Wikipedia

Rosi Mittermaier

niemiecka narciarka alpejska

Rosa Anna Katharina „Rosi” Mittermaier (ur. 5 sierpnia 1950 w Monachium, zm. 4 stycznia 2023 w Garmisch-Partenkirchen[1]) – niemiecka narciarka alpejska reprezentująca Niemcy Zachodnie, trzykrotna medalistka olimpijska, czterokrotna medalistka mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.

Rosi Mittermaier
Ilustracja
Rosi Mittermaier (2004)
Pełne imię i nazwisko

Rosemarie Mittermaier

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1950
Monachium

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2023
Garmisch-Partenkirchen

Klub

WSV Reit im Winkl

Wzrost

159 cm

Debiut w PŚ

Sezon 1966/1967

Pierwsze punkty w PŚ

1.02 1967, Monte Bondone (6. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

17.03 1968, Aspen
(3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1976 narciarstwo alpejskie
(zjazd)
złoto Innsbruck 1976 narciarstwo alpejskie
(slalom)
srebro Innsbruck 1976 narciarstwo alpejskie
(slalom gigant)
Mistrzostwa świata
złoto Innsbruck 1976 zjazd
złoto Innsbruck 1976 slalom
złoto Innsbruck 1976 kombinacja
srebro Innsbruck 1976 slalom gigant
Puchar Świata
Kryształowa Kula
1975/1976
3. miejsce
1974/1975
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1975/1976
2. miejsce
1972/1973
2. miejsce
1973/1974
Puchar Świata (Kombinacja)
Mała Kryształowa Kula
1975/1976
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
1975/1976
Odznaczenia
Order Bawarski Zasługi Srebrny Order Olimpijski Srebrny Liść Laurowy (RFN)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze Rosi Mittermaier osiągnęła w 1967 roku, kiedy została mistrzynią kraju w slalomie gigancie. Jeszcze w tym samym roku dołączyła do reprezentacji RFN i zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata. Pierwsze punkty zdobyła 1 lutego 1967 roku na stokach Monte Bondone, zajmując szóste miejsce w slalomie. Były to jej jedyne punkty w sezonie 1966/1967, w którym zajęła ostatecznie 27. miejsce. Pierwsze pucharowe podium wywalczyła 17 marca 1968 roku w Aspen, zajmując trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Nancy Greene z Kanady oraz Francuzka Marielle Goitschel. W sezonie 1967/1968 punktowała jeszcze kilkukrotnie, jednak nie stawała już na podium. W klasyfikacji generalnej była dwunasta, a w klasyfikacji giganta zajęła ósme miejsce. W lutym w 1968 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Grenoble, gdzie jej najlepszym wynikiem było dwudzieste miejsce w gigancie.

Sezon 1968/1969 zaczęła od zajęcia drugiego miejsca w gigancie podczas zawodów rozgrywanych 11 grudnia 1968 roku w Val d’Isère. W kolejnych startach jeszcze trzykrotnie stawała na podium: 10 stycznia w Grindelwald była druga w zjeździe, 16 stycznia w Schruns odniosła pierwsze pucharowe zwycięstwo wygrywając slalom, a 23 marca 1969 roku w Waterville Valley w tej samej konkurencji była druga. Dało jej to siódme miejsce w klasyfikacji generalnej, czwarte w slalomie i piąte w klasyfikacji zjazdu. Kolejne zwycięstwo odniosła 14 marca 1970 roku w Voss, gdzie była najlepsza w slalomie. Było to jej jedyne podium w sezonie 1969/1970, który ukończyła na jedenastej pozycji. W 1970 roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Val Gardena, zajmując między innymi piąte miejsce w kombinacji i siódme w gigancie.

W sezonie 1970/1971 na podium stawała dwa razy: 29 stycznia w Saint-Gervais była trzecia w slalomie, a 20 lutego 1971 roku w Sugarloaf zajęła trzecie miejsce w gigancie. Poza tymi startami wielokrotnie punktowała, co pozwoliło jej zająć czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Rok później także nie wygrała żadnych zawodów, jednak na podium stawała czterokrotne: 18 grudnia 1971 roku w Sestriere i 4 stycznia w Oberstaufen była druga w slalomie, 1 marca w Heavenly Valley była druga w gigancie, a 17 marca 1972 roku w Pra Loup zajęła trzecie miejsce w slalomie. Sezon ten zakończyła na szóstej pozycji, w klasyfikacji slalomu była czwarta, w gigancie siódma, a w zjeździe zajęła dziesiąte miejsce.

Przez dwa kolejne sezony zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji slalomu, ulegając kolejno Francuzce Patricii Emonet i swej rodaczce Chriście Zechmeister. W tym czasie na podium stawała ośmiokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa: 2 lutego 1973 roku w Schruns, 27 lutego w Abetone i 8 marca 1974 roku w Wysokich Tatrach wygrywała slalom. W klasyfikacji generalnej była jednak czwarta w sezonie 1972/1973 i siódma w sezonie 1973/1974. Z rozgrywanych w lutym 1974 roku mistrzostw świata w Sankt Moritz także wróciła bez medalu. Zajęła tam szóste miejsce w slalomie, a rywalizacji w zjeździe i gigancie nie ukończyła.

