Roman Paszko

oficer Wojska Polskiego

Roman Paszko s. Antoniego (ur. 15 września 1935 w Lipsku, gmina Zamość) – pułkownik Wojska Polskiego.

Roman Paszko
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

15 września 1935
Lipsko, Polska

Przebieg służby
Lata służby

od 1958

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień Gdańsk 2

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Życiorys edytuj

Absolwent Oficerskiej Szkoły Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy z 1958 oraz Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego im. gen. Karola Świerczewskiego z 1973. Powołany do służby wojskowej w 1955 przez Wojskową Komendę Rejonową w Zamościu.

Po ukończeniu szkoły oficerskiej został wyznaczony na stanowisko dowódca plutonu w batalionie piechoty 13 Kaszubskiego Pułku Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, przechodząc kolejno poprzez stanowiska oficera operacyjnego i rozpoznania Pułku w 1970 roku zdał egzamin do Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie.

Po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego został skierowany do 34. Budziszyńskiego Pułku Desantowego w Słupsku i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy ds. liniowych. W 1973 został wyznaczony na stanowisko Szefa Sztabu w 4 Pomorskim Pułku Desantowym w Lęborku.

W 1974 został wyznaczony na stanowisko w Sztabie 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej w wydziale operacyjnym. Służbę w tej dywizji pełnił zajmując stanowiska szefa Sztabu, a następnie zastępcy dowódcy Dywizji ds. liniowych. W szeregach dywizji uznawany za oficera o dużej wiedzy fachowej, doskonałego szkoleniowca i osobę która przyczyniła się do wielu jej sukcesów. W 1981 roku wchodził w skład powołanej w 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej Rady Wojskowej, decydującej o najwyższych sprawach w zakresie działania na terenie administracyjnym stacjonujących jednostek dywizji.

W 1986 roku na podstawie Rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 0107 z dnia 5 sierpnia 1986 został wyznaczony na stanowisko komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Gdyni.

W 1991 został wyznaczony na stanowisko komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień Gdańsk 2, które zajmował do 13 października 1995.

Wykształcenie edytuj

  • 10 listopada 1955 – 14 października 1958 – Oficerska Szkoła Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy
  • 3 stycznia 1968 – 22 czerwca 1968 – kurs doskonalący oficerów przy Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu – szczebel dowódców
  • 1 października 1970 – 27 lipca 1973 – Akademia Sztabu Generalnego im. gen. Karola Świerczewskiego w Rembertowie
  • 24 września 1985 – 21 grudnia 1985 – kurs doskonalący oficerów administracji – komendantów wojskowych komend uzupełnień

Awanse edytuj

Stanowiska edytuj

  • 15 października 1958 – 15 stycznia 1959 – dowódca – 2. pluton piechoty – 1. batalion piechoty – 13 Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
  • 16 stycznia 1959 – 31 grudnia 1963 – dowódca – 3. pluton piechoty – 1. batalion piechoty – 13 Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
  • 1 stycznia 1964 – 30 kwietnia 1967 – dowódca – 1. pluton PSP – 13 Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
  • 1 maja 1967 – 9 lipca 1970 – starszy pomocnik szefa sztabu ds. operacyjnych – 13 Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
  • 9 lipca 1970 – 30 września 1970 – starszy pomocnik szefa sztabu ds. rozpoznania – 13 Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
  • 2 września 1973 – 15 listopada 1973 – zastępca dowódcy pułku ds. liniowych – 34 Pułk Desantowy w Słupsku – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 16 listopada 1973 – 7 listopada 1974 – szef Sztabu – zastępca dowódcy pułku – 4 Pułk Desantowy w Lęborku – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 8 listopada 1974 – 28 maja 1975 – starszy pomocnik szefa wydziału – Wydział Operacyjny – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 28 maja 1975 – 3 sierpnia 1975 – p.o. szef wydziału – Wydział Operacyjny – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 4 sierpnia 1975 – 24 lipca 1977 – szef wydziału – zastępca szefa Sztabu – Wydział Operacyjny – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 25 lipca 1977 – 4 czerwca 1978 – p.o. zastępca dowódcy dywizji ds. liniowych – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 5 czerwca 1978 – 13 października 1986 – zastępcy dowódcy dywizji ds. liniowych – 7 Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
  • 14 października 1986 – 28 kwietnia 1991 – komendant – Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gdyni
  • 28 kwietnia 1991 – 13 października 1995 – komendant – Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gdańsku 2

Odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj