Wikipedia

Royal Rumble (2023)

Royal Rumble (2023) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 28 stycznia 2023 w Alamodome w San Antonio w stanie Teksas. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem serwisu strumieniowego Peacock w Stanach Zjednoczonych i WWE Network na całym świecie oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta szósta gala w chronologii cyklu Royal Rumble.

Royal Rumble (2023)
Motyw muzyczny

„Sold Out” – Hardy

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Credit One Bank
Cricket Wireless

Data

28 stycznia 2023

Widownia

51 338[1]

Hala

Alamodome

Miejsce

San Antonio, Teksas

Gale WWE Network – chronologicznie
NXT Deadline (2022) Royal Rumble (2023) NXT Vengeance Day (2023)
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2022) Royal Rumble (2023) Royal Rumble (2024)

Podczas gali odbyło się pięć walk. W walce wieczoru, Roman Reigns pokonał Kevina Owensa i zachował niekwestionowane mistrzostwo WWE Universal. Na dolnej karcie, Rhea Ripley z brandu Raw wygrała Royal Rumble match kobiet, stając się pierwszą kobietą, która wygrała walkę z numerem 1, a także ustanawiając rekord najdłuższego czasu spędzonego w Rumble z czasem 1:01:08, a Cody Rhodes z brandu Raw wygrał Royal Rumble match mężczyzn w walce otwierającej eliminując jako ostatniego uczestnika nr 1, Gunthera, który również ustanowił rekord najdłuższego czasu spędzonego w 30-osobowym Rumble mężczyzn z czasem 1:11:40 i drugim wrestlerem który miał nr 1 i zajął drugie miejsce. W innej ważnej walce, Bray Wyatt, w swoim pierwszym telewizyjnej walce od WrestleManii 37 w kwietniu 2021 roku, pokonał LA Knighta w Pitch Black matchu w promocji z Mountain Dew. Podczas gali powrócił color komentator, Pat McAfee, który dołączył do komentatorów Michaela Cole’a i Coreya Gravesa. Na gali powrócili także Cody Rhodes, Edge, Beth Phoenix, Chelsea Green, Nia Jax i Logan Paul, który po raz pierwszy wystąpił na Royal Rumble. Michelle McCool pojawiła się również w Royal Rumble matchu kobiet, podczas gdy WWE Hall of Famer i komentator NXT Booker T pojawili się w walce mężczyzn.

Produkcja i rywalizacje edytuj

Zobacz też: Wrestling.

Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Wyreżyserowane rywalizacje (storyline’y) były kreowane podczas cotygodniowych gal Raw i SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[2][3].

Tradycją gali Royal Rumble jest zorganizowanie dwóch Royal Rumble matchy, w którym zwycięzca otrzymał szansę na walkę o WWE Championship (brandu Raw) lub WWE Universal Championship (brandu SmackDown) na WrestleManii 39 – obecnie utrzymywane i bronione razem jako Undisputed WWE Universal Championship, a zwyciężczyni otrzymała szansę na walkę o WWE Raw Women’s Championship lub WWE SmackDown Women’s Championship także na WrestleManii 39[4][5].

Męski Royal Rumble match edytuj

2 grudnia 2022 roku na odcinku SmackDown w wywiadzie na zapleczu, Kofi Kingston ogłosił, że będzie uczestnikiem Royal Rumble matchu[6]. 6 stycznia na odcinku SmackDown, w trakcie walki Kingstona z Santosem Escobarem, Escobar ogłosił, że będzie członkiem Royal rumble matchu, na tym samym odcinku, Ricochet pokonał Top Dollę i zakwalifikował się do walki[7]. 9 stycznia na odcinku Raw, Austin Theory, Seth "Freakin" Rollins, Bobby Lashley ogłosili, że będą uczestnikami Royal Rumble matchu[8]. 13 stycznia na odcinku SmackDown, zostało potwierdzone, że Baron Corbin będzie uczestnikiem walki, a także Rey Mysterio i Gunther ogłosili, że będą uczestnikami Royal Rumble matchu[9]. W następnym tygodniu na odcinku Raw, do Royal rumble matchu zostali dodani Omos oraz Cody Rhodes, który po tygodniach materiału filmowego pokazującego drogę Rhodesa do wyzdrowienia z kontuzji mięśnia piersiowego, którego doznał przed Hell in a Cell w czerwcu 2022 roku[10][8], powróci po kontuzji[11]. 20 stycznia na odcinku SmackDown, uczestnictwo w Royal rumble matchu potwierdzili Braun Strowman i Karrion Kross[12], oraz WWE za pośrednictwem Twittera ogłosił, że w walce także będą Drew McIntyre i Sheamus[13]. 26 stycznia, Dominik Mysterio ogłosił, że będzie członkiem walki[14]. 27 stycznia na odcinku SmackDown, ostatnimi ogłoszonymi członkami walki byli Xavier Woods, The Miz i Brock Lesnar[15].

Żeński Royal Rumble match edytuj

6 stycznia na odcinku SmackDown w segmencie na zapleczu, Liv Morgan ogłosiła, że będzie uczestniczką Royal Rumble matchu[7]. 9 stycznia na odcinku Raw, Candice LeRae i Rhea Ripley ogłosiły, że będą uczestniczkami Royal Rumble matchu[8]. 13 stycznia na odcinku SmackDown, Raquel Rodriguez ogłosiła, że będzie uczestniczką Royal Rumble matchu[9]. 20 stycznia 2023 na odcinku SmackDown, uczestnictwo w Royal rumble matchu potwierdziły Raquel Rodriguez, Shayna Baszler i Zelina Vega[12]. Następnego dnia podczas talk-show SmackDown LowDown, uczestnictwo w Royal rumble matchu potwierdziła Emma[16]. 27 stycznia na odcinku SmackDown, ostatnimi ogłoszonymi członkiniami walki były Bayley, Dakota Kai, Iyo Sky, Lacey Evans i Xia Li[15].

