,5 m 136,0 m 1098,5 pkt (274,8 pkt) –
20. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 97,0 m 96,0 m 248,3 pkt 26,7 pkt Ryōyū Kobayashi
8. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. mix.[b] 99,5 m 100,5 m 707,9 pkt (248,1 pkt) 293,6 pkt Słowenia
32. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 128,5 m – 119,3 pkt 176,8 pkt Marius Lindvik
4. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[c] 125,5 m 136,5 m 922,1 pkt (237,5 pkt) 20,6 pkt Austria

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2017 Finlandia Lahti – 16. miejsce (K-90)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 8. miejsce (K-120), 16. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – 6. miejsce (K-95), srebrny medal (K-120)

Drużynowo edytuj

2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 5. miejsce (K-120)[d], brązowy medal (drużyna mieszana/K-99)[e]
2021 Niemcy Oberstdorf – srebrny medal (drużyna mieszana/K-95)[f], 6. miejsce (K-120)[g]

Starty R. Johanssona na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 93,5 m 94,5 m 242,6 pkt 28,2 pkt Stefan Kraft
8. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 128,0 m 129,0 m 248,9 pkt 30,5 pkt Markus Eisenbichler
5. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[d] 117,5 m 121,0 m 900,2 pkt (222,1 pkt) 87,3 pkt Niemcy
16. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 97,5 m 95,0 m 201,5 pkt 16,8 pkt Dawid Kubacki
3.brąz 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[e] 106,5 m 103,5 m 938,4 pkt (244,9 pkt) 73,8 pkt Niemcy
6. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 101,0 m 256,5 pkt 12,3 pkt Piotr Żyła
2.srebro 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. mix.[f] 100,5 m 96,0 m 995,6 pkt (243,9 pkt) 5,2 pkt Niemcy
2.srebro 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 129,5 m 135,5 m 272,1 pkt 4,4 pkt Stefan Kraft
6. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[g] 129,5 m 134,0 m 974,1 pkt (266,7 pkt) 72,5 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2018 Niemcy Oberstdorf – 9. miejsce
2020 Słowenia Planica – 5. miejsce
2022 Norwegia Vikersund – 30. miejsce

Drużynowo edytuj

2018 Niemcy Oberstdorf – złoty medal[h]
2020 Słowenia Planica – złoty medal[i]

Starty R. Johanssona na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
9. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 204,0 m 213,5 m 201,0 m –[j] 599,0 pkt 52,9 pkt Daniel-André Tande
1.złoto 21 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[h] 219,5 m 218,0 m 1662,2 pkt (399,9 pkt) –
5. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 220,0 m 228,5 m 228,0 m 232,0 m 841,0 pkt 36,2 pkt Karl Geiger
1.złoto 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[i] 220,0 m 229,5 m 1727,7 pkt (433,9 pkt) –
30. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 231,0 m 206,0 m DNS 420,4 pkt 433,8 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro – 29. miejsce
2010 Niemcy Hinterzarten – 29. miejsce

Drużynowo edytuj

2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro – 4. miejsce[k]
2010 Niemcy Hinterzarten – 11. miejsce[l]

Starty R. Johanssona na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 5 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 89,0 m 86,0 m 214,0 pkt 39,0 pkt Lukas Müller
4. 6 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż.[k] 88,5 m 88,5 m 916,0 pkt (218,5 pkt) 65,5 pkt Austria
29. 28 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 93,5 m 94,0 m 216,5 pkt 66,0 pkt Michael Hayböck
11. 30 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 druż.[l] 87,5 m – 315,0 pkt (94,5 pkt) 715,5 pkt Austria

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023 Polska Kraków/Zakopane[m] – 6. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2023 Polska Kraków/Zakopane[m] – srebrny medal (drużyna mieszana)[n]

Starty R. Johanssona na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 101,0 m 105,0 m 250,8 pkt 19,5 pkt Daniel Tschofenig
2.srebro 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[n] 99,5 m 98,0 m 876,7 pkt (219,9 pkt) 62,6 pkt Austria
8. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 134,0 m 131,0 m 258,3 pkt 20,8 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2013/2014 61.
2014/2015 75.
2015/2016 58.
2016/2017 14.
2017/2018 5.
2018/2019 6.
2019/2020 17.
2020/2021 5.
2021/2022 12.
2022/2023 21.
2023/2024 29.

