Robert Leszczyński

polski krytyk muzyczny, dziennikarz, działacz

Robert Leszczyński (ur. 10 lutego 1967 w Olecku[1], zm. 1 kwietnia 2015[4] w Warszawie) – polski dziennikarz, krytyk muzyczny, prezenter telewizyjny, gitarzysta, DJ, były kierownik działu Kultura i Styl tygodnika „Wprost”[5].

Robert Leszczyński
Leszcz
Ilustracja
Robert Leszczyński w Warszawie (2005)
Data i miejsce urodzenia 10 lutego 1967
Olecko[1]
Data i miejsce śmierci 1 kwietnia 2015
Warszawa
Przyczyna śmierci zespół metaboliczny wykształcony na skutek cukrzycy[2][3]
Miejsce spoczynku Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie dziennikarz, muzyk, DJ
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

ŻyciorysEdytuj

Przez osiem lat pracował w „Gazecie Wyborczej” jako dziennikarz i krytyk muzyczny. W połowie lat 90. założył wraz z Wojciechem Pilichowskim krótko działający zespół Karate Musiq, z którym nagrał dwie płyty Kultura albo Masowa (1995) i Cosmoodlot (2003)[6].

Był jurorem w trakcie czterech edycji polskiej wersji programu Idol. Następnie prowadził autorski program Mop Man w telewizji Polsat. Pełnił funkcję rzecznika Przystanku Woodstock.

Aktywnie popierał Unię Wolności. W 2005 był wśród założycieli Partii Demokratycznej i działał w tym ugrupowaniu. W 2006 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Warszawy z listy Zielonych 2004. W tym samym roku został redaktorem naczelnym miesięcznika „Laif”. Od maja 2007 do lutego 2010 kierował działem Kultura i Styl tygodnika „Wprost”.

W maju 2009 wystąpił w reklamie „Wprost Light”: kampania reklamowa pod hasłem „A jakie jest Twoje drugie oblicze?” z udziałem Tomasza Jacykowa i Krzysztofa Skiby[7].

W 2011 jako członek Ruchu Palikota bez powodzenia kandydował z listy tej partii do Sejmu. Po przekształceniu tego ugrupowania w Twój Ruch w 2013, został członkiem nowej partii. W 2014 bezskutecznie kandydował do Parlamentu Europejskiego.

W czasie, gdy był krytykiem muzycznym, został negatywnym bohaterem utworu Kasi Nosowskiej „Zoil”[8]; w podobnym kontekście (obok Grzegorza Brzozowicza) został wymieniony w utworach Pidżamy Porno „Twoja generacja” oraz „Złodziej zapalniczek”.

Wspierał kampanię „Muzyka Przeciwko Rasizmowi”, Stowarzyszenia „Nigdy Więcej”. Był autorem utworu (Bój się bo on jest) Inny z płyty Jedna Rasa Ludzka Rasa wydanej w ramach tej inicjatywy[9].

Śmierć i pogrzebEdytuj

 
Grób Roberta Leszczyńskiego na Wojskowych Powązkach w Warszawie

Ciało Roberta Leszczyńskiego znaleziono 1 kwietnia 2015 w jego warszawskim mieszkaniu. Początkowo jako prawdopodobną przyczynę zgonu podawano nierozpoznaną cukrzycę[4]. Kilka dni później Prokuratura Okręgowa w Warszawie wszczęła śledztwo w sprawie wyjaśnienia śmierci dziennikarza[10]. 8 kwietnia przeprowadzono sekcję zwłok Roberta Leszczyńskiego, której wstępne wyniki jako przyczynę zgonu wskazały niewydolność wielonarządową[11]. 7 września 2015 ujawniono ostateczne wyniki sekcji zwłok wskazujące na zaburzenia metaboliczne w przebiegu cukrzycy[3][2]. Sekcja nie wykazała w jego ciele obecności alkoholu etylowego ani śladów jakichkolwiek narkotyków. Najprawdopodobniej Leszczyński nie wiedział, że jest chory na cukrzycę i nigdy jej nie leczył (nie przyjmował insuliny)[12].

