Rodzina punalua
Rodzina punalua (haw. punalua – bliski towarzysz[1]) – forma małżeństwa grupowego, która była praktykowana przez Hawajczyków[2]. Zdaniem Fryderyka Engelsa jest to późniejsza forma małżeństwa grupowego, które panowało w okresie ustroju rodowego[3]. W odróżnieniu od rodziny opartej na pokrewieństwie, w rodzinie punalua ze wzajemnego obcowania płciowego zostali już wyłączeni bracia i siostry[1]. Fryderyk Engels w dziele „Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa” spostrzegł, że Lewis Morgan błędnie uznał rodzinę punalua za uniwersalną, taką która musiała pojawić się w rozwoju każdego społeczeństwa.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rodzina. W: Krótki słownik filozoficzny. Mark Rozental, Pawieł Judin (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1955, s. 589–591. (pol.).
- ↑ punalua, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-23].
- ↑ Engels ↓.
Bibliografia edytuj
- Fryderyk Engels: Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa.
- Rodzina. W: Krótki słownik filozoficzny. Mark Rozental, Pawieł Judin (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1955, s. 589–591. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Friedrich Engels. Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa. Wydawnictwo Życie w Krakowie, 1912.