Miejsca na podium edytuj

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2008/2009 – – – –
2013/2014 – – – –
2014/2015 – – – –
2015/2016 – – – –
2016/2017 – 1 – 1
2017/2018 1 – 2 3
2018/2019 1 2 2 5
2019/2020 – – – –
2020/2021 1 1 3 5
2021/2022 – – 2 2
2022/2023 – – – –
Suma 3 5 8 16

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 18 marca 2018 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 232,0 m 246,0 m 444,3 pkt * RA 2018, Loty 2017/2018
2. 10 marca 2019 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,0 m 129,5 m 262,0 pkt * RA 2019
3. 24 stycznia 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 128,5 m 126,5 m 265,9 pkt –

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 stycznia 2017 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 133,0 m – 123,1 pkt 2. 2,6 pkt Daniel-André Tande
2. 13 marca 2018 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,0 m 136,5 m 273,7 pkt 3. 32,7 pkt Kamil Stoch
3. 15 marca 2018 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-140 145,5 m 136,0 m 268,0 pkt 3. 17,4 pkt Kamil Stoch
4. 18 marca 2018 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 232,0 m 246,0 m 444,3 pkt 1. –
5. 20 stycznia 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 131,5 m 133,5 m 275,7 pkt 2. 2,6 pkt Stefan Kraft
6. 26 stycznia 2019 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 141,0 m 127,0 m 256,7 pkt 3. 13,4 pkt Stefan Kraft
7. 10 lutego 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,5 m 124,0 m 260,1 pkt 3. 20,8 pkt Kamil Stoch
8. 10 marca 2019 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,0 m 129,5 m 262,0 pkt 1. –
9. 12 marca 2019 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,0 m 138,5 m 273,3 pkt 2. 12,4 pkt Stefan Kraft
10. 5 grudnia 2020 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 120,5 m 142,5 m 254,1 pkt 3. 15,9 pkt Halvor Egner Granerud
11. 6 grudnia 2020 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 139,0 m 118,5 m 240,7 pkt 2. 0,8 pkt Halvor Egner Granerud
12. 17 stycznia 2021 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 141,0 m 292,9 pkt 3. 3,6 pkt Marius Lindvik
13. 24 stycznia 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 128,5 m 126,5 m 265,9 pkt 1. –
14. 14 lutego 2021 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 125,0 m 142,0 m 293,8 pkt 3. 4,3 pkt Halvor Egner Granerud
15. 29 grudnia 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 135,5 m 131,0 m 298,6 pkt 3. 3,4 pkt Ryōyū Kobayashi
16. 5 marca 2022 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 128,5 m 131,0 m 267,7 pkt 3. 2,7 pkt Marius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - - 0
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
- 13 42 50 q q 41 46 - - - - 34 39 41 35 20 19 46 35 - - - - - - - - 43
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - 26 - - - - - - - - - - - - 44 45 - - - - 37 - - - - - - - - 5
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 25 33 18 - - - - - - - - - - 19
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - 25 14 31 34 23 39 30 2 20 22 9 q 24 27 14 22 7 10 10 6 29 10 8 7 424
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
13 7 26 11 5 9 15 11 17 7 5 4 12 8 4 12 4 3 3 1 4 4 840
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
16 8 7 6 9 17 7 7 19 11 9 13 4 2 3 9 17 5 15 3 17 15 1 2 10 6 25 16 974
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
11 dq 25 9 11 9 8 8 14 17 16 38 26 13 15 15 14 15 25 8 8 - - 12 8 5 13 503
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
45 6 6 3 2 44 11 39 18 12 5 6 20 3 1 13 11 8 4 9 3 11 7 5 9 884
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
9 11 12 50 10 8 4 13 21 3 13 7 6 34 - - - 15 12 23 31 11 3 8 - - - - 531
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
11 13 20 16 13 7 13 9 25 16 17 21 - 12 26 37 37 23 - - - - - q 23 17 33 9 6 21 15 16 387
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - 49 - - - - - - - - - - q 17 - - - - - - 20 15 44 5 39 38 5 15 19 7 195
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2016/2017 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
4 - 5 4 1 1
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
1 1 1 - 3 1 1 1
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
10 8 9 4 1 6 6
Sezon
2019/2020 		Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
2 4 2 4 1
Sezon
2020/2021 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
4 3 1 - 5
Sezon
2021/2022 		Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
6 - - - 4 3 -
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 4 3
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2016/2017 26.
2017/2018 5.
2018/2019 8.
2019/2020 12.
2020/2021 17.
2021/2022 6.
2022/2023 16.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2017 9.
2018 2.
2019 3.
2020 6.
2022 7.
2023 20.
2024 25.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 4.
2019 13.
2020 21.
2021 10.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 3.
2019 19.
2021 8.
2023 12.
2024 14.

