Roman Wilczek
Roman Wilczek ps. Lupus (ur. 3 stycznia 1914 w Toruniu, zm. 7 listopada 2004[1]) – uczestnik walk września 1939 roku. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1914 |
|---|---|
| Data śmierci |
7 listopada 2004 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
           
| |
Syn Brunona i Marty[2].
Wieloletni prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Zarządzie Okręgu Szczecin[3].
Okres wojny
edytujUczestnik walk września 1939 roku. Został ranny w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej wstąpił do Armii Krajowej.
Był dowódcą 1 plutonu 21 kompanii „Narew" i zastępcą dowódcy tejże kompanii. Prowadził szkolenia z sanitariuszkami, łączniczkami, oraz żołnierzami różnych stopni w celu przygotowania ich do spodziewanych zadań. Przy jego pomocy zdekonspirowany został agent Gestapo działający w strukturach AK[2]. W powstaniu warszawskim walczył m.in. o zdobycie Instytutu Głuchoniemych na placu Trzech Krzyży. Następnie walczył w Zgrupowaniu „Kryska” na Górnym Czerniakowie. 29 września przepłynął Wisłę[2].
Okres powojenny
edytujOd 1946 roku mieszkał w Szczecinie. Był pionierem Portu Szczecińskiego i ekspertem Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.
Ordery i odznaczenia
edytujPierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Danuta Szyksznian Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459-460
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, 2009. ISBN 978-83-88038-68-6.