Roman Czyżycki

polski dyplomata

Roman Czyżycki (ur. 24 lipca 1932 w Decazeville[1], zm. 28 września 2022 w Warszawie[2]) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador w Angoli (1980–1984), Egipcie (1989–1994) i Portugalii (1996–1999).

Roman Czyżycki
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1932
Decazeville

Data i miejsce śmierci

28 września 2022
Warszawa

Ambasador PRL w Angoli
Okres

od 1980
do 1984

Poprzednik

Roman Paszkowski

Następca

Jan Bojko

Ambasador RP w Egipcie
Okres

od 23 października 1989
do 1994

Poprzednik

Tadeusz Zaręba

Następca

Grzegorz Dziemidowicz

Ambasador Polski w Portugalii
Okres

od 4 lipca 1996
do 1999

Poprzednik

Janusz Rymwid-Mickiewicz

Następca

Adam Halamski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Syn Józefa. Uzyskał tytuł magistra w zakresie polityki współczesnej na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. W 1973 ukończył Podyplomowe Studium Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych przy Szkole Głównej Planowania i Statystyki.

Od maja 1956 do maja 2002 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W centrali zajmował m.in. stanowiska dyrektora Protokołu Dyplomatycznego (1987–1989)[3], wicedyrektora Departamentu ds. Afryki Subsaharyjskiej oraz Afryki i Bliskiego Wschodu, Doradcy Ministra ds. Ameryki Łacińskiej. Przebywał także na placówkach: w ambasadzie w Meksyku (dwukrotnie), ambasadzie w Hawanie, ambasadzie w Brasílii. Był ambasadorem w Angoli, akredytowanym także na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej (1980–1984), w Egipcie, akredytowanym także w Sudanie (1989–1994) i w Portugalii (1996–1999).

W 1999 „w uznaniu wybitnych zasług w służbie dyplomatyczno-konsularnej” został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[5]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2].

Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL edytuj

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1958–1969 tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa PRL o pseudonimie „Ramiro”[6].

Przypisy edytuj

  1. Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: PISM, 1994, s. 401.
  2. a b Roman Czyżycki, Warszawa, 03.10.2022 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 3 października 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 203.
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów [online], www.prawo.pl [dostęp 2019-02-26].
  5. Directory of Polish Officials – A Refference Aid, U.S. Department of Commerce. National Technical Information Service, kwiecień 1989, s. 86 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-31] (ang.).
  6. Inwentarz archiwalny [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-08].

Bibliografia edytuj