Titisee-Neustadt Five edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2020 11.

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2015/2016 31.
2016/2017 12.
2017/2018 3.
2018/2019 12.
2019/2020 7.
2020/2021 7.
2022/2023 17.
2023/2024 13.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2016 69.
2017 14.
2018 30.
2019 11.
2021 12.
2022 37.
2023 14.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 sierpnia 2019 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 132,0 m 128,0 m 273,1 pkt 2. 4,5 pkt Timi Zajc
2. 5 września 2021 Kazachstan Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 91,0 m 92,0 m 212,4 pkt 2. 9,0 pkt Halvor Egner Granerud

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
23 30 40 48 - - - - - - 9
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowski HS140 Czajkowski HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
10 - 7 - - 8 9 - 9 152
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
8 - - 8 - - - - - 64
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
12 - 2 24 - - 18 6 162
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - 4 2 - - 11 154
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 6 40
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
7 12 5 19 - - - - 19 127
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2017 Wisła HS134
2
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
3 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2007/2008 101.
2008/2009 91.
2009/2010 138.
2011/2012 8.
2012/2013 44.
2013/2014 33.
2014/2015 12.
2015/2016 48.
2023/2024 19.

Miejsca na podium konkursów PK edytuj

  1. Niemcy Titisee-Neustadt – 14 stycznia 2012 (3. miejsce)
  2. Stany Zjednoczone Iron Mountain – 12 lutego 2012 (3. miejsce)
  3. Polska Wisła – 25 lutego 2012 (2. miejsce)
  4. Finlandia Kuopio – 11 marca 2012 (1. miejsce)
  5. Niemcy Brotterode – 7 lutego 2015 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 23 12 dq - - - 30
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
- - 43 - - - 50 36 - - - - - - - 31 20 - - 19 44 - - - - 29 40 16 20 - - - - 51
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - 28 46 - - - - - - - 49 - - - - - - - - - - - - - - 3
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Ałmaty Ałmaty Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Oslo Oslo Oslo Wisła Wisła Predazzo Predazzo Kuopio Kuopio punkty
52 33 38 38 29 35 - - 3 57 - - - 12 4 9 23 3 19 20 14 2 25 8 6 9 1 559
Sezon 2012/2013
Ałmaty Ałmaty Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Liberec Liberec Vikersund Vikersund Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
- - - - - - - - - - - - - 26 21 16 10 10 17 44 25 12 37 36 23 21 - - 142
Sezon 2013/2014
Rena Rena Lahti Lahti Engelberg Engelberg Courchevel Courchevel Sapporo Sapporo Sapporo Sapporo Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Brotterode Seefeld Seefeld Falun Falun Zakopane Zakopane Niżny Tagił punkty
- - - - - - - - - - - - - - 14 13 26 13 12 26 31 20 4 - 151
Sezon 2014/2015
Rena Rena Rena Engelberg Engelberg Wisła Wisła Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Zakopane Zakopane Brotterode Lahti Lahti Iron Mountain Iron Mountain Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Seefeld Seefeld Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
32 16 25 - - 20 6 20 15 5 - - 10 10 2 - - 7 4 18 8 19 36 dq 29 29 423
Sezon 2015/2016
Rena Rena Rena Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Willingen Willingen Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Planica Planica Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - 42 31 - - - 48 26 54 48 - - 4 7 11 15 9 - - 160
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
10 12 46 44 34 23 10 13 9 40 7 8 9 8 7 - - 7 8 - - - - - - - - 364
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2009 83.
