Rodrigo Prieto (piłkarz)

Rodrigo Prieto
Pełne imię i nazwisko	Rodrigo Prieto Aubert
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1983 ; Guadalajara
Wzrost	182 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Necaxa
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata	Klub
2000–2001	Guadalajara
2001	Heerenveen
2002	Midtjylland
2002	Watford
2003	Brunei DPMM
Kariera seniorska
	↑ Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Rodrigo Prieto Aubert (ur. 8 lutego 1983 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz pochodzenia francuskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Necaxy.

Kariera klubowa edytuj

Prieto pochodzi z Guadalajary, wychowywał się w piłkarskiej rodzinie – profesjonalnymi graczami byli jego ojciec Max Prieto oraz stryjowie Gerónimo Prieto, Anastasio Prieto oraz Fausto Prieto^[1]. Posiada obywatelstwo francuskie ze względu na pochodzenie rodziny matki. Treningi piłkarskie rozpoczynał w juniorskiej drużynie o nazwie Delfines, lecz w późniejszym czasie został przyjęty do akademii młodzieżowej lokalnego giganta – klubu Chivas de Guadalajara, z którym byli związani wszyscy członkowie jego rodziny. Podczas jednego z turniejów juniorskich w Europie został zauważony przez skautów z Holandii i jako osiemnastolatek dołączył do klubu SC Heerenveen^[2]. Tam spędził pół roku, po czym zanotował również kilkumiesięczne epizody kolejno w duńskim FC Midtjylland, angielskim Watford FC i malezyjskim Brunei DPMM FC^[3].

W wieku dwudziestu lat Prieto powrócił do Meksyku, gdzie podpisał umowę z drużyną Monarcas Morelia. Tam, za kadencji szkoleniowca Rubéna Omara Romano, pierwszy mecz rozegrał w kwietniu 2003 z amerykańskim Columbus Crew (0:2) w ćwierćfinale Pucharu Mistrzów CONCACAF, zaś w meksykańskiej Primera División zadebiutował 3 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Irapuato. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie, pozostając wyłącznie głębokim rezerwowym dla czołowych napastników ligi, takich jak Carlos Pavón, Reinaldo Navia, Rafael Márquez Lugo czy Luis Gabriel Rey. Udane występy notował za to w drugoligowych rezerwach Morelii – ekipie Mérida FC, dokąd był dwukrotnie wypożyczany na okres sześciu miesięcy. W lipcu 2005 udał się na wypożyczenie do innego drugoligowca – Trotamundos de Tijuana, gdzie również spędził pół roku, lecz z powodu kontuzji zanotował tylko jeden występ. Bezpośrednio po tym powrócił do pierwszej ligi, na zasadzie wypożyczenia zasilając Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w którego barwach także wystąpił zaledwie raz.

W późniejszym czasie Prieto, nie mogąc znaleźć klubu, przebywał na testach w kilku drużynach z Niemiec, Cypru i Izraela, a po pół roku na zasadzie wypożyczenia dołączył ostatecznie do drugoligowego zespołu Puebla FC. Na koniec rozgrywek 2006/2007 jako jeden z ważniejszych graczy wywalczył z nim awans do najwyższy szczebel. Bezpośrednio po tym po raz trzeci został wypożyczony do drugoligowego Mérida FC, gdzie spędził rok bez poważniejszych osiągnięć. W późniejszym czasie udał się na wypożyczenie już po raz siódmy – tym razem do wenezuelskiego Carabobo FC z miasta Valencia, zostając tym samym pierwszym Meksykaninem w historii tamtejszej ligi^[3]. W wenezuelskiej Primera División zadebiutował 23 sierpnia 2008 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Zulią, zaś premierowego gola strzelił już pięć dni później w wygranym 2:0 meczu z Atlético El Vigía. W tym samym roku został królem strzelców krajowego pucharu (Copa Venezuela), zdobywając pięć goli. Barwy Carabobo reprezentował przez sześć miesięcy, będąc najjaśniejszym punktem walczącego o utrzymanie zespołu.

Wiosną 2009 Prieto przeszedł do najbardziej utytułowanego klubu z Wenezueli – stołecznego Caracas FC. Tam już w pierwszym sezonie – 2008/2009 – wywalczył z ekipą prowadzoną przez Noela Sanvicente tytuł mistrza kraju, a także wygrał puchar Wenezueli. W sezonie 2009/2010 zdobył z Caracas drugie z rzędu mistrzostwo Wenezueli, a ogółem w tej drużynie występował przez półtora roku, notując jednak średnio udane występy w rozgrywkach ligowych, gdyż bardziej skuteczni byli przeważnie inni napastnicy klubu – Rafael Castellín, Zamir Valoyes i Fernando Aristeguieta. Po odejściu z Caracas powrócił do ojczyzny, gdzie przez kilka tygodni trenował z drugoligowym CF La Piedad; ostatecznie nie znalazł tam jednak zatrudnienia i przez pół roku pozostawał bez klubu.