Bray Wyatt vs. LA Knight edytuj

26 grudnia 2022 roku, kanał WWE na YouTube promował „Pitch Black” match, który odbędzie się na Royal Rumble w ramach wzajemnej promocji z Mountain Dew na powrót smaku „Pitch Black”[17]. 30 grudnia na odcinku SmackDown, po kilku miesiącach rzekomych ataków Braya Wyatta na LA Knighta, gdzie Wyatt twierdził, że to ktoś o imieniu Uncle Howdy, Knight wyzwał Wyatta na pojedynek na Royal Rumble, a Wyatt się zgodził. Następnie pojawił się Howdy i zaatakował Wyatta. Później potwierdzono, że będzie to Pitch Black match. Będzie to również pierwsza walka Wyatta transmitowana przez telewizję od czasu WrestleManii 37 w kwietniu 2021 roku[18]. Podczas występu w podcaście WWE After The Bell 4 stycznia 2023 roku Knight powiedział, że jedyną rzeczą, jaką wiedział o tej walce, było to, że zasadniczo będzie to Street Fight „trochę w ciemności”[19]. Podczas odcinka z 6 stycznia 2023 roku, komentator Michael Cole stwierdził, że walka zakończy się poprzez pinfall lub submission i wszystko będzie dozwolone, chociaż nic więcej nie było wiadomo o walce[20].

Roman Reigns vs. Kevin Owens edytuj

Podczas Survivor Series: WarGames, Kevin Owens dołączył do zespołu Drew McIntyre’a i The Brawling Brutes (Sheamus, Butch i Ridge Holland), aby zmierzyć się z The Bloodline (Roman Reigns, The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso), Solo Sikoa i Sami Zayn) w WarGames match z powodu wcześniejszych problemów Owensa z Reignsem[21]. Obaj wcześniej feudowali o Universal Championship, ale Owens zawsze przegrywał z powodu ingerencji członków The Bloodline, w tym ich menedżera Paula Heymana – ostatni pojedynek Owensa i Reignsa odbył się na Royal Rumble 2021[22]. The Bloodline zwyciężyło na Survivor Series dzięki Zaynowi – byłemu najlepszemu przyjacielowi Owensa – który zaatakował Owensa low blowem[21]. Pomimo przegranej, Owens nadal celował w The Bloodline przez kilka następnych tygodni[23][24][25][26], a on i John Cena pokonali Reignsa i Zayna 30 grudnia 2022 roku na odcinku SmackDown, gdzie Owens przypiął Zayna[18]. W następnym tygodniu na odcinku SmackDown, Owens wyzwał Reignsa na walkę o niekwestionowane mistrzostwo WWE Universal na Royal Rumble, a Reigns zaakceptował wyzwanie[7].

Bianca Belair vs. Alexa Bliss edytuj

12 grudnia na odcinku Raw, odbyła się walka o miano pretendentki do mistrzostwa kobiet Raw, gdzie Alexa Bliss pokonała Bayley, a po walce Bianca Belair chciała podać ręke Bliss, jednak ta chciała, aby się przytuliły, gdy to zrobiły, na TitanTronie pojawiło się logo Braya Wyatta i Alexa była w pozycji do wykonania Sister Abigail na Belair, jednak tego nie zrobiła[27]. W następnym tygodniu, Belair i Bliss udzieliły wywiadu na zapleczu, gdzie na końcu segmentu, Bliss wzieła wazon z kwiatami i uderzyła nim Belair w tył głowy[26]. 2 stycznia na odcinku Raw, Bliss została rozproszona przez zamaskowanych ludzi przypominających Uncle Howdy’ego, a logo Wyatta pojawiło się na titantronie, po czym Bliss zaatakowała sędziego, zmuszając go do dyskwalifikacji i pozwalając Belair obroniuć tytuł. Po walce Bliss zaatakowała Belair, wykonując dwa DDT na stalowe schody, przechodząc heel turn[10]. 16 stycznia na odcinku Raw, Belair wyzwała Bliss na rewanż na Royal Rumble i Bliss zaakceptowała wyzwanie[11].

Gala edytuj

Inny personel na ekranie
Rola: Osoba:
Komentatorzy angielskojęzyczni Michael Cole
Corey Graves
Pat McAfee
Komentatorzy hiszpańskojęzyczni Marcelo Rodriguez
Jerry Soto
Spikerzy Mike Rome (Raw/Męski Royal Rumble match)
Samantha Irvin (SmackDown/Zeński Royal Rumble match)
Sędziowie Danilo Anfibio
Jason Ayers
Shawn Bennett
Dan Engler
Daphne Lashaunn
Eddie Orengo
Chad Patton
Charles Robinson
Ryan Tran
Rod Zapata
Panel Pre-show Kayla Braxton
Kevin Patrick
Peter Rosenberg
Booker T
Jerry Lawler

