Romelu Lukaku

belgijski piłkarz

Romelu Menama Lukaku Bolingoli[3] (ur. 13 maja 1993 w Antwerpii) – belgijski piłkarz pochodzenia kongijskiego występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Belgii. Brązowy medalista Mistrzostw Świata 2018. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014 i Mistrzostw Europy 2016.

Romelu Lukaku
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Romelu Menama Lukaku Bolingoli[1]
Data i miejsce urodzenia 13 maja 1993
Antwerpia
Wzrost 190 cm[2]
Pozycja napastnik
Informacje klubowe
Klub Inter Mediolan
Numer w klubie 9
Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2003 Rupel Boom
2003–2006 Lierse
2006–2009 RSC Anderlecht
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2011 RSC Anderlecht 73 (33)
2011–2014 Chelsea 10 (0)
2012–2013 → WBA (wyp.) 35 (17)
2013–2014 → Everton (wyp.) 31 (15)
2014–2017 Everton 110 (53)
2017–2019 Manchester United 66 (28)
2019– Inter Mediolan 36 (23)
W sumie: 361 (169)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Belgia U-15 4 (1)
2011  Belgia U-18 1 (0)
2009  Belgia U-21 5 (1)
2010–  Belgia 89 (57)
W sumie: 99 (59)
  1. ↑ Aktualne na: 23 września 2020.
  2. ↑ Aktualne na: 18 stycznia 2021.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Rosja 2018 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowaEdytuj

 
Lukaku grający w Chelsea.

Romelu Lukaku jako junior trenował kolejno w zespołach Rupel Boom, Wintam i Lierse SK. W wieku 12 lat przeprowadził się do Brukseli i rozpoczął treningi w miejscowym klubie FC Brussels. Po roku przeszedł do jednej z najbardziej utytułowanych drużyn w kraju – RSC Anderlecht. W młodzieżowych drużynach Lukaku prezentował bardzo dobrą skuteczność – dla zespołu FC Brussels strzelił 68 goli w 68 meczach, a dla Anderlechtu 121 bramek w 88 meczach[4].

Profesjonalny kontrakt z Anderlechtem piłkarz podpisał w dniu swoich 16. urodzin, a umowa miała obowiązywać przez 3 lata[5]. Pierwszy mecz w barwach „Fiołków” Lukaku rozegrał 24 maja 2009 przeciwko Standardowi Liège, kiedy to w 69. minucie zmienił Víctora Bernárdeza[6]. Był to rewanżowy baraż o mistrzostwo kraju (pierwsze spotkanie zakończyło się remisem 1:1). Anderlecht przegrał 0:1 i mistrzowski tytuł wywalczyli piłkarze Standardu.

Oficjalny debiut w rozgrywkach Eerste Klasse Lukaku zanotował 22 sierpnia 2009 podczas zwycięskiego 2:0 meczu z SV Zulte-Waregem. Na boisku pojawił się wówczas w 69. minucie zmieniając Rubenilsona dos Santosa da Rochę i 20 minut później strzelił gola ustalając wynik spotkania[7]. Od tego czasu Lukaku regularnie zaczął dostawać szanse gry i szybko wyrósł na najlepszego strzelca zespołu w ligowych rozgrywkach. 17 grudnia młody Belg zdobył 2 bramki w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu grupowym Ligi Europy UEFA z holenderskim AFC Ajax. Miał wówczas 16 lat i 218 dni, a w historii rozgrywek UEFA młodszymi strzelcami goli byli tylko Ghańczyk Nii Lamptey i Szwed Niklas Bärkroth[8]. 6 sierpnia 2011 roku Chelsea doszła do porozumienia z Anderlechtem w sprawie transferu Lukaku[9]. 18 sierpnia Belg został piłkarzem londyńskiego klubu[10]. Zadebiutował w nim 27 sierpnia w wygranym 3:1 meczu z Norwich City, zmieniając w drugiej połowie Fernando José Torresa Sanza. 10 sierpnia 2012 roku został wypożyczony na rok do West Bromwich Albion[11]. W 2013 roku podczas finału Superpucharu Europy w meczu Chelsea-Bayern Monachium zakończonym 2:2, o zwycięstwie któregoś z zespołów musiały zadecydować rzuty karne. Lukaku przestrzelił i jego drużyna przegrała. 2 września 2013 roku został wypożyczony do końca sezonu do Evertonu[12]. 30 lipca podpisał 5-letni kontrakt z Evertonem. Everton zapłacił za niego 28 milionów funtów[13].

8 lipca 2017 roku Manchester United ogłosił że doszedł do porozumienia z Evertonem w sprawie transferu Lukaku. 10 lipca 2017 podpisał 5-letni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok z Manchesterem United. Kwota transferu wyniosła 85 milionów funtów. Oficjalnie w klubie zadebiutował 8 sierpnia 2017 roku w przegranym 2:1 meczu o Superpuchar Europy przeciwko Realowi Madryt, rozgrywając całe spotkanie i zdobywając swoją pierwszą bramkę dla klubu.