W styczniu 2011 Prieto jako wolny zawodnik podpisał umowę z drugoligowym Dorados de Sinaloa z siedzibą w Culiacán, skąd po udanych sześciu miesiącach przeniósł się do innego drugoligowca – nowo założonego klubu Neza FC z miasta Nezahualcóyotl. Tam z miejsca wywalczył sobie niepodważalną pozycję w formacji ofensywnej, tworząc skuteczny duet atakujących najpierw z Luciano Emílio, a następnie z Everem Guzmánem. W jesiennym sezonie Apertura 2012 został królem strzelców drugiej ligi meksykańskiej, notując jedenaście trafień (ex aequo z Víctorem Lojero, zaś pół roku później, podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2013, triumfował z Nezą w Ascenso MX. Wobec porażki w decydującym dwumeczu barażowym nie zaowocowało to jednak awansem do pierwszej ligi, a bezpośrednio po tym klub został rozwiązany. Sam zawodnik pozostaje najskuteczniejszym piłkarzem w krótkiej, dwuletniej historii klubu (dwadzieścia siedem bramek we wszystkich rozgrywkach).

Latem 2013 Prieto – wraz z resztą kolegów z zespołu – zasilił drugoligowy zespół Delfines del Carmen, któremu władze Nezy sprzedały swoją licencję. Tam spędził rok jako najlepszy strzelec ekipy, lecz nie odniósł żadnych osiągnięć drużynowych, a po sezonie jego klub przestał istnieć. On sam powrócił wówczas do Dorados de Sinaloa, z którym w sezonie Clausura 2015 – występując w duecie napastników z Roberto Nurse – wygrał rozgrywki Ascenso MX i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej. On sam pozostał jednak na drugim szczeblu rozgrywek i bezpośrednio po promocji podpisał kontrakt z zespołem Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Jako gwiazda swojej drużyny i całej ligi, w sezonie Clausura 2016 już po raz trzeci w karierze triumfował w Ascenso MX, awansując z Necaxą do pierwszej ligi. W tym samym sezonie dotarł również do finału pucharu Meksyku – Copa MX.

Statystyki kariery edytuj

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Liga		Puchar kraju		Międzynarodowe			Ogółem
Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole
Morelia	2002–2003		Liga MX	0	0	—		LMC	2	1	2	1
Morelia	2003–2004		Liga MX	5	0	—		—			5	0
Mérida	2003–2004		Ascenso MX	22	9	—		—			22	9
Morelia	2004–2005		Liga MX	4	0	—		—			4	0
Mérida	2004–2005		Ascenso MX	19	9	—		—			19	9
Trotamundos	2005–2006		Ascenso MX	1	0	—		—			1	0
Cruz Azul	2005–2006		Liga MX	1	0	—		—			1	0
Puebla	2006–2007		Ascenso MX	20	7	—		—			20	7
Morelia	2007–2008		Liga MX	1	0	—		—			1	0
Mérida	2007–2008		Ascenso MX	23	8	—		—			23	8
Carabobo	2008–2009		Primera División	15	8	6	5	—			21	13
Caracas	2008–2009			12	4	—		CL	10	1	22	5
Caracas	2009–2010			24	2	4	4	CL	5	0	33	6
Dorados	2010–2011		Ascenso MX	18	6	—		—			18	6
Neza	2011–2012			30	10	—		—			30	10
Neza	2012–2013			36	16	13	1	—			49	17
Delfines	2013–2014			32	12	2	0	—			34	12
Dorados	2014–2015			30	7	7	2	—			37	9
Necaxa	2015–2016			38	15	4	2	—			42	17
Necaxa	2016–2017		Liga MX	0	0	—		—			0	0
Ogółem
	Meksyk			280	99	26	5	LMC	2	1	308	105
	Wenezuela			51	14	10	9	CL	15	1	76	24
Ogółem				331	113	36	14	LMC + CL	17	2	384	129

Legenda:

LMC – Liga Mistrzów CONCACAF
CL – Copa Libertadores

Przypisy edytuj

↑ Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
↑ Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
↑ ^a ^b Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

Bibliografia edytuj

Rodrigo Prieto, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
R. Prieto, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .

[1] Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[rodzina-2] Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[holandia-3] Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[malezja-4] Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[a]

[1]

[2]

[3]