Główne show edytuj

Wydarzenie rozpoczęło się od męskiego Royal Rumble matchu o walkę o mistrzostwo świata mężczyzn na WrestleManii 39. Gunther (nr 1) i Sheamus (nr 2) rozpoczęli walkę. Jako następny wszedł The Miz, a za nim Kofi Kingston i Johnny Gargano. Sheamus wykonał 10 Beats of the Bodhran i z pomocą Gargano wyeliminował The Miza. Szósty uczestnik, Xavier Woods, drażnił się z Kingstonem, ale zamiast tego zagrali dla publiczności. Karrion Kross wszedł z nr 7, a za nim Chad Gable i Drew McIntyre, którzy wyeliminowali Krossa. Santos Escobar wszedł z nr 10, a za nim Angelo Dawkins. Sheamus próbował wyeliminować Woodsa, który pozostał na ringu, ale Gunther go znokautował, aby wyeliminować Woodsa. Następnie Gunther wysłał Kingstona na krzesło biurowe przy ringu, aby go wyeliminować. Brock Lesnar miał nr 12 i wyeliminował Escobara, Dawkinsa i Gable’a, po czym skonfrontował się z Guntherem. Następny uczestnik, Bobby Lashley, wyeliminował Lesnara, który zaatakował Baron Corbin z nr 14 i zaatakował sędziego przed opuszczeniem ringu. Piętnasty uczestnik, Seth "Freakin" Rollins, wyeliminował Corbina, zanim następny uczestnik, Otis, zdominował wszystkich pozostałych. Rey Mysterio miał wejść pod numerem 17, ale nie wyszedł z powodu przypuszczalnego ataku jego syna, Dominika Mysterio, który wszedł jako następny z maską Reya. Gdy to się stało, Sheamus wyeliminował Otisa. Elias wszedł z nr 19 i uderzył gitarą w plecy Gunthera, ale został wyeliminowany przez McIntyre’a i Sheamusa, zanim Finn Bálor wszedł z 20. Bálor i Dominik wyeliminowali Gargano zanim komentator NXT i WWE Hall of Famer Booker T wszedł z nr 21 jako niezapowiedziany uczestnik. Szybko został wyeliminowany przez Gunthera. Damian Priest wszedł jako następny, a on, Bálor i Dominik zaczęli dominować w ringu, w tym eliminując Monteza Forda, aż do wejścia Edge’a, w swoim pierwszym występie od przegranej z Bálorem na 2022 Extreme Rules, wszedł jako nr 24. Wyeliminował Bálora i Priesta i próbował wyeliminować Dominika, ale Bálor i Priest pomogli Dominikowi wyeliminować Edge’a z zewnątrz. Następnie Edge pobił się z Bálorem, Dominikiem i Priestem na wejściu. Gdy Austin Theory wszedł jako następny, Rhea Ripley znokautował Edge’a, dopóki żona Edge’a, Beth Phoenix, nie wykonała Spear na Ripley. Omos wszedł jako 26 i zdominował przeciwników, zanim został wyeliminowany przez kolejnego uczestnika, Brauna Strowmana. Ricochet wszedł z #28. McIntyre i Sheamus próbowali wyeliminować Strowmana, ale Gunther uniemożliwił to. Gdy McIntyre uratował Sheamusa przed eliminacją, Gunther przerzucił McIntyre’a przez górną linę, eliminując go i Sheamusa. Logan Paul, w swoim pierwszym występie od czasu Crown Jewel w listopadzie 2022 roku, wszedł jako następny, ale szybko został pokonany liczebnie przez innych przeciwników. Cody Rhodes pojawił się w reklamie i wszedł jako ostatni. Rhodes wykonał Cross Rhodes na Dominiku, zanim wyeliminował go z walki. Gunther wykonał Last Symphony na Strowmanie. Ricochet i Paul skoczyli z górnej liny i zderzyli się ze sobą w powietrzu. Rhodes wyeliminował Strowmana i Theory’ego, po czym Gunther pobił rekord Reya Mysterio w najdłuższym czasie spędzonym w tradycyjnym Royal Rumble matchu. Ostatnia czwórka to Rhodes, Gunther, Rollins i Paul. Po tym, jak Paul wyeliminował Rollinsa, Rhodes wykonał Cross Rhodes na Paulu i wyeliminował go. W końcowych chwilach walki, po długiej walce pomiędzy Guntherem i Rhodesem, Rhodes wykonał Cross Rhodes na Guntherze i wyrzucił go z ringu, aby wygrać Royal Rumble match i zdobyć walkę o mistrzostwo świata na WrestleManii 39. Rhodes został piątą osobą, który wygrał walkę z nr 30. Ponadto Gunther ustanowił nowy rekord najdłuższego czasu spędzonego w męskim Royal Rumble matchu i drugim uczestnikiem który miał nr 1 po Stone Cold Steve Austinie w 1999 roku, który zajął drugie miejsce[1].

W drugiej walce, LA Knight zmierzył się z Brayem Wyattem w Mountain Dew Pitch Black matchu. To była walka, w którym wszystko było dozwolone, w świetle ultrafioletowym. Blacklight oświetlił ciało i farbę na twarzy Wyatta, która nadała Wyattowi wygląd podobny do demona, w tym czerwone oczy. Podczas walki Knight zeskoczył z barykady i wykonał splash na Wyatta na stół komentatorski. Wyatt następnie rzucił skrzynkę z narzędziami na ring, jednak Knight zaatakował Wyatta. W końcówce Knight zaatakował Wyatta kijem kendo z górnego narożnika, a następnie ponownie próbował zaatakować Wyatta, jednak Wyatt wykonał Sister Abigail na Knightcie, aby wygrać walkę. Po walce Wyatt założył demoniczną maskę i szydził z Knighta. Knight uciekł i zaatakował Wyatta kijem do kendo, który podszedł do Knighta na trybunach. Wyatt wykonał Mandible Claw na Knightcie na szczycie podniesionej platformy - przypomina to dawny gimmick Wyatta czyli Fienda. Następnie pojawił się Uncle Howdy i wykonał elbow drop z podniesionej platformy na Knighta, co wywołało pirotechniczną eksplozję[1].

W trzeciej walce, Bianca Belair broniła mistrzostwo kobiet Raw przeciwko Alexie Bliss. W końcówce Bliss próbowała wykonać Sister Abigail, ale Belair zablokowała i wykonała Kiss of Death na Bliss, aby zachować tytuł. Po walce wyemitowano wideo z fragmentami upiornej Bliss, a Uncle Howdy powiedział Bliss, czy to ona rządzi[1].

 
 
Cody Rhodes i Rhea Ripley, zwycięzcy odpowiednio męskiego i żeńskiego Royal Rumble matchu.