2010 101.
2011 63.
2013 20.
2014 90.
2015 101.
2016 14.
2023 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 9 września 2023 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 261,9 pkt
2. 10 września 2023 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 102,5 m 103,0 m 243,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 września 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 129,5 m 130,0 m 269,2 pkt 3. 8,5 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
2. 9 września 2023 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 261,9 pkt 1. –
3. 10 września 2023 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 102,5 m 103,0 m 243,9 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
- - - 38 32 - - 63 37 - - 0
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
- - - - - 21 31 - - - - 10
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
- - - - - - - 51 21 71 69 - - - - 10
2011
Kranj Kranj Stams Stams Courchevel Courchevel Trondheim Trondheim Klingenthal Klingenthal punkty
13 51 27 54 - - 33 42 47 - 24
2013
Stams Stams Kranj Kranj Kuopio Kuopio Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal punkty
- - - - - - 14 7 11 7 114
2014
Kranj Kranj Wisła Wisła Kuopio Kuopio Frenštát Frenštát Klingenthal Klingenthal Stams Stams Trondheim Trondheim punkty
- - - - - - - - - - - - 19 dq 12
2015
Kranj Kranj Wisła Wisła Kuopio Kuopio Frenštát Frenštát Stams Stams Oslo Oslo Klingenthal Klingenthal punkty
- - 26 51 - - - - - - - - - - 5
2016
Kranj Kranj Kuopio Kuopio Frenštát Frenštát Lillehammer Lillehammer Stams Stams Wisła Wisła Klingenthal Klingenthal punkty
- - - - - - 3 9 13 10 14 11 26 6 222
2023
Oslo Oslo Stams Stams Klingenthal Klingenthal Lake Placid Lake Placid Lake Placid punkty
1 1 - - - - - - - 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2006/2007 153.
2007/2008 32.
2009/2010 137.
2010/2011 131.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2006/2007
Bischofshofen Bischofshofen Garmisch-Partenkirchen Örnsköldsvik Örnsköldsvik Einsiedeln Einsiedeln Seefeld Chaux-Neuve Chaux-Neuve Zakopane Zakopane Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - 19 37 - - - - - - - - - - 12
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - 10 10 - - 5 5 - - - - - - - - - - - - - - - 142
Sezon 2009/2010
Villach Predazzo Predazzo Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Szczyrk Szczyrk Lauscha Lauscha Villach Kranj Kranj Zaō Zaō Courchevel Courchevel punkty
- - - 36 34 - - - - - - 14 16 - - - - - - - - - - - - - 33
Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 10 17 40
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  2. ↑ a b Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Silje Opseth i Marius Lindvik
  3. ↑ a b Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Daniel-André Tande, Robert Johansson, Marius Lindvik
  4. ↑ a b Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  5. ↑ a b Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Maren Lundby, Andreas Stjernen
  6. ↑ a b Skład zespołu: Silje Opseth, Robert Johansson, Maren Lundby, Halvor Egner Granerud
  7. ↑ a b Skład zespołu: Marius Lindvik, Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Robert Johansson
  8. ↑ a b Skład zespołu: Robert Johansson, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Daniel-André Tande
  9. ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Robert Johansson, Halvor Egner Granerud
  10. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Kenneth Gangnes, Robert Johansson, Eirik Kjelstrup, Andre Fredheim
  12. ↑ a b Skład zespołu: Robert Johansson, Klaus Ovlien Engen, Simen Key Grimsrud, Anders Fannemel
  13. ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  14. ↑ a b Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Eirin Maria Kvandal I Marius Lindvik

