Rossoszyca
Rossoszyca – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta[2][3], w odległości 12 km od Sieradza, na skrzyżowaniu tras: 479 Dąbrówka – Sieradz oraz 710 Łódź – Szadek – Błaszki.
| Artykuł |
51°42'09"N 18°47'09"E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°42'0.0"N, 18°46'59.9"E, 51°45'N, 18°51'E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
346 m |
| wieś | |
 Staw w Rossoszycy, z prawej kościół św. Wawrzyńca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) |
570 |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-290[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0715785 |
Położenie na mapie gminy Warta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
 51°42′09″N 18°47′09″E/51,702500 18,785833
| |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Integralne części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0715791 | Dębina | część wsi |
| 0715816 | Nowiny | część wsi |
| 0715822 | Papajka | część wsi |
| 0715839 | Ulesie | część wsi |
HistoriaEdytuj
Wieś dawniej szlachecka. Pierwsza wzmianka o Rossoszycy pochodzi z 1390 r. Wieś należała wówczas do rycerza Marcina, który był więziony przez Krzyżaków w Toruniu, a po uwolnieniu wrócił do Rossoszycy. Wkrótce wraz z synem Bolkiem i zięciem walczył w składzie chorągwi sieradzkiej pod Grunwaldem, gdzie poległ.
W 1579 r. wieś stanowiła własność Jakuba Roszowskiego, Stanisława Wysockiego oraz Doroty Sierakowskiej. W XVIII w. należała do rodu Pstrokońskich.
Do 1954 roku istniała gmina Rossoszyca.
ZabytkiEdytuj
Nad dużym stawem stoi, otoczony okazałymi lipami, kościół św. Wawrzyńca. Pierwotny wzniesiony prawdopodobnie przed 1400 r. przez rycerza Marcina. Następny z 1770 r. ufundowany został przez Bogumiła Pstrokońskiego, chorążego piotrkowskiego, miejscowego dziedzica. Kościół ten 11 lat później spłonął. Obecnie stojący kościół został wzniesiony w 1783 r. staraniem Maksymy z Szembeków Pstrokońskiej, wdowy po Bogumile. Jest zbudowany z modrzewia, konstrukcji zrębowej, oszalowany, kryty w przeszłości gontem obecnie blachą. Ołtarz główny rokokowy z 2 poł. XVIII w., dwa boczne z pocz. XIX w., późnobarokowe. Ambona i organy klasycystyczne, z początku XIX w. Chrzcielnica drewniana z XVIII w. Monstrancja rokokowa z 1782 r. Plebania zbudowana w 1908 r. staraniem ks. Ignacego Pilicha.
Kościół w czasie II wojny światowej był czynny do 6 października 1941 r., kiedy to Niemcy aresztowali księdza Adama Fijałkowskiego i zesłali do Dachau, gdzie zginął 4 maja 1942 r. Niemcy zamienili świątynię na magazyn zboża.
Na cmentarzu zbiorowa mogiła żołnierzy z 10 Dywizji Piechoty armii "Łódź" i Kresowej Brygady Kawalerii poległych w dniach 3-5 września 1939 r. oraz grobowce Pstrokońskich, Cieleckich, Nenckich, Bartochowskich. W pobliskich lasach znajdują się obelisk i mogiły pensjonariuszy pobliskiego szpitala psychiatrycznego w Warcie zamordowanych przez Niemców w kwietniu 1940 r.[4]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisany jest obiekt:
- kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca, drewniany, 1783, nr rej.: 839 z 28.12.1967
PrzyrodaEdytuj
We wsi znajduje się ok. 300-letni dąb szypułkowy - pomnik przyrody, o obwodzie 540 cm. Drzewo rośnie przy ulicy Dębowej[6].
KulturaEdytuj
We wsi kręcono polski film wojenny Romans z intruzem z 1984 w reżyserii Waldemara Podgórskiego na podstawie powieści Wacława Bilińskiego pt. Koniec wakacji.
Na cmentarzu parafialnym pochowany został Zdzisław Tobiasz, polski aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i filmowy, reżyser teatralny - grał majora Wołczyka w serialu kryminalnym 07 zgłoś się.
Drogowy odcinek lotniskowyEdytuj
Na odcinku drogi Rossoszyca – Warta znajdował się drogowy odcinek lotniskowy.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1083 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Kazimierz Tomaszewski, Maria Gręda w:Zdzisław Jaroszewski, red. Zagłada psychicznie chorych w Polsce 1939 -1945.Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993, str. 128-134, ISBN 83-01-11174-7
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].
- ↑ Monumental trees - Dąb w Rossoszycy
BibliografiaEdytuj
- K. Kochanowska, Kościoły w Kałowie i Rossoszycy, [w:] "Spotkania z Zabytkami", nr 3/2005,
- A. Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000.