Przedostatnią walką był Royal Rumble match kobiet o walkę o mistrzostwo kobiet na WrestleManii 39. Rhea Ripley (nr 1) i Liv Morgan (nr 2) rozpoczęły walkę. Emma w swoim pierwszym Royal Rumble matchu, weszła z #4 i zaczął celować w Ripley. Dana Brooke (#3), Emma i Morgan próbowały wyeliminować Ripley, jednak Ripley z nimi walczyła. Członkini Hit Row B-Fab weszła z nr 7 i została szybko wyeliminowana przez Ripley. mistrzyni kobiet NXT Roxanne Perez była niezapowiedzianą uczestniczką z nr 8 i zdominowała pozostałe rywalki. Koleżanki z drużyny Bayley Damage CTRL, Dakota Kai (#8) i Iyo Sky (#9), weszły do walki i wszystkie trzy członkinie Damage CTRL połączyły siły, aby wyeliminować Brooke. Bayley wyeliminowała Emmę, a następnie Damage CTRL wyeliminowały Perez. Powracająca Natalya weszła z nr 11, a po krótkiej współpracy ze swoją byłą partnerką tag teamową, Shayną Baszler (#5), Natalya zwróciła się przeciwko Baszler i oboje zaczęły się atakować. Gdy Natalya i Baszler próbowały się wyeliminować, Bayley, Kai i Sky ostatecznie wyeliminowały ich obie. Członkini NXT Zoey Stark weszła z nr 13. Sky zepchnęła Candince LeRae z narożnika, aby ją wyeliminować. Becky Lynch weszła z #15 i zaczęła celować w Damage CTRL, jednak Bayley wyrzuciła Lynch przez drugą linę, a Kai i Sky walczyły z Lynch przy ringu, ostatecznie wysyłając ją przez stół komentatorski. Tegan Nox wszedła z nr 16 i zdominowała Damage CTRL, które wróciły do ringu, ponieważ nie zostały wyeliminowane po wcześniejszej walce z Lynch. Asuka weszła z #17 i zaczęła celować w Bayley. Asuka następnie wyeliminowała Nox. Tamina weszła na #19 i miała konfrontację z Piper Niven, która weszła z #18 (wcześniej znana jako Doudrop i wracająca do ringnamemu, którego używała w NXT UK). Jednak po tym, jak Tamina znokautowała Niven, Bayley, Kai i Sky zdominowały Taminę, Lynch wróciła do walki i zaatakowała Bayley, Kai i Sky. Powracająca Chelsea Green weszła z nr 20 tylko po to, by Ripley wyeliminowała ją w pięć sekund, ustanawiając rekord najkrótszego czasu spędzonego w kobiecym Royal Rumble. Po tym, jak Lynch wyeliminowała Kai i Sky, Bayley wyeliminowała Lynch, jednak Bayley została wyeliminowana przez Morgan. Doszło do drugiej bójki między Lynch i Damage CTRL, która przeniosła się w tłum. Zelina Vega weszła z nr 21, rozpoczynając cosplay w promocji krzyżowej z Street Fighter i walczyła z Xią Li (nr 14) na krawędzi ringu, ostatecznie eliminując Li. Raquel Rodriguez wszedła z #22 i zdominowała inne konkurentki. Lacey Evans weszła z numerem 24, a następnie Michelle McCool weszła z numerem 25, która siedziała w pierwszym rzędzie. Po tym, jak McCool wyeliminowała Taminę, Indi Hartwell z NXT niezapowiedzianie się pojawiła z numerem 26. Sonya Deville weszła z nr 27, po czym Deville wyeliminowała Stark. Evans udusiła Vegę Cobra Clutchem przed jej wyeliminowaniem. Shotzi, która w grudniu wyleczyła kontuzję ręki, weszła z nr 28. Gdy Hartwell zdecydowała się wykonać springboard, Deville ją wyeliminowała. Nikki Cross weszła jako następna i zdominowała wszystkich, zanim Nia Jax, w swoim pierwszym występie w WWE od jej zwolnienia we wrześniu 2021 roku, weszła jako ostatnia. Ripley wykonała Riptide na Jax, po czym wszystkie pozostałe zawodniczki wyeliminowały ją z pojedynku. Rodriguez wyeliminowała Evans, zanim Asuka wyeliminowała Deville’a. Ripley wyeliminowała McCool, a Yim wykonała Eat Defeat na Shotzi, aby ją wyeliminować, po czym Ripley rzuciła Yim na Shotzi, aby ją wyeliminować. Po bójce pomiędzy Rodriguez i Niven, Rodriguez wyeliminowała Niven. Gdy Rodriguez próbowała wykonać Texana Bomb na Ripley, Ripley wyrzuciła ją przez górną linę i wyeliminowała. Ostatnia czwórka to Ripley, Morgan, Cross i Asuka. Asuka szybko wyeliminowała Cross, aw końcowych chwilach Asuka spluneła Morgan mgłą, co dało Ripley szansę na wyeliminowanie Asuki. Następnie Ripley przewróciła Morgan na podłogę, aby wygrać walkę i zdobyć walkę o mistrzostwo kobiet na WrestleManii 39. To zwycięstwo uczyniło Ripley pierwszą kobietą, która wygrała Royal Rumble match kobiet z pozycji numer jeden (i czwartą osobą ogólnie która tego dokonała) i ona spędziła najdłuższy czas w pojedynku kobiet z czasem 1:01:08, pobijając poprzedni rekord Bianci Belair wynoszący 57 minut i 10 sekund[1].

Po Rumble kobiet piosenkarz muzyki country Hardy zaśpiewał swoją piosenkę Sold Out.

Walka wieczoru edytuj

W walce wieczoru, Roman Reigns bronił niekwestionowane mistrzostwo WWE Universal przeciwko Kevinowi Owensowi. Podczas walki Owens wykonał Frog Splash na Reignsie dla nearfallu. Reigns wykonał powerbomb na Owensie, aby był nearfall. Reigns wykonał Superman Punch na Owensie, aby był bliski przypięcia. Gdy Reigns próbował wykonać Spear na Owensie, Owens wysłał Reignsa na słupek ringowy, a Owens wykonał Senton na Reignsie, by był bliski przypięcia. Reigns wykonał Spear na Owensie, aby był bliski przypięcia. Gdy Reigns próbował wykonać kolejny Spear, Owens skontrował próbą Stunnera, jednak Reigns skontrował i wepchnął Owensa w sędziego, obezwładniając go. Następnie Owens wykonał pop-up powerbomb na Reignsie, jednak sędzia nie był w stanie policzyć przypięcia. Następnie Reigns zadał Owensowi low blow, a następnie poinstruował Zayna, aby dał mu krzesło. Gdy Reigns był chwilowo rozproszony przez Zayna, który zawahał się, czy podać Reignsowi krzesło, Owens wykonał Stunner na Reignsie na nearfall. Gdy Owens próbował wykonąc kolejny raz pop-up powerbomb, Reigns przechwycił Owensa Superman Punchem i drugiem Spearem na nearfall. Przy ringu Zayn rozproszył uwagę Owensa, błagając go, by się nie kładł. Następnie Reigns wykorzystał tę przewagę i wykonał Spear na Owensie przez barykadę. Następnie Reigns dwukrotnie uderzył głową Owensa w stalowe schody. W końcówce Owens spoliczkował Reignsa, który odpowiedział trzecim Spearem na Owensa, aby zachować tytuł.

Po walce wyszła reszta The Bloodline (The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) oraz Solo Sikoa). Gdy Jey Uso próbował ozdobić Zayna plemienną girlandą, Reigns interweniował, a Bloodline następnie zaatakowało Owensa, a Usos i Sikoa wyrządzili szkody, podczas gdy Zayn patrzył. Heyman podał dwie pary kajdanek Reignsowi i The Usos przykuli kajdankami obie ręce Owensa do lin. Po tym, jak The Usos zaciekle zaatakowali Owensa superkickami, Reigns próbował uderzyć upadłego Owensa krzesłem, jednak Zayn interweniował i powiedział Reignsowi, że Owens ma dość i taki dziki atak był poniżej kogoś o statusie Reignsa. Następnie Reigns przekazał krzesło Zaynowi, instruując go, by uderzył Owensa, aby udowodnić swoją lojalność wobec Bloodline. Zayn zawahał się, a wtedy Reigns zaczął krytykować Zayna, wskazując, jak wiele Reigns i The Bloodline zrobili dla Zayna w rozwoju jego kariery. Następnie skonfliktowany Zayn zaatakował Reignsa krzesłem, co skłoniło całe Bloodline (z wyjątkiem Jeya, który polubił Zayna i był emocjonalnie skonfliktowany tym, czego właśnie był świadkiem) do znokautowania Zayna. Jey opuścił ring, a Zayn został usunięty z Bloodline, przy okazji Zayn przeszedł face turn. Reigns, Jimmy, Sikoa i Heyman szli korytarzem wejściowym, podczas gdy Owens i Zayn leżeli na ringu, gdy gala dobiegła końca[1].

