Roman Wapiński

polski historyk

Roman Wapiński (ur. 8 marca 1931 w Nowej Wsi, zm. 14 maja 2008 w Gdańsku) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, badacz dziejów Polski XIX i XX w., wieloletni wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego[1], członek honorowy Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Roman Wapiński
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1931
Nowa Wieś

Data i miejsce śmierci

14 maja 2008
Gdańsk

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1961

Habilitacja

1964

Profesura

1971

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
Uniwersytet Wrocławski28 lutego 2001
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego
Nisza cmentarna Romana Wapińskiego w kolumbarium cmentarza Srebrzysko

Życiorys edytuj

Studia historyczne ukończył w 1955 na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Był członkiem PZPR, delegatem na IX Zjazd PZPR[3]. Z partii wystąpił w sierpniu 1980[4]. W czerwcu 1961 obronił doktorat na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku (promotorem pracy pt. Działalność Narodowej Partii Robotnicznej na Pomorzu w latach 1926–1939 był prof. Witold Łukaszewicz)[5]. W 1971 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Zajmował się życiem politycznym II RP, prowadził badania dotyczące świadomości narodowej Polaków i historii Narodowej Demokracji. Przyczynił się do powstania Uniwersytetu Gdańskiego, którego był prorektorem ds. kształcenia oraz długoletnim dyrektorem Instytutu Historii. Członek PAN, PAU, doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (28 lutego 2001).

Autor ponad 300 prac naukowych oraz biografii Ignacego Paderewskiego i Romana Dmowskiego. Pod jego kierunkiem powstało kilkadziesiąt prac doktorskich i setki prac magisterskich, m.in. Donalda Tuska, Wiesława Walendziaka, Arkadiusza Rybickiego, Sławomira Cenckiewicza i Aleksandra Halla.

Został pochowany w kolumbarium cmentarza Srebrzysko w Gdańsku.

Twórczość edytuj

  • Pierwsze lata władzy ludowej na Wybrzeżu Gdańskim (Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1970)
  • Władysław Sikorski (1978, 1979, 1982)
  • Narodowa Demokracja 1893–1939 (1980)
  • Życie polityczne Pomorza w latach 1920–1939 (1983)
  • Roman Dmowski, 1988, Lublin, Wyd. Lubelskie, ISBN 83-222-0480-9
  • Świadomość polityczna w II Rzeczypospolitej (1991)
  • Pokolenia II Rzeczypospolitej (1991)
  • Polska i małe ojczyzny Polaków (1994)
  • Historia polskiej myśli politycznej XIX i XX wieku (1997)
  • Ignacy Paderewski, 1999, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, ISBN 83-04-04467-6
  • Polityka i politycy: O polskiej scenie politycznej XX wieku (2006)

Ordery i odznaczenia edytuj

Nagrody edytuj

Przypisy edytuj

  1. Roman Wapiński [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2021-01-16].
  2. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 166
  3. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL, materiały Służby Bezpieczeństwa (1967-1987), wybór, wstęp i opracowanie: Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, t. I, Warszawa 2009, s. 351.
  4. J. Borzyszkowski, Pro memoria. Roman Wapiński (1931-2008), „Acta Cassubiana“, 2008, 10, s. 354.
  5. Obrona pracy doktorskiej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 132, s. 4, 3 czerwca 1961. 
  6. Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-03-14].
  7. Laureaci Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).

Bibliografia edytuj