Rodney Begnaud
Rodney Begnaud (ur. 12 października 1970 w Lafayette, Luizjana) – amerykański wrestler i zawodnik mieszanych sztuk walki. Jako wrestler pracował dla takich federacji jak Extreme Championship Wrestling (ECW) i World Wrestling Entertainment (WWE), gdzie występował w brandzie WWE RAW i WWE SmackDown!. Występował pod takimi pseudonimami jak Rodney Mack i Redd Dogg.
| |
| Imię i nazwisko |
Rodney Begnaud |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Współmałżonek |
Jazz (żona) |
| Dzieci |
2 |
| Kariera wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe |
Badd Dogg |
| Wzrost |
188 cm |
| Masa ciała |
109 kg |
| Zapowiadany z | |
| Trenerzy |
Rod Price |
| Debiut |
1998 |
| Strona internetowa | |
Kariera edytuj
Trenując pod okiem Junkyard Doga[1] zadebiutował w wrestlingu w 1998 pod pseudonimem ringowym Redd Dogg walcząc dla federacji niezależnych w stanach południowo-zachodnich USA. W 2000 podpisał kontrakt z federacją Extreme Championship Wrestling, gdzie został członkiem stajni Da Baldies[2].
W 2002 podpisał kontrakt z World Wrestling Entertainment i został przeniesiony do federacji rozwojowej WWE – Ohio Valley Wrestling (OVW). Debiut w WWE zaliczył w styczniu 2003 na jednym z odcinków WWE SmackDown[3]. Później został przeniesiony do brandu Raw, gdzie występował jako Rodney Mack. W brandzie Raw debiutował atakując D’Lo Browna na Sunday Night Heat, później wszedł w skład squashowego angle’u White Boy Challenge, w którym Afroamerykanie wyzywali na pojedynek białych wrestlerów[4]. Następnie występował w tag teamie z Christopherem Nowinskim. W listopadzie 2003 uległ kontuzji kolana. W lipcu 2004 powrócił do telewizji walcząc solo. Na początku listopada 2004 został zwolniony z WWE wraz ze swoją żoną Jazz i kilkoma innymi zawodnikami.
Na początku 2005 walczył dla federacji niezależnych a niedługo potem wraz ze swoją żoną otworzył niezależną federację wrestlingu Dirtysouth Championship Wrestling w Luizjanie, która na początku 2007 została przemianowana na Downsouth Championship Wrestling. W połowie września 2006 został ponownie zatrudniony w WWE wraz z Martym Jannettym i Bradem Armstrongiem[5] gdzie pod koniec września 2006 zaczął występować na house showach federacji ECW. W drugiej połowie stycznia 2007 został ponownie zwolniony z WWE[6].
W latach 2007–2008 sporadycznie występował w federacjach niezależnych, a następnie przerwał występy. Powrócił w 2011 do federacji niezależnych – występował m.in. w NWA Oklahoma. W 2018 i 2019 pojawił się w Anarcy Championship Wrestling.
Tytuły i osiągnięcia edytuj
- Allied Independent Wrestling Federations
- AIWF World Heavyweight Championship (1 raz)
- Allied Independent Wrestling Federations (Teksas)
- AIWF Southwest Championship (1 raz)
- All American Wrestling (Luizjana)
- AAW Tag Team Championship (1 raz) – z Heidenreichem
- Elite Championship Wrestling
- NWA Elite Heavyweight Championship (1 raz)
- Frontier Wrestling Alliance
- FWA Texas Championship (1 raz)
- Insane Hardcore Wrestling/Iconic Heroes of Wrestling Entertainment
- IHW Heavyweight Championship (1 raz)
- IHWE Triple Crown Championship (1 raz)
- Lonestar Championship Wrestling
- LCW Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA Mississippi
- NWA Mississippi Heavyweight Championship (1 raz)
- NWA Southwest
- NWA Texas Heavyweight Championship (3 razy)
- NWA Velocity
- IPCW Heavyweight Championship (1 raz)
- Ohio Valley Wrestling
- OVW Southern Tag Team Championship (1 raz) – z Sheltonem Benjaminem
- Pro Wrestling Illustrated
- Sklasyfikowany na 85. miejscu z 500 wrestlerów w rankingu PWI 500 w 2003.
- Southwest Wrestling Entertainment
- SWE Fury Television Championship (1 raz)
- SWE Tag Team Championships (1 raz) – z Jaykusem Pliskinem
- Texas Championship Wrestling
- TCW Heavyweight Championship (1 raz)
- Texas Outlaw Wrestling
- TOP Southern Heavyweight Championship (1 raz)
- Texas Wrestling Hall of Fame
- Wprowadzony w 2011 roku
- VooDoo Wrestling
- VooDoo Championship (1 raz)
- World Class Revolution
- WCR Tag Team Championships (1 raz) – z Dylem Dempseyem
- World Wrestling Xpress
- WWX Heavyweight Championship (1 raz)
Kariera w MMA edytuj
W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 7 czerwca 2008 w wygranej walce z Joe Namethem. Drugą walkę (przegraną) w formule MMA stoczył po dziesięciu latach od debiutu – w 2018[7].
| Wygrane | Przegrane | Remisy | KO wygrane | KO przegrane |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| Wynik | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Rozgrywki | Data | Miejsce | Liczba rund | Czas trwania |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana |  Andrew Staples
|
Poddanie (duszenie trójkątne zza pleców) | Gladiator Promotions – Summer Knockouts | 08.08.2018 | Luizjana
|
1 | 4:38 |
| Wygrana | Joe Nameth
|
TKO | USA MMA – Lafayette vs the World | 07.06.2008 | Lafayette
|
1 | 0:21 |
Życie osobiste edytuj
Jego żoną jest wrestlerka i valet Carlene „Jazz” Moore. Para ma dwie córki – Summer i Skye. Wraz z żoną i Thunder Rosą prowadzi szkołę wrestlingu o nazwie The Dogg Pound[8].
W lipcu 2016 r. Begnaud został wymieniony jako część pozwu zbiorowego wniesionego przeciwko WWE, w którym wymieniono urazy i obrażenia mózgu podczas występów wrestlerów w federacji, oraz że firma ukrywała przed zawodnikami ryzyko odniesienia kontuzji. Pozew został wytoczony przez adwokata Konstantine’a Kyrosa, który również występował w wielu innych procesach przeciwko WWE[9]. Sędzia okręgowy Vanessa Lynne Bryant oddaliła pozew we wrześniu 2018[10].
Przypisy edytuj
- ↑ REMEMBERING THE JUNKYARD DOG, thegorillaposition.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ Da Baldies, cagematch.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ WWE SMACKDOWN! RESULTS January 16, 2003, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ Theodore Long Five Minute White Boy Challenge, thewrestlinginsomniac.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ Three veterans return to WWE, wwe.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ WWE releases Superstars, wwe.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ RODNEY BEGNAUD „MACK”, sherdog.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ New Wrestling School in North San Antonio Announced with Thunder Rosa, dropthespotlight.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ WWE sued in wrestler class action lawsuit featuring Jimmy ‘Superfly’ Snuka, Paul ‘Mr Wonderful’ Orndorff, foxsports.com, [dostęp 2020-03-02].
- ↑ Piledriver: WWE uses 'Hell in a Cell’ as springboard to future shows, eu.montgomeryadvertiser.com, [dostęp 2020-03-02].