Wyniki walk edytuj

Nr Wyniki Stypulacje Czas[1]
1 Cody Rhodes wygrał elimninując jako ostatniego Gunthera 30-osobowy męski Royal Rumble match o miano pretendenta do Undisputed WWE Universal Championship na WrestleManii 39[4] 1:11:40[a]
2 Bray Wyatt pokonał LA Knighta poprzez pinfall Mountain Dew Pitch Black match[28] 5:05
3 Bianca Belair (c) pokonała Alexę Bliss poprzez pinfall Singles match o WWE Raw Women’s Championship[29] 7:35
4 Rhea Ripley wygrała eliminując jako ostatnią Liv Morgan 30-osobowy żeński Royal Rumble match o miano pretendentki do kobiecego tytułu na WrestleManii 39[5] 1:01:08[b]
5 Roman Reigns (c) (z Paulem Heymanem i Sami Zaynem) pokonał Kevina Owensa poprzez pinfall Singles match o Undisputed WWE Universal Championship[30] 19:15
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
  1. ↑ WWE podaje, że Royal Rumble match mężczyzn trwał 1:11:40, chociaż Pro Wrestling Dot Net podaje, że walka trwała 1:11:42[4][1].
  2. ↑ WWE podaje, że Royal Rumble match kobiet trwał 1:01:08, chociaż Pro Wrestling Dot Net podaje, że walka trwała 1:01:03[5][1].

Wejścia i eliminacje w męskim Royal Rumble matchu edytuj

    – członek brandu Raw
    – członek brandu SmackDown
    – członek brandu NXT
    – wolny agent
    – zwycięzca
(HOF) – WWE Hall of Famer (w momencie walki)
Nr wejściowy Wrestler Brand Nr eliminacji Wyeliminowany przez Czas[a] Eliminacje
1 Gunther SmackDown 29 Cody’ego Rhodesa 1:11:40[b] 5
2 Sheamus SmackDown 21 Gunthera 52:33 3
3 The Miz Raw 1 Sheamusa 04:23 0
4 Kofi Kingston SmackDown 4 Gunthera 14:51 0
5 Johnny Gargano Raw 14 Dominika Mysterio i Finna Bálora 29:57 0
6 Xavier Woods SmackDown 3 Gunthera 10:29 0
7 Karrion Kross SmackDown 2 Drew McIntyre’a 04:11 0
8 Chad Gable Raw 7 Brocka Lesnara 08:42 0
9 Drew McIntyre SmackDown 22 Gunthera 39:10 3
10 Santos Escobar SmackDown 5 Brocka Lesnara 04:56 0
11 Angelo Dawkins Raw 6 Brocka Lesnara 02:28 0
12 Brock Lesnar Wolny agent 8 Bobby’ego Lashleya 02:28 3
13 Bobby Lashley Raw 11 Setha "Freakin" Rollinsa 07:14 1
14 Baron Corbin Raw 9 Setha "Freakin" Rollinsa 00:07 0
15 Seth "Freakin" Rollins Raw 27 Logana Paula 37:18 2
16 Otis Raw 12 Drew McIntyre’a i Sheamusa 03:08 0
17 Rey Mysterio SmackDown 10 Nie był zdolny do walki[c] 00:00 0
18 Dominik Mysterio Raw 23 Cody’ego Rhodesa 25:44 1
19 Elias Raw 13 Drew McIntyre’a i Sheamusa 00:39 0
20 Finn Bálor Raw 18 Edge’a 07:45 2
21 Booker T NXT (HOF) 15 Gunthera 00:42 0
22 Damian Priest Raw 17 Edge’a 04:03 1
23 Montez Ford Raw 16 Damiana Priesta 00:44 0
24 Edge Raw (HOF) 19 Finna Bálora[d] 01:04 2
25 Austin Theory Raw 26 Cody’ego Rhodesa 15:39 1
26 Omos Raw 20 Brauna Strowmana 02:26 0
27 Braun Strowman SmackDown 24 Cody’ego Rhodesa 11:12 1
28 Ricochet SmackDown 25 Austina Theory’ego 09:14 0
29 Logan Paul Wolny agent 28 Cody’ego Rhodesa 10:57 1
30 Cody Rhodes Raw — Zwycięzca 15:08 5
  1. ↑ WWE podaje, że Royal Rumble match mężczyzn trwał 1:11:40, chociaż Pro Wrestling Dot Net podaje, że walka trwała 1:11:42[4][1].
  2. ↑ Gunther ustanowił nowy rekord najdłuższego czasu spędzonego w 30-osobowym Royal Rumble matchu, na 1:11:40; rekord należał wcześniej do Reya Mysterio, który spędził 1:02:15 w Royal Rumble 2006[31].
  3. ↑ Rey Mysterio został autentycznie kontuzjowany podczas walki na SmackDown dzień wcześniej[32]. W storylinenie, Mysterio został prawdopodobnie zaatakowany wyłącznie przez jego syna, Dominika Mysterio lub przez całe The Judgment Day.
  4. ↑ Finn Bálor był już wyeliminowany, kiedy on wyeliminował Edge’a.

