Rocznik Tatarów Polskich
Rocznik Tatarów Polskich – rocznik redagowany w Gdańsku w latach 1993-2006. Wydawcą był wówczas Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej. Jest kontynuacją periodyku wydawanego w okresie międzywojennym (do roku 1939 ukazały się 3 numery) pod tytułem „Rocznik Tatarski”.
| Częstotliwość |
rocznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca |
Muzułmański Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej |
| Organ prasowy |
Muzułmański Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej |
| Tematyka |
historia |
| Pierwszy numer |
2014 |
| Redaktor naczelny | |
| Średni nakład |
500 egz. |
| Format |
C5 |
| Liczba stron |
ok. 300 |
| ISSN | |
Historia edytuj
Redaktorzy naczelni:
- w latach 1932-1939 Leon Kryczyński
- w latach 1993-1994 Ali Miśkiewicz
- w latach 1995-2006 Selim Chazbijewicz
W roku 2014 wydawanie czasopisma zostało wznowione – pod tytułem „Rocznik Tatarów Polskich. Seria 2" – przez Muzułmański Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej. Do roku 2016 redaktorem naczelnym periodyku był Selim Chazbijewicz, który w roku 2017 został mianowany ambasadorem RP w Kazachstanie. W związku z tym obowiązki redaktora naczelnego objęła Barbara Pawlic-Miśkiewicz. Selim Chazbijewicz pozostał przewodniczącym Rady Naukowej. Redaktorem prowadzącym jest cały czas Musa Çaxarxan Czachorowski. Rocznik poświęcony jest historii, kulturze i teraźniejszości Tatarów w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej. Tom opublikowany w roku 2014 nosi numer I (XV), jako że pierwszy z serii 2, ale zarazem piętnasty, licząc trzy numery przedwojenne oraz jedenaście powojennych.
Tematyka edytuj
Stałe działy periodyku to:
- Artykuły i rozprawy,
- Tatarzy Europy Wschodniej,
- Archiwum Rocznika Tatarów Polskich,
- Recenzje,
- Część literacka,
- Varia.