Romana Skatulska
Romana Skatulska-Krawczyk (ur. 30 sierpnia 1935 w Warszawie)[a] – polska spadochroniarka, instruktor spadochronowy, zawodniczka Aeroklubu Warszawskiego, reprezentantka Polski w spadochroniarstwie, pilot samolotowy.
 Romana Skatulska (1957) | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1935 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Działalność sportowa edytuj
Działalność sportową Romany Skatulskiej podano za: Kalendarium Aeroklubu Warszawskiego [online], 2002, s. 18–20, 58 [zarchiwizowane z adresu 2019-04-18] (pol.).
Skakanie ze spadochronem rozpoczęła w 1953. Członek spadochronowej kadry narodowej. Pierwsza spadochronowa mistrzyni Polski (1956), wicemistrzyni (1957). 16 marca 1957 wraz z Marią Wojtkowską jako pierwsze kobiety w kraju otrzymały tytuły mistrzyń sportu w spadochroniarstwie[1]. Ustanowiła dziewięć rekordów Polski, z których dwa uznane zostały za rekordy świata. Startowała w wielu zawodach, uczestniczyła w ustanawianiu kobiecych rekordów grupowych na celność lądowania i z dużych wysokości.
Instruktor Romana Skatulska wyszkoliła wielu skoczków spadochronowych. Ponadto uczestniczyła w wielu pokazach lotniczych np. 8 września 1957 na lotnisku Warszawa-Babice, podczas Święta Lotnictwa Polskiego wraz z Antoniną Chmielarczyk i Ryszardem Kosiną, wykonali skok z wysokości 1300 m z opóźnieniem 15 s[2].
11 lutego 2023 podczas uroczystej gali plebiscytu sportów lotniczych CUMULUSY 2022 w Warszawie, Romana Skatulska-Krawczyk została wyróżniona w kategorii: Złoty Cumulus z diamentem[3].
Osiągnięcia sportowe edytuj
Osiągnięcia sportowe Romany Skatulskiej podano za: Lidia Kosk: Wyniki Spadochronowych Mistrzostw Polski – konkurencje klasyczne, lata 1954–2012. 1954. (pol.).
- 1955 – 23 sierpnia pobiła spadochronowy rekord krajowy[1].
- 1955 – 10 września wykonała skok z wysokości 1000 m na celność lądowania z opóźnionym otwarciem spadochronu, ustanawiając spadochronowy rekord świata.
- 1955 – 12 października wraz z Jerzym Koss[b] ustanowili rekordy świata w spadochroniarstwie.
- 1956 – 13 czerwca ze skoczkami Aeroklubu Warszawskiego: Jerzym Koss i Stefanem Zmysłowskim, ustanowili trzy rekordy świata w grupowych skokach na celność lądowania z wysokości 600 m, z natychmiastowym i opóźnionym otwarciem spadochronów w nocy.
- 1956 – 9–21 września III Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Kraków. Klasyfikacja kobiet: I miejsce – Romana Skatulska (Aeroklub Warszawski). Klasyfikacja zespołowa: I miejsce – Aeroklub Warszawski.
- 1957 – 4–16 sierpnia IV Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Strzebielino. Klasyfikacja kobiet: II miejsce – Romana Skatulska (Aeroklub Warszawski).
- 1958 – 13 czerwca wraz z Witoldem Traczem ustanowili 2 rekordy z wysokości 8170 m[1].
- 1958 – 9 października wraz z Marią Wojtkowską i Elżbietą Makos ustanowiła rekord świata w skoku grupowym z samolotu CSS-12, z natychmiastowym otwarciem spadochronu, z wysokości 8290 m.
- 1961 – 5 września ustanowiła krajowy rekord spadochronowy z 600 m[1].
Galeria edytuj
- Romana Skatulska-Krawczyk
-
Romana Skatulska (1956) -
Spadochronowa Kadra Narodowa. Od lewej: Jerzy Kowalczuk, nn, Aleksandra Wojtkowiak, Maria Wojtkowska, Romana Skatulska, Wanda Brzyska, Bolesław Gargała, Antonina Chmielarczyk, Stefan Zmysłowski. Po prawej Paweł Lipowczan (1957) -
Od lewej: 1. Romana Skatulska (w kombinezonie), 2. Elżbieta Pogorzelska – instruktor pilot (wywożąca skoczków), prawdopodobnie podczas przerwy w skokach spadochronowych na lotnisku Gocław (1953-1959) -
Romana Skatulska-Krawczyk jako pilot CSS-13. Tyłem stoi Witold Tracz i szykuje ucznia-skoczka do skoku (1960-1969)
Uwagi edytuj
- ↑ Książka Skoków Romany Skatulskiej s. 3.
- ↑ 18 maja 1962 podczas skoku spadochronowego w nurtach Wisły zginął wraz z Haliną Sznitko (Kalendarium Aeroklubu Warszawskiego–Romana Skatulska ↓, s. 21).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Jerzy Ryszard Konieczny: Historia Aeroklubu Warszawskiego. aeroklub.waw.pl, 2015-07-17. [dostęp 2016-11-15]. (pol.).
- ↑ paulus76: Polskie defilady i pokazy lotnicze 1945–1989. olesnica.vot.pl. [dostęp 2016-11-28]. (pol.).
- ↑ Lidia Kosk: Gala Cumulusy 2022. sportspadochronowy.pl, 2023-02-14. [dostęp 2023-02-15]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Kalendarium Aeroklubu Warszawskiego [online], old.szybowce.waw.pl, 2002, s. 1–68 [dostęp 2016-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-18] (pol.).