Wejścia i eliminacje w żeńskim Royal Rumble matchu edytuj

    – członkini brandu Raw
    – członkini brandu SmackDown
    – członkini brandu NXT
    – wolna agentka
    – zwyciężczyni
Nr wejściowy Wrestlerka Brand Nr eliminacji Wyeliminowana przez Czas[a] Eliminacje
1 Rhea Ripley Raw — Zwyciężczyni 1:01:08[b] 7
2 Liv Morgan SmackDown 29 Rheę Ripley 1:01:07 3
3 Dana Brooke Raw 2 Damage CTRL[c] 11:43 0
4 Emma SmackDown 3 Dakotę Kai 10:12 0
5 Shayna Baszler SmackDown 6 Damage CTRL[c] 13:28 0
6 Bayley Raw 13 Liv Morgan 27:09 5
7 B-Fab SmackDown 1 Rheę Ripley 00:36 0
8 Roxanne Perez NXT 4 Damage CTRL[c] 04:34 0
9 Dakota Kai Raw 10 Becky Lynch 22:20 5
10 Iyo Sky Raw 11 Becky Lynch 20:49 5
11 Natalya SmackDown 5 Damage CTRL[c] 03:08 0
12 Candice LeRae Raw 7 Iyo Sky 05:11 0
13 Zoey Stark NXT 16 Sonyę Deville 26:34 0
14 Xia Li SmackDown 14 Zelinę Vegę 15:30 0
15 Becky Lynch Raw 12 Bayley 10:45 2
16 Tegan Nox SmackDown 8 Asukę 03:41 0
17 Asuka Raw 28 Rheę Ripley 33:15 3
18 Piper Niven Raw 25 Raquel Rodriguez 28:05 2
19 Tamina Raw 15 Michelle McCool 11:58 0
20 Chelsea Green Wolna agentka 9 Rheę Ripley 00:05 0
21 Zelina Vega SmackDown 17 Lacey Evans 11:30 1
22 Raquel Rodriguez SmackDown 26 Rheę Ripley 20:40 3
23 Mia Yim Raw 24 Piper Niven 17:44 2
24 Lacey Evans SmackDown 20 Raquel Rodriguez 14:05 2
25 Michelle McCool Wolna agentka 22 Rheę Ripley 13:53 2
26 Indi Hartwell NXT 18 Sonyę Deville 04:51 0
27 Sonya Deville SmackDown 21 Asukę 10:17 3
28 Shotzi SmackDown 23 Mię Yim 08:39 1
29 Nikki Cross Raw 27 Liv Morgan 09:16 1
30 Nia Jax Wolna agentka 19 11 kobiet[d] 01:57 0
  1. ↑ WWE podaje, że Royal Rumble match kobiet trwał 1:01:08, chociaż Pro Wrestling Dot Net podaje, że walka trwała 1:01:03[5][1].
  2. ↑ Rhea Ripley ustanowiła nowy rekord najdłuższego czasu spędzonego w Royal Rumble matchu kobiet, na 1:01:08, wyprzedzając Biancę Belair, która spędziła 56:52 w Royal Rumble 2021. Podczas gdy Ripley i Liv Morgan rozpoczęły walkę jako pierwsze zawodniczki i zakończyły jako ostatnie dwie, WWE oficjalnie uważa, że ​​​​sint Ripley trwał o sekundę dłużej niż Morgan[5].
  3. ↑ a b c d Bayley, Dakota Kai i Iyo Sky tworzą grupę znaną jako Damage CTRL i ta trójka wspólnie zaliczyła eliminację.
  4. ↑ 11 kobiet połączyło siły, aby wyeliminować Nię Jax - Asuka, Lacey Evans, Liv Morgan, Mia Yim, Michelle McCool, Nikki Cross, Piper Niven, Raquel Rodriguez, Rhea Ripley, Shotzi i Sonya Deville.

Wydarzenia po gali edytuj

Raw edytuj

Cody Rhodes, zwycięzca męskiego Royal Rumble matchu, otworzył kolejny odcinek Raw, ogłaszając oficjalnie, że zmierzy się z Romanem Reignsem o niekwestionowane mistrzostwo WWE Universal na WrestleManii 39. Następnie przerwał mu The Judgement Day (Damian Priest, Dominik Mysterio i Finn Bálor). Po tym, jak wyśmiewali zwycięstwo Rhodesa w Rumble, pojawił się Edge i zaatakował The Judgement Day. Walka pomiędzy Bálorem a Rhodesem została później zaplanowana na walkę wieczoru tego odcinka. Podczas walki The Judgement Day próbowali pomóc Bálorowi wygrać, ale Edge wyrównał szanse, tylko po to, by zostać zaatakowanym przez Rheę Ripley. Jednak Beth Phoenix zaatakowała Ripley, pozwalając Rhodesowi wygrać walkę[33]. 6 lutego na odcinku Raw, Edge i Phoenix wyzwali Bálora i Ripley na Mixed Tag Team match na Elimination Chamber, na co Bálor się zgodził[34].

Również na Raw, zwyciężczyni Royal Rumble matchu kobiet, Rhea Ripley, ogłosiła, że ​​​​zmierzy się z Charlotte Flair o mistrzostwo kobiet SmackDown na WrestleManii 39. To z kolei pozostawiło mistrzynię kobiet Raw Biancę Belair bez przeciwniczki na WrestleManii. W związku z tym WWE official Adam Pearce ogłosił, że na Elimination Chamber match odbędzie się Elimination Chamber z wrestlerkami zarówno z Raw, jak i SmackDown, a zwycięzca zdobędzie walkę o mistrzostwo kobiet Raw na WrestleManii 39. Pierwsze kwalifikacje zostały potwierdzone jako cztery ostatnie wyeliminowane zawodniczki kobiecego Royal Rumble matchu: Asuka i Nikki Cross z Raw oraz Liv Morgan i Raquel Rodriguez ze SmackDown[33]. Piąte i szóste miejsce zostały rozstrzygnięte w dwóch Fatal 4-Way matchach. Pierwszy miał miejsce 3 lutego na odcinku SmackDown, gdzie Natalya pokonała Shaynę Baszler, Shotzi i Zelinę Vegę[35], podczas gdy drugi miał miejsce 6 lutego na odcinku Raw, gdzie powracająca Carmella pokonała Candice LeRae, "Michin" Mię Yim i Piper Niven[34].

Bayley mówiła o wyeliminowaniu Becky Lynch w kobiecym Royal Rumble matchu, tylko po to, by Lynch jej przerwała. Po tym, jak obie rozmawiały o swojej historii, Lynch wyzwała Bayley na Steel Cage match na następny tydzień, ale Bayley odmówiła. Jednak kiedy Lynch przyprowadziła Dakotę Kai, której kostka była owinięta wokół krzesła, na arenę i zagroziła, że nadepnie na krzesło, Bayley przyjęła wyzwanie[33]. Podczas walki Bayley miała wygrać po interwencji Damage CTRL (Kai i Iyo Sky), ale powracająca Lita znokautowała Kai i Sky i pomogła Lynch pokonać Bayley[34]. Na odcinku z 13 lutego, Lynch i Bayley oświadczyły, że oboje chcą wziąć udział w Elimination Chamber matchu kobiet, ale Bianca Belair przerwała im, mówiąc, że jeśli chcą wziąć udział w walce, powinny najpierw przejść przez nią. WWE Official, Adam Pearce, zaplanował następnie Triple Threat match na tę noc, w którym jeśli Bayley lub Lynch wygrają, zostaną dodani do walki, ale jeśli wygra Belair, żadna z nich nie zostanie dodana; zwyciężyła Belair[36].

