Rozgałęzienia typu sympodialnego

Rozgałęzienia pędu typu sympodialnego, wieloosiowe – występują u roślin, u których odgałęzienia boczne rosną silnie i przejmują prowadzenie pędu od osi pierwotnej. Kolejno powstające odgałęzienia boczne stają się przedłużeniem osi głównej. Odgałęzienia sympodialne są typowe dla roślin kłączowych oraz u wielu drzew liściastych (np. brzóz i grabów)[1].

Laelia superbiens - sympodialny storczyk

Modyfikacją rozgałęzienia sympodialnego jest pseudodychotomiczne, które powstaje w wyniku ustania wzrostu pąka szczytowego i wzrostu dwóch odgałęzień bocznych z naprzeciwległych pąków pachwinowych. Rozgałęzienia tego typu występują np. u jemioły pospolitej i lilaka pospolitego[1].

Storczyki o sympodialnym typie wzrostu tworzą pełzające kłącze a łodyga często przekształca się w pseudobulwę[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika Morfologia. Wyd. t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 167-170. ISBN 83-01-10951-3.
  2. Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004, s. 37-38. ISBN 83-09-01774-X.