Mittermaier wygrała czwarte zawody sezonu 1974/1975 (slalom 13 grudnia w Cortinie d'Ampezzo), w kolejnych startach jeszcze siedmiokrotnie stając na podium. W żadnych jednak nie zwyciężyła, zajmując pięć razy trzecie miejsce i dwa razy drugie. Pierwszy raz w karierze stanęła za to na podium klasyfikacji generalnej, zajmując trzecie miejsce za Austriaczką Annemarie Moser-Pröll i Hanni Wenzel z Liechtensteinu. W pozostałych klasyfikacjach najlepszy wynik osiągnęła w zjeździe, w którym była szósta. Najlepsze wyniki osiągała jednak w sezonie 1975/1976, kiedy zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Zdobyła także Małe Kryształowe Kule za zwycięstwa w klasyfikacjach slalomu i kombinacji, a w gigancie była trzecia za Lise-Marie Morerod ze Szwajcarii i Austriaczką Moniką Kaserer. Na podium stawała trzynaście razy, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 17 grudnia w Cortinie d'Ampezzo w kombinacji, 22 stycznia w Bad Gastein w slalomie oraz 5 i 6 marca 1976 roku w Copper Mountain, gdzie była kolejno najlepsza w gigancie i slalomie.

Największe sukcesy osiągnęła na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 roku, gdzie w trzech startach zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w zjeździe, wyprzedzając bezpośrednio Austriaczkę Brigitte Totschnig oraz Cindy Nelson z USA. Następnie była druga w gigancie, rozdzielając na podium Kanadyjkę Kathy Kreiner i Francuzkę Daniele Debernard. Do zwycięstwa w tych zawodach Niemce zabrakło 0,12 sekundy. Następnie wystartowała w slalomie, w którym po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej rodaczki, Pameli Behr 0,09 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała najlepszy wynik, co dało jej złoty medal, przed Włoszką Claudią Giordani i Hanni Wenzel. Igrzyska w Innsbrucku były także mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Mittermaier także była najlepsza, wyprzedzając Danièle Debernard i Hanni Wenzel. Po zakończeniu sezonu 1975/1976 zakończyła karierę.

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw RFN, w tym czternaście złotych: w slalomie w latach 1967, 1969, 1970, 1972 i 1973, gigancie w latach 1969–1971 i 1973 oraz kombinacji w latach 1967–1971. W 1976 roku otrzymała nagrodę Skieur d’Or, przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dziennikarzy Narciarskich[2]. Została także wybrana najlepszą sportsmenką 1976 roku w RFN, a w 2007 roku została odznaczona Bawarskim Orderem Zasługi[3]. Jej imieniem (Rosi-Mittermaier-Tunnel) nazwano najwyżej w Europie położony (2830 m n.p.m.) tunel drogowy, znajdujący się w Alpach Ötztalskich w Tyrolu[4].

Jej siostry: Evi i Heidi, mąż Christian Neureuther oraz ich syn, Felix Neureuther, również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
25. 10 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:40,87 +6,86   Olga Pall
DNF 13 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:25,86 –   Marielle Goitschel
20 15 lutego 1968   Grenoble Gigant 1:51,97 +6,78   Nancy Greene
6. 5 lutego 1972   Sapporo Zjazd 1:36,68 +2,64   Marie-Theres Nadig
12. 8 lutego 1972   Sapporo Gigant 1:29,90 +3,49   Marie-Theres Nadig
17. 11 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:31,24 +9,93   Barbara Cochran
1.  8 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:46,16 – –
1.  11 lutego 1976   Innsbruck Slalom 1:30,54 – –
2.  13 lutego 1976   Innsbruck Gigant 1:29,13 +0,12   Kathy Kreiner

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
25. 10 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:40,87 +6,86   Olga Pall
DNF 13 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:25,86 –   Marielle Goitschel
20 15 lutego 1968   Grenoble Gigant 1:51,97 +6,78   Nancy Greene
20.[5] 11 lutego 1970   Val Gardena Zjazd 1:58,34 +6,36   Annerösli Zryd
14.[6] 13 lutego 1970   Val Gardena Slalom 1:40,44 +8,36   Ingrid Lafforgue
7. 14 lutego 1970   Val Gardena Gigant 1:20,46 +0,73   Betsy Clifford
5. 3 lutego 1970   Val Gardena Kombinacja 30,31 pkt +47,67 pkt   Michèle Jacot
6. 5 lutego 1972   Sapporo Zjazd 1:36,68 +2,64   Marie-Theres Nadig
12. 8 lutego 1972   Sapporo Gigant 1:29,90 +3,49   Marie-Theres Nadig
17. 11 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:31,24 +9,93   Barbara Cochran
8.[7] 11 lutego 1972   Sapporo Kombinacja 25,64 pkt +73,63 pkt   Annemarie Moser-Pröll
DNF[8] 3 lutego 1974   Sankt Moritz Gigant 1:43,18 –   Fabienne Serrat
DNF[9] 7 lutego 1974   Sankt Moritz Zjazd 1:50,84 –   Annemarie Moser-Pröll
6. 8 lutego 1974   Sankt Moritz Slalom 1:34,63 +1,76   Hanni Wenzel
1.  8 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:46,16 – –
1.  11 lutego 1976   Innsbruck Slalom 1:30,54 – –
2.  13 lutego 1976   Innsbruck Gigant 1:29,13 +0,12   Kathy Kreiner
1.  13 lutego 1976   Innsbruck Kombinacja 0,84 pkt – –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata edytuj