Także na Raw ogłoszono, że Austin Theory będzie bronił mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w Elimination Chamber matchu, co oznacza pierwszą walkę o ten tytuł w takiej stypulacji. Walki kwalifikacyjne rozpoczęły się tej nocy na Raw, a Seth "Freakin" Rollins, Johnny Gargano i Bronson Reed zdobyli swoje miejsca w walce, pokonując odpowiednio Chada Gable’a, Barona Corbina i Dolpha Zigglera[33]. Ostatnie dwie walki kwalifikacyjne odbyły się w odcinku następnego tygodnia, w którym Damian Priest i Montez Ford zdobyli swoje miejsca, pokonując odpowiednio Angelo Dawkinsa i Eliasa[34].

6 lutego na odcinku Raw, Lesnar pojawił się z kontraktem na walkę i wyzwał Lashleya na kolejną walkę na Elimination Chamber. Lashley wyszedł i powiedział, że udzieli mu odpowiedzi później, po przejrzeniu umowy. Następnie Lesnar zaatakował Lashleya dwoma F-5[34]. Podpisanie kontraktu na walkę miało miejsce w następnym tygodniu, a po tym, jak Lashley zaatakował Lesnara, podpisał kontrakt, aby walka była oficjalna[36].

SmackDown edytuj

W następnym odcinku SmackDown, Roman Reigns odniósł się do sytuacji, zanim został zaatakowany od tyłu przez Samiego Zayna, który powiedział, że początkowo nie chciał niczego od Reignsa, ale teraz chciał niekwestionowane mistrzostwo WWE Universal. Jimmy i Sikoa następnie zaatakowali Zayna (Jey był nieobecny w odcinku), a Reigns przyjął jego wyzwanie, stwierdzając, że skoro Zayn skrzywdził swoją rodzinę, skrzywdzi Zayna przed własną rodziną w Montrealu na Elimination Chamber[35]. W tym samym odcinku Braun Strowman i Ricochet pokonali Imperium (Ludwig Kaiser i Giovanni Vinci) w finale turnieju, zdobywając tym samym walkę o mistrzostwo Tag Team SmackDown przeciwko The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso)[35]. W walce bracia Usos pokonali Strowmana i Ricocheta broniąc mistrzostwo Tag Team SmackDown[37].