10 kwietnia został pochowany na Wojskowych Powązkach w Warszawie[13] (kwatera HII-9-18)[14].

Życie prywatneEdytuj

Ze związku z aktorką Alicją Borkowską miał dwie córki - Vesnę (ur. 2004)[15][16] i Paulinę (ur. 2007)[17]. Ze związku z Mają Korpałą miał córkę Keirę (ur. 2007)[18].

Wybrana filmografiaEdytuj

Rok Tytuł Rola Reżyser
2001 Blokersi w roli samego siebie Sylwester Latkowski
2003 Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku
2010 Jarocin – Historia rockiem pisana, czyli 30 lat Festiwalu Dorota Tuńska
2012 Drogi[19][20] Małgorzata Ruszkiewicz
2013 Wybraniec psychiatra Michał Węgrzyn

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Robert Leszczyński w bazie Filmweb
  2. ↑ a b Robert Leszczyński zmarł na skutek zespołu metabolicznego (pol.). medonet.pl. [dostęp 2015-09-09].
  3. ↑ a b Piotr Halicki (2015-09-07): Ujawniono przyczynę śmierci Roberta Leszczyńskiego (pol.). Onet.pl. [dostęp 2015-09-07].
  4. ↑ a b Robert Leszczyński nie żyje (pol.). Wirtualna Polska. [dostęp 2015-04-01].
  5. ↑ Paweł Piotrowicz (2020-04-01): Robert Leszczyński: ktoś więcej niż juror. Onet.pl. [dostęp 2020-04-02].
  6. ↑ Robert Leszczyński w Discogs.com (ang.)
  7. ↑ Robert Leszczyński, Krzysztof Skiba i Tomasz Jacyków w reklamie „Wprost Light”. Wirtualne Media. [dostęp 2012-07-04].
  8. ↑ List do Kazika Staszewskiego. staszewski.art.pl. [dostęp 2012-07-04].
  9. ↑ Muzyka Przeciwko Rasizmowi (pol.). nigdywiecej.org. [dostęp 2015-04-02].
  10. ↑ Prokuratura bada zgon Leszczyńskiego. Śledztwo w sprawie nieumyślnego spowodowania śmierci. dziennik.pl, język=pl. [dostęp 2015-04-04].
  11. ↑ „Niewydolność wielonarządowa”. Ostateczne wyniki sekcji zwłok Roberta Leszczyńskiego za kilka tygodni (pol.). tvp.info. [dostęp 2015-04-08].
  12. ↑ Paweł Walewski. Cukrzyca nie boli, ale zabija. „Polityka”. Nr 41(3030), s. 80-81, 7.10-13.10.2015. Warszawa: Polityka. ISSN 0032-3500. 
  13. ↑ Robert Leszczyński pochowany na Powązkach (pol.). tvp.info. [dostęp 2015-04-10].
  14. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  15. ↑ PG, ARŻ (2015-04-01): Robert Leszczyński osierocił 11-letnią córkę (pol.). Fakt.pl. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)].
  16. ↑ Damian Duda (2018-07-11): „Robert nie był alkoholikiem. Wystarczyło mu powąchać wódkę i już był nawalony” (pol.). „Viva!”. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-04)].
  17. ↑ Robert Leszczyński pochwalił się rodziną (pol.). No co Ty!?. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)].
  18. ↑ Była dziewczyna Roberta Leszczyńskiego wspomina go w 5 rocznicę śmierci. Przy okazji pokazała jego drugą córkę (pol.). MSN. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-04)].
  19. ↑ Drogi (2012). filmweb.pl. [dostęp 2012-07-04].
  20. ↑ Drogi Indios Bravos – zobacz film (pol.). rmfon.pl. [dostęp 2012-07-04].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Leszczyński&oldid=61318551”