Rogówek (powiat kłodzki)

wieś w województwie dolnośląskim, powiecie kłodzkim

Rogówek (niem. Werdein, Werdeck, po 1945 także Rogówka) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko, na zboczach Klekotki i Sarnicy. Przed rokiem 1945 do Rogówka należała kolonia Werdecker Hain[2].

Rogówek
wieś
Ilustracja
Kaplica w Rogówku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Kłodzko

Wysokość

380-400[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

32[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-360[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0852973

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rogówek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Rogówek”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rogówek”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rogówek”
Ziemia50°22′42″N 16°44′42″E/50,378333 16,745000[1]

Położenie edytuj

Osada składa się z pięciu gospodarstw rolnych, częściowo rozproszonych. Górna część wsi zapewnia szerokie widoki na Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie i Złote[2].

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Historia edytuj

Należy do najstarszych wsi Kotliny Kłodzkiej. Powstała przed połową XIII wieku, jako osada przedlokacyjna. Około roku 1300 przejęli ją joannici z Kłodzka. W 2. połowie XIV wieku funkcjonował tu folwark. Wieś należała wtedy do Ottona von Glubosa. W początkach XV wieku istniało tu wolne sędziostwo. Na przełomie XIV/XV wieku wieś zakupili kłodzcy augustianie. Leżąc na uboczu osada unikała zniszczeń wojennych, nie posiadając jednak większego znaczenia dla dziejów regionu. Wyjątkiem była wojna trzydziestoletnia, kiedy to lokalni chłopi z kilku wsi wywołali powstanie obronne przeciwko przymusowej rekatolicyzacji. W roku 1631 było tu tylko czterech gospodarzy. Od roku 1626 wieś była własnością kolegium jezuickiego z Kłodzka. W roku 1782 należała do hrabiego von Redena, a w I połowie XIX wieku do hrabiego von Münchhausena. Było tu wtedy osiem budynków. W dole osady powstał młyn wodny. Po roku 1945 sytuacja wsi nie zmieniła się, w szczytowym okresie było tu dziewięć gospodarstw[2].

Obiekty zabytkowe edytuj

Przy najwyżej położonym gospodarstwie, na stoku Klekotki, stoi kaplica barokowa z XVIII wieku, odnowiona w roku 2003, staraniem miejscowych mieszkańców. Renowację obrazu wewnątrz kaplicy sfinansował samorząd kłodzki w 2010[a]. Poniżej najwyższego gospodarstwa stoi krzyż ku czci Jana Pawła II, postawiony przez Alicję i Stanisława Jastrzębiów w latach 2005–2006. Poświęcili go 16 lipca 2006 księża: prałat Stanisław Franczak, Stanisław Piskorz i Stanisław Tyczyński. Na krzyżu powieszono dwie tablice z ręcznie wyrytymi trasami wszystkich papieskich pielgrzymek zagranicznych[b].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Tablica pamiątkowa in situ.
  2. Tablice informacyjne i pamiątkowe in situ.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116016
  2. a b c d Marek Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy, Wyd. I-BiS, Wrocław, 1994, s. 377–378, ISBN 83-85733-06-1.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1095 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Linki zewnętrzne edytuj