Roger-Gérard Schwartzenberg

polityk francuski

Roger-Gérard Schwartzenberg (ur. 17 kwietnia 1943 w Pau) – francuski polityk, minister i parlamentarzysta, przewodniczący Lewicowej Partii Radykalnej.

Roger-Gérard Schwartzenberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1943
Pau

Przewodniczący Lewicowej Partii Radykalnej
Okres

od 1981
do 1983

Przynależność polityczna

Lewicowa Partia Radykalna

Poprzednik

Michel Crépeau

Następca

Jean-Michel Baylet

Życiorys edytuj

Z wykształcenia prawnik. Pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Paryż II i w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Opublikował liczne prace naukowe z zakresu politologii.

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach lewicowych radykałów. W latach 1981–1993 był przewodniczącym Ruchu Radykałów Lewicy (od 1998 działającego jako Lewicowa Partia Radykalna). Od 1979 do 1983 zasiadał w Parlamencie Europejskim, wchodząc w skład Grupy Socjalistów[1].

Od 22 marca 1983 do 17 lipca 1984 był sekretarzem stanu przy ministrze edukacji narodowej w trzecim rządzie Pierre'a Mauroy. Następnie do 20 marca 1986 był sekretarzem stanu ds. uniwersytetów (również przy ministrze edukacji) w gabinecie Laurenta Fabiusa[2]. W okresie 1986–2007 (z przerwą na pełnienie funkcji rządowej) sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Dolina Marny (przez pięć kadencji). Dwukrotnie (1989–1995 i 2001–2008) zajmował stanowisko mera Villeneuve-Saint-Georges. Pod koniec lat 90. w parlamencie przewodniczył grupie deputowanych Radical-citoyen-vert. Od 27 marca 2000 do 5 maja 2002 był ministrem nauki w rządzie Lionela Jospina. W 2007 bez powodzenia kandydował do Zgromadzenia Narodowego, przegrywając w swoim okręgu z reprezentantem Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W 2012 powrócił do niższej izby francuskiego parlamentu[3].

Odznaczony Legią Honorową klasy V (2009) i IV (2018)[4].

Przypisy edytuj

  1. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2021-02-25].
  2. Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République. assemblee-nationale.fr, 2004. [dostęp 2021-02-25]. (fr.).
  3. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2021-02-25]. (fr.).
  4. Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2021-02-25]. (fr.).

Bibliografia edytuj