Przypisy edytuj

  1. ↑ Robert Johansson (sylwetka, biografia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-06-11].
  2. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-12-04. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  3. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-11-16].
  4. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  5. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  6. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  7. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  8. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  9. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  10. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-01-16].
  11. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  12. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  13. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  14. ↑ Andrzej Mysiak: Piątek w Vikersund: Kolejne życiówki, Prevc śrubuje rekord. skokinarciarskie.pl, 2016-02-12. [dostęp 2017-11-16].
  15. ↑ Andrzej Mysiak: Niedziela w Vikersund: dwudziestu skoczków z życiówkami, trzy rekordy krajów. skokinarciarskie.pl, 2016-02-14. [dostęp 2017-11-16].
  16. ↑ a b c d JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  17. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS Innsbruck: Tande wygrywa loterię i jest nowym liderem cyklu. skokinarciarskie.pl, 2017-01-04. [dostęp 2017-11-16].
  18. ↑ Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-11-16].
  19. ↑ a b c d e f g h JOHANSSON Robert - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-23]. (ang.).
  20. ↑ a b c JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  21. ↑ a b JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-04]. (ang.).
  22. ↑ JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
  23. ↑ a b JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-17]. (ang.).
  24. ↑ Angelika Uchacz: Robert Johansson pomyślnie przeszedł operację pleców. sportsinwinter.pl, 2021-05-19. [dostęp 2021-06-03].
  25. ↑ a b c JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-14]. (ang.).
  26. ↑ Dominik Formela: Loty w Bawarii bez Johanssona, Planica zagrożona. "Skakanie nie jest bezpieczne". skijumping.pl, 2022-03-15. [dostęp 2022-05-14].
  27. ↑ Dominik Formela: Johansson kończy sezon. "Czas patrzeć w przyszłość". skijumping.pl, 2022-03-21. [dostęp 2023-08-23].
  28. ↑ Dominik Formela: Reprezentacja Norwegii na sezon 2022/23, Johansson przeszedł operację. skijumping.pl, 2022-05-10. [dostęp 2023-08-23].
  29. ↑ a b JOHANSSON Robert - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-23]. (ang.).
  30. ↑ Wojciech Skucha: Pierwsze składy na mistrzostwa świata w Planicy. skijumping.pl, 2023-02-15. [dostęp 2023-08-23].
  31. ↑ Piotr Bąk: Robert Johansson nokautuje w mistrzostwach Norwegii. skijumping.pl, 2018-02-28. [dostęp 2018-05-30].
  32. ↑ a b Dominik Formela: Lundby i Johansson letnimi mistrzami Norwegii, Oppland najlepszym okręgiem. skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-11-01].
  33. ↑ Dominik Formela: Markeng i Opseth mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2019-03-30. [dostęp 2019-08-04].
  34. ↑ Adam Bucholz: Stjernen mistrzem Norwegii, Johansson na podium pomimo upadku. skijumping.pl, 2019-01-15. [dostęp 2019-08-04].
  35. ↑ Adrian Dworakowski: Oppland drużynowym Mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2012-03-25. [dostęp 2018-05-30].
  36. ↑ NM Laghopp 2018. skiforbundet.no, 2019-03-30. [dostęp 2019-08-04].
  37. ↑ Dominik Formela: Akershus drużynowym mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2016-10-30. [dostęp 2018-05-30].
  38. ↑ Akershus gewinnt Team-NM im Skispringen. skisprungfan.de, 2008-03-28. [dostęp 2018-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-13)]. (niem.).
  39. ↑ Martyna Szydłowska: Akershus drużynowym mistrzem Norwegii. skokinarciarskie.pl, 2010-03-28. [dostęp 2018-05-30].
  40. ↑ Anders Bardal wygrywa mistrzostwa Norwegii. berkutschi.com, 2011-03-28. [dostęp 2018-05-30].
  41. ↑ Martyna Szydłowska: Akershus mistrzem Norwegii. Sorsell, Sklett i Ingvaldsen zakończyli karierę. skokinarciarskie.pl, 2015-03-29. [dostęp 2018-05-30].
  42. ↑ a b Dominik Formela: Skok Tandego na wagę złota. skijumping.pl, 2021-10-31. [dostęp 2022-05-14].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Mistrzowie olimpijscy w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża – drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
  • Drużyny mieszane
Skocznia normalna
Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużyn mieszanych)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zwycięzcy skoków narciarskich na Festiwalu Narciarskim w Holmenkollen
Zwycięzcy skoków narciarskich na Igrzyskach Narciarskich w Lahti
Mistrzowie Norwegii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Johansson&oldid=73309831”