  1.   Schruns – 16 stycznia 1969 (slalom)
  2.   Voss – 14 marca 1970 (slalom)
  3.   Schruns – 2 lutego 1973 (slalom)
  4.   Abetone – 27 lutego 1974 (slalom)
  5.   Wysokie Tatry – 8 marca 1974 (slalom)
  6.   Cortina d’Ampezzo – 13 grudnia 1974 (slalom)
  7.   Cortina d’Ampezzo – 17 grudnia 1975 (kombinacja)
  8.   Bad Gastein – 22 stycznia 1976 (slalom)
  9.   Copper Mountain – 5 marca 1976 (gigant)
  10.   Copper Mountain – 6 marca 1976 (slalom)
  • 10 zwycięstw (8 slalomów, 1 gigant i 1 kombinacja)

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Aspen – 17 marca 1968 (gigant) – 3. miejsce
  2.   Val d’Isère – 11 grudnia 1968 (gigant) – 2. miejsce
  3.   Grindelwald – 10 stycznia 1969 (zjazd) – 2. miejsce
  4.   Waterville Valley – 22 marca 1969 (slalom) – 2. miejsce
  5.   Saint-Gervais – 29 stycznia 1971 (slalom) – 3. miejsce
  6.   Sugarloaf – 20 lutego 1971 (gigant) – 3. miejsce
  7.   Sestriere – 18 grudnia 1971 (slalom) – 2. miejsce
  8.   Oberstaufen – 4 stycznia 1972 (slalom) – 2. miejsce
  9.   Heavenly Valley – 1 marca 1972 (gigant) – 2. miejsce
  10.   Pra Loup – 17 marca 1972 (slalom) – 3. miejsce
  11.   Maribor – 2 stycznia 1973 (slalom) – 3. miejsce
  12.   Grindelwald – 17 stycznia 1973 (slalom) – 2. miejsce
  13.   Chamonix – 26 stycznia 1973 (slalom) – 2. miejsce
  14.   Les Diablerets – 16 stycznia 1974 (slalom) – 3. miejsce
  15.   Bad Gastein – 25 stycznia 1974 (gigant) – 3. miejsce
  16.   Saalbach – 21 grudnia 1974 (zjazd) – 3. miejsce
  17.   Grindelwald – 9 stycznia 1975 (gigant) – 3. miejsce
  18.   Grindelwald – 10 stycznia 1975 (kombinacja) – 2. miejsce
  19.   Grindelwald – 10 stycznia 1975 (zjazd) – 2. miejsce
  20.   Sarajewo – 19 stycznia 1975 (gigant) – 3. miejsce
  21.   Saint-Gervais – 29 stycznia 1975 (slalom) – 3. miejsce
  22.   Chamonix – 31 stycznia 1975 (kombinacja) – 2. miejsce
  23.   Val d’Isère – 4 grudnia 1975 (gigant) – 2. miejsce
  24.   Aprica – 11 grudnia 1975 (slalom) – 2. miejsce
  25.   Cortina d’Ampezzo – 17 grudnia 1975 (slalom) – 3. miejsce
  26.   Meiringen – 9 stycznia 1976 (kombinacja) – 2. miejsce
  27.   Les Diablerets – 12 stycznia 1976 (slalom) – 2. miejsce
  28.   Les Gets – 15 stycznia 1975 (1976) – 2. miejsce
  29.   Sarajewo – 25 stycznia 1976 (gigant) – 2. miejsce
  30.   Sarajewo – 26 stycznia 1976 (slalom) – 2. miejsce
  31.   Aspen – 12 marca 1976 (zjazd) – 3. miejsce

Przypisy edytuj

  1. ↑ Paweł Pieprzyca, Zmarła niemiecka ikona narciarstwa alpejskiego. Miała 72 lata [online], Interia Sport, 5 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-05].
  2. ↑ Skieur d’Or Award (ang.).
  3. ↑ Rosi Mittermaier und Prof. Alfred Heinle erhalten den Bayerischen Verdienstorden (niem.).
  4. ↑ Rosi Mittermeier Tunnel. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  5. ↑ alpineskiworld.net: 11.02.1970. Val Gardena Downhill, women (ang.)
  6. ↑ alpineskiworld.net: 13.02.1970. St.Ulrich Slalom, women (ang.)
  7. ↑ alpineskiworld.net: 11.02.72. Sapporo Alpine Combined, women (ang.)
  8. ↑ alpineskiworld.net: 03.02.1974. St.Moritz Giant Slalom, women (ang.)
  9. ↑ alpineskiworld.net: 07.02.1974. St.Moritz Downhill, women (ang.)

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rosi_Mittermaier&oldid=72967503”