8 sierpnia 2019 roku podpisał 5-letni kontrakt z Interem Mediolan.

Kariera reprezentacyjnaEdytuj

W reprezentacji Belgii do lat 21 Lukaku zadebiutował 8 września 2009 w meczu przeciwko Słowenii. W 71. minucie strzelił bramkę i ustalił wynik spotkania na 2:0[14]. 24 lutego 2010 Dick Advocaat powołał go do seniorskiej kadry na mecz z Chorwacją[15]. Spotkanie zostało rozegrane 3 marca, Chorwacja zwyciężyła 1:0, a Lukaku spędził na boisku 77 minut[16].

W 2016 znalazł się w reprezentacji kraju na Mistrzostwa Europy. W meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Irlandii strzelił dwie bramki.

StatystykiEdytuj

KluboweEdytuj

Aktualne na dzień 27 sierpnia 2019[17][18].
Liga Puchar Puchar ligi R. kont. Łącznie
Sezon Klub Liga M G M G M G M G M G
2008/09 RSC Anderlecht Eerste klasse 1 0 0 0 – 0 0 1 0
2009/10 33 15 1 0 – 11 4 45 19
2010/11 37 16 2 0 – 11 4 50 20
2011/12 2 2 0 0 – 0 0 2 2
Chelsea Premier League 8 0 1 0 3 0 0 0 12 0
2012/13 West Bromwich Albion (wyp.) 35 17 2 0 1 0 – 38 17
2013/14 Chelsea 2 0 0 0 0 0 1[a] 0 3 0
Everton (wyp.) 31 15 1 1 1 0 – 33 16
2014/15 Everton 36 10 2 2 1 0 9 8 48 20
2015/16 37 18 3 3 6 4 0 0 46 25
2016/17 37 25 1 1 1 0 0 0 39 26
2017/18 Manchester United 34 16 6 5 2 0 9[b] 6 51 27
2018/19 32 12 3 1 1 0 9 2 45 15
2019/20 Inter Mediolan Serie A 1 1 0 0 – 0 0 0 0
Łącznie w karierze 325 146 22 13 16 4 50 24 413 186

SukcesyEdytuj

AnderlechtEdytuj

ReprezentacyjneEdytuj

IndywidualneEdytuj

RekordyEdytuj

Życie prywatneEdytuj

Ojciec Romelu, Roger Lukaku, był zawodowym piłkarzem i występował dla reprezentacji Zairu. Jego młodszy brat, Jordan Lukaku, również jest piłkarzem[19].

UwagiEdytuj

  1. ↑ W tym mecz o Superpuchar Europy.
  2. ↑ W tym mecz o Superpuchar Europy.
  3. ↑ Ex aequo z Alanem

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Romelu Lukaku, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-25].
  2. ↑ Romelu Lukaku (ang.). premierleague.com. [dostęp 2016-08-05].
  3. ↑ Romelu Lukaku, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2019-06-18].
  4. ↑ Anderlecht behoudt 15-jarige Lukaku (niderl.). voetbalbelgie.be. [dostęp 21.12.2009].
  5. ↑ Lukaku: « Je sais que je serai récompensé de mes efforts » (fr.). footgoal.net. [dostęp 21.12.2009].
  6. ↑ Standard is opnieuw kampioen van België (niem.). sporza.be. [dostęp 21.12.2009].
  7. ↑ SV Zulte-Waregem 0-2 Anderlecht (ang.). guardian.touch-line.com. [dostęp 21.12.2009].
  8. ↑ Lukaku stoot Lamptey net niet van de troon (niem.). sporza.be. [dostęp 21.12.2009].
  9. ↑ LUKAKU DEAL AGREED (ang.). chelseafc.com. [dostęp 7 sierpnia 2011].
  10. ↑ LUKAKU: THE FIRST INTERVIEW (ang.). chelseafc.com. [dostęp 18 sierpnia 2011].
  11. ↑ Lukaku West Brom Loan (ang.). Chelsea FC, 2012-08-10. [dostęp 2012-08-10].
  12. ↑ Lukaku Becomes Club Record Signing (ang.). Everton, 2014-07-30. [dostęp 2014-07-30].
  13. ↑ Transfer deadline day: Everton sign James McCarthy and Romelu Lukaku (ang.). Sky Sports, 2013-09-03. [dostęp 2013-089-03].
  14. ↑ Belgia U21 - Słowenia U21, 8 wrz 2009 - Eliminacje do Mistrzostw Europy U-21, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2009-12-21].
  15. ↑ Romelu Lukaku est officiellement Diable Rouge (fr.). dhnet.be. [dostęp 26.02.2010].
  16. ↑ Belgia - Chorwacja, 3 mar 2010 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2010-05-08].
  17. ↑ R. Lukaku, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2014-05-14].
  18. ↑ Romelu Lukaku. Football Stats (ang.). Soccerbase. [dostęp 2014-05-14].
  19. ↑ Lukaku: „Es geht schneller als erwartet” (niem.). anderlecht-online.be. [dostęp 2009-12-21].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Romelu_Lukaku&oldid=62053726”