Również na SmackDown, Charlotte Flair pokonała Sonyę Deville broniąc mistrzostwo kobiet SmackDown[35].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Roman Reigns vs. Kevin Owens for the Undisputed WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Alexa Bliss for the Raw Women’s Championship, Bray Wyatt vs. LA Knight in a Pitch Black match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-28].
  2. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  3. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  4. ↑ a b c d Gregory Miller: Cody Rhodes won the 2023 Men’s Royal Rumble Match to earn a World Title opportunity at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-01-28].
  5. ↑ a b c d e Gregory Miller: Rhea Ripley won the Women’s Royal Rumble Match to earn a Women’s Championship Match at WrestleMania. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-01-28].
  6. ↑ Jason Powell: 12/2 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Santos Escobar vs. Ricochet in the Smackdown World Cup tournament final for a shot at the Intercontinental Title, Sheamus vs. Sami Zayn, the fallout from WWE Survivor Series WarGames. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-02].
  7. ↑ a b c Jake Barnett: 1/6 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Jimmy Uso and Jey Uso vs. Drew McIntyre and Sheamus for the Undisputed WWE Tag Team Titles, Ricochet vs. Top Dolla in a men’s Royal Rumble match qualifier, new Smackdown Women’s Champion Charlotte Flair appears. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-06].
  8. ↑ a b c Jason Powell: 1/9 WWE Raw results: Powell’s live review of The Street Profits vs. The OC vs. Alpha Academy vs. Cedric Alexander and Shelton Benjamin vs. Judgment Day in Tag Team Turmoil for a shot at the Undisputed WWE Tag Titles, Solo Sikoa vs. Dolph Ziggler, Rhea Ripley vs. Candice LeRae, Bayley vs. Michin, Kevin Owens vs. Baron Corbin. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-09].
  9. ↑ a b Jason Powell: 1/13 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Gunther vs. Braun Strowman for the Intercontinental Championship, Kevin Owens vs. Sami Zayn. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-13].
  10. ↑ a b Jason Powell: 1/2 WWE Raw results: Powell’s live review of the first Raw of 2023 featuring Austin Theory vs. Seth Rollins for the U.S. Championship, Bianca Belair vs. Alexa Bliss for the Raw Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-02].
  11. ↑ a b Jason Powell: 1/16 WWE Raw results: Powell’s live review of Bobby Lashley vs. Seth Rollins vs. The Miz vs. Dolph Ziggler vs. Baron Corbin vs. Finn Balor in an elimination match for a shot at the U.S. Title, Damian Priest and Dominik Mysterio vs. Otis and Chad Gable, Solo Sikoa vs. Mustafa Ali, Royal Rumble developments. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-16].
  12. ↑ a b Jake Barnett: 1/20 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of the Roman Reigns vs. Kevin Owens contract signing for the Royal Rumble, Drew McIntyre and Sheamus vs. The Viking Raiders, and Ridge Holland and Butch vs. Ludwig Kaiser and Giovanni Vinci in first-round tournament matches for a shot at the Smackdown Tag Team Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-20].
  13. ↑ BREAKING NEWS: @WWESheamus and @DMcIntyreWWE have officially declared for the #RoyalRumble Match!
  14. ↑ Rhea Ripley trains Dominik Mysterio in Royal Rumble sparring session
  15. ↑ a b Jason Powell: 1/27 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of the Royal Rumble go-home show, Kevin Owens vs. Solo Sikoa, Rey Mysterio vs. Karrion Kross, plus Drew McIntyre and Sheamus vs. Hit Row, and Ludwig Kaiser and Giovanni Vinci vs. Joaquin Wilde and Cruz Del Toro in tournament matches for a shot at the Smackdown Tag Team Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-27].
  16. ↑ Nick Wilkinson: Emma Confirmed As Royal Rumble Entrant. Diva Dirt. [dostęp 2023-01-23].
  17. ↑ Colin Tessier: WWE's Official YouTube Channel Advertising 'Pitch Black Match' For Royal Rumble 2023. [w:] Fightful [on-line]. [dostęp 2022-12-26].
  18. ↑ a b Jason Powell: 12/30 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of John Cena and Kevin Owens vs. Roman Reigns and Sami Zayn, Ronda Rousey vs. Raquel Rodriguez for the Smackdown Women’s Championship, Sheamus vs. Solo Sikoa. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-30].
  19. ↑ Jeremy Lambert: LA Knight: Every Indication I've Been Given Is Pitch Black Match Is A Street Fight Kind Of In The Dark. Fightful. [dostęp 2023-01-13].
  20. ↑ Alistair McGeorge: WWE teases rules for Mountain Dew Pitch Black Match at Royal Rumble 2023. Metro. [dostęp 2023-01-07].
  21. ↑ a b Jason Powell: WWE Survivor Series WarGames results: Powell’s review of The Bloodline vs. Drew McIntyre, Kevin Owens, and The Brawling Brutes in a WarGames match, Bianca Belair, Becky Lynch, Asuka, Alexa Bliss, and Mia Yim vs. Rhea Ripley, Nikki Cross, and Damage CTRL in a WarGames match, Seth Rollins vs. Bobby Lashley vs. Austin Theory for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-11-26].
  22. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Drew McIntyre vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Kevin Owens in a Last Man Standing match for the WWE Universal Championship, Sasha Banks vs. Carmella for the Smackdown Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-01-31].
  23. ↑ Jason Powell: 11/28 WWE Raw results: Powell’s live review of the WWE Survivor Series WarGames fallout edition with Becky Lynch’s show-opening appearance, Dexter Lumis vs. The Miz, Rhea Ripley vs. Mia Yim, a commercial-free first hour. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-11-28].
  24. ↑ Jason Powell: 12/5 WWE Raw results: Powell’s live review of Jimmy Uso and Jey Uso vs. Matt Riddle and Kevin Owens for the Undisputed WWE Tag Team Titles, Becky Lynch vs. Nikki Cross vs. Alexa Bliss in a Triple Threat qualifier, Asuka vs. Bayley vs. Rhea Ripley in a Triple Threat qualifier, JBL hosts a poker tournament. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-05].
  25. ↑ Jake Barnett: 12/16 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Roman Reigns appearing, Gunther vs. Ricochet for the Intercontinental Title, Iyo Sky and Dakota Kai vs. Liv Morgan and Tegan Nox for the WWE Women’s Tag Titles, Hit Row vs. The Viking Raiders vs. LDF in a Triple Threat tag match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-16].
  26. ↑ a b Jason Powell: 12/19 WWE Raw results: Powell’s live review of the final live Raw of 2022 featuring Dexter Lumis vs. The Miz in a ladder match for two bags of cash, Becky Lynch vs. Bayley, “The Street Profits” Montez Ford and Angelo Dawkins vs. Finn Balor and Damian Priest. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-19].
  27. ↑ Jason Powell: 12/12 WWE Raw results: Powell’s live review of Bobby Lashley vs. Seth Rollins for a shot at the U.S. Championship, Alexa Bliss vs. Bayley for a shot at the Raw Women’s Championship, Candice LeRae vs. Iyo Sky. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-12-12].
  28. ↑ Gregory Miller: Bray Wyatt def. LA Knight in Mountain Dew Pitch Black Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-01-28].
  29. ↑ Gregory Miller: Bianca Belair def. Alexa Bliss to retain the Raw Women’s Championship. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-01-28].
  30. ↑ Gregory Miller: Roman Reigns def. Kevin Owens to retain Undisputed WWE Universal Championship; Sami Zayn was beaten by The Bloodline after hitting Reigns with a steel chair. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2023-01-28].
  31. ↑ WWE: Intercontinental Champion @Gunther_AUT set a #RoyalRumble record as the number one entrant showing why he truly is “The Ring General.”. WWE - Twitter. [dostęp 2023-01-29].
  32. ↑ Ian Carey: Rey Mysterio injured on WWE SmackDown, pulled from Royal Rumble. Wrestling Observer Figure Four Online. [dostęp 2023-01-29].
  33. ↑ a b c d Jason Powell: 1/30 WWE Raw results: Powell’s live review of the post Royal Rumble edition with Cody Rhodes opening, Rhea Ripley choosing which champion to challenge at WM39, Seth Rollins vs. Chad Gable, and Johnny Gargano vs. Baron Corbin in qualifiers for the Elimination Chamber match for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-30].
  34. ↑ a b c d e Jason Powell: 2/6 WWE Raw results: Powell’s live review of Becky Lynch vs. Bayley in a cage match, Brock Lesnar’s appearance, Michin vs. Candice LeRae vs. Piper Niven vs. Carmella in a four-way in a women’s Elimination Chamber match qualifier, Angelo Dawkins vs. Damian Priest, and Montez Ford vs. Elias in men’s Elimination Chamber match qualifiers. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-02-06].
  35. ↑ a b c d Jake Barnett: 2/3 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Roman Reigns addressing the state of The Bloodline, Charlotte Flair vs. Sonya Deville for the Smackdown Women’s Title, Ludwig Kaiser and Giovanni Vinci vs. Braun Strowman and Ricochet for a Smackdown Tag Title shot, Shayna Baszler vs. Shotzi vs. Zelina Vega vs. Natalya in an Elimination Chamber qualifier. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-02-03].
  36. ↑ a b Jason Powell: 2/13 WWE Raw results: Powell’s live review of the Brock Lesnar and Bobby Lashley contract signing for Elimination Chamber, Asuka, Nikki Cross, and Carmela vs. Liv Morgan, Raquel Rodriguez, and Natalya, Rick Boogs vs. The Miz, Bronson Reed vs. Mustafa Ali, Miz TV with Seth Rollins. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-02-13].
  37. ↑ Jason Powell: 2/10 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Jimmy Uso and Jey Uso vs. Braun Strowman and Ricochet for the Smackdown Tag Team Titles, Rey Mysterio vs. Madcap Moss vs. Karrion Kross vs. Santos Escobar in a four-way for a shot at the Intercontinental Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-02-10].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(2